Güneşin doğrudan tepeme vurmasıyla uyandığımda gözlerimi zorlukla açabilmiştim. Kendime geldiğimde gözlerim Cameron'ı aramıştı. Etrafta yoktu.
"Uyanmışsın. "
Döndüğümde evin arka tarafından oturduğum salıncağa doğru geliyordu.
"Günaydın. "
"Güvenliğe bakmaya gitmiştim. Kulübe boştu ama içinde bir telefon var. Bizimkileri aradım. "
"Bende Grayson'a haber versem iyi olacak. "
Yerimden kalkarken yanıma oturup kolumdan tuttu.
"Bizimkilerle birlikteydi. Haberi var. "
"Deli gibi beni aramıştır değil mi?"
Yüzüne baktığımda gülümsüyordu.
"Doğruyu mu söylemeliyim? Yoksa seni avutmalı mı?"
" Çok güzel. Beni öldürecek. "
"Fazla evhamlanıyorsun. Dün gece Dylan daha ileri gitseydi sonuç daha mı iyi olurdu? Aynı ortamdayken bile seni koruyamıyorken iyi olduğuna şükretmeli. "
Utanmıştım. U TAN MIŞ TIM. Cevap vermeyip etrafı izlemeye başladım. Hala utanıyordum. Sonsuza kadar UTANACAĞIM.
"Baksana "
Omzumdan tutunca ona doğru döndüm. Fazla ciddiydi ve bu beni geriyordu.
"Dün gece olanlar senin hatan değil. Kötü bir şey yapmadın ve o aptal çocuk için kendini üzme. "
Cevap vermeyip etrafı izlemeye devam ettim. Kendini kötü hissediyor olmalıydı ama konuşursam ya ağlar ya da saçmalardım.
"Bu arada Sam kim?"
"SEN UYUMAMIŞMIYDIN?"
Gözlerimi kocaman açıp şaşkın yüz ifademle ona bakarken bir cevap bekliyordum.
"Uyumuş olabilirim, uyumamış da..."
TANRIM LÜTFEN SAÇLARINI KARIŞTIRMAMIŞ OLAYIM LÜTFEN LÜTFEN LÜTFEN BİR RÜYA OLSUN LÜTFENNN
Daha fazla rezil olmak istemiyordum.
"Hani profil resmimdeki sevgilim sandığın çocuk. "
"Abin?"
Kocaman gülmüştüm. Nasıl olsa onu hayatım boyunca görmeyeceğimi düşünerek yalan söylemiştim.
"Sana yalan söylemiş olabilirim. "
"Bir sevgilin olduğunu söyleseydin konuşmamızı o kadar uzatmazdım bile. "
"Sevgilimin olmadığını söylemem neden konuşmayı uzatmana neden oldu öğrenebilir miyim Bay Dallas?"
"Ne yani? Bir sevgilin vardı, bana olmadığını söyledin ve partiye Dylan'la geldin... Hayatında bilmediğimiz başka erkeklerde var mı Bayan Bonnaire?"
