If I ain't got you

Chapter 19 : Ombre.

Chapter 19

            Alexandria’s POV

            Nakakainis na! Bakit ba lagi na lang ako nasasaktan? Pangit ba ko? Masama ba ugali ko? Ano? Sabihin niyo nga! ;( T.T

            “Alexa.” Napalingon ako. Si Alex. Actually, nasa may parang park ako ngayon. Galing ako sa kwarto, tapos sa may seaside tapos ngayon dito. Kanina nag-iisip-isip lang naman ako ngayon umiiyak na. -_- ;( Gagabihin na nga ako eh.

            “Ano ginagawa mo dito?”

            “Bakit? Ikaw lang ba pwede dito?”

            “K.”

            “Eto oh.” May inabot siya sakin. A handkerchief. Inabot ko yun tapos pinunasan mga luha ko. Mga wasted tears. Tss

            “Thanks.” I said coldly tapos nag-smile lang siya at tumayo. Wala bang magchi-cheer up sakin? Ge ganyan naman kayo eh. “Where are you--…”

            “Wag ka na umiyak. Sayang lang mga luha mo.” Si Alex. Naka-back hug na naman sakin. Hindi na ko nag-maldita, nacocomfort ako ng hug ni Alex eh.

            “Nakakainis kasi. Bakit ba hindi malaman ni Raf na mahal ko siya? Bakit ba si Karen?”

            “Kasi Alexa, hindi lahat ng gusto natin ay makukuha natin. Gaya ko.” Gaya niya? Bakit? May gusto ba siya? Matanong nga. :D

            “Ha? Bakit? May gusto ka ba?”

            “Ha?! May sinabi ba ko?” tapos bumitaw siya tapos tumabi siya sakin. “Wag mo na pansinin yun.”

            “Sus. Sabihin mo na.” nag-smile ako tapos bigla siya ngumiti.

            “Wala yun. Hahaha!”

            “Ano nga?”

            “Oy, I’m planning to uhm…” Change topic ah. -_- yumuko siya tapos tumingin ulit sakin.

            “Planning? Saan?”

            “Wala! Tara, bar tayo. Katulad kagabi.” Tumayo siya tapos inabot sakin yung kamay niya.

            “Sige.” Kinuha ko yung kamay niya then he carefull pulled me up.

            Ngayon? Palubog na yung araw nung tinayo ako ni Alex sa pagkakaupo ko. Ang ganda nga e. Sayang lang, last na namin kasi dito, uuwi na kami bukas. Ayoko na mag-stay dito, puro sakit at problema. Imbes na magpahinga eh naguguluhan pa ko tapos dumagdag pa yung stalker na yun. Siguro pag-uwi sa Manila, iwas muna ako kay Rafael. Wala lang, baka sakaling mawala yung nararamdaman ko para sa kanya. Dun na siya kay Karen.

            “Hoy! Nakikinig ka ba?” Aray! >.< Kelangan tinatampal noo ko? -_- Badtrip talaga to si Alexander.

            “Ano ba yung sinasabi mo?”

            “San ka kako mag-aaral?”

            “Sa ****** university. Ikaw ba?”

            “Weh? Dun din kami ni Karen eh.” Karen na naman. Dun na nga kami mag-aaral ni Raf eh tapos dun din pala kayo? Tss eh di magkikita din sina Karen at Raf. Ano ba yan? Ang selfish ko masyado.

            “Ah ganun ba.” Tapos yumuko ako. Nandito kami ngayon sa tapat ng resto ng ninong ko.

            “San kaya sina Dave? Oy wait lang aakyat lang ako baka nasa taas sila eh. Aayain ko lang. Dyan ka lang ha.”