Oğuzhandann...

8 0 0
                                    

Bir Okul günün sonuna geldik. İlkokul çocuğu gibi Dakikaları saymaktan hiç sıkılmayacağım herhalde.

*Otobüse binip Kulaklıklarımı takıp etrafı izlemeye basladim. Otobüste ki kızlar benimle ilgilense de hiç birisi umrunda değildi, çünkü ben gevşek insanlardan nefret ederim. Eve varınca Bir oh çekip otobüsten indim, kardeşimle aynı otobüse bindiğimiz için eve de beraber yürümek zorundayız. Eve vardığımızda sofra hazırdı direk sofraya oturduk,yemeğimi yiyip annemi öpüp sofradan kalktım. Çizmem gereken birsürü çizimim vardı,Canim istemediği için bu akşamlık bosverdim. Son güne bırakıp kendime soverim genelde. Odama geçip bir sigara yaktım,sebebsizce canım sıkkındı Uzun süredir bir boşluk hissediyorum içimde. Hayat gibi...

Kardeşim odaya girdiğinde okulun başından beri her akşam anlata anlata bitiremediği Sınıfındaki kızı anlatmaya başladı.

- "Abi tam senlik o kız. Zevkleriniz de aynı Bi şans ver tanı onu " Vs.

"Tamam lan" dedim bi enerji ile. Artık düzelme vakti gelmişti. Böyle melankolik Tavırlarla bi yere varamazdım ki zaten.

-Sen Aramızı çaktırmadan yap hilal sana güveniyorum .

Hilalin fotoğraflarda gosterdigi kadarı ile çok güzel kızdı. Ne yalan söyleyeyim Etkilenmekten alıkoyamıyordum kendimi. Hatta onu düşünerek uyuyorum denilebilir. Hilal de bunun farkındaydı ve hiç bir zaman hırsını kaybetmedi. Acaba o ne düşünüyordu hakkımda ?  Hilalin anlattıklarına moralim bozulmadı desem yalan olur. Acaba o araştırdığı kişi kimdi. Bu soru uykumu kaçırmaya yetiyordu mesela.

Çaresi Sende Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin