O bir hafta içinde onunla konuştum. Yeni bir eve çıkmak istediğimi, zaten ona yeterince borçlu olduğumu onun bunları bana borç olarak görmemesinin bile ağır olduğunu. Ona yeterince anlatmaya çalıştım.
Bana dedikleri aynıydı, benim için öyleydi. "Gitmeni istemiyorum" dedi. "Hala anlamıyor musun?" diye tekrar etti.
Ben her zaman aptal küçük kız çocuğunun tekiydim. Ben her zaman aptalın tekiydim.
Yanında kalma teklifini kabul edecek kadar aptaldım işte.
Onunla sevgili olacak kadar aptaldım ve her dediğine tamam diyecek kadar.
Ben sadece boş umutlara takılan ve yıpranacağımdan haberi dahi olmayan o aptal küçük kızdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lFinish or Play?| (TAMAMLANDI/DÜZENLENİYOR)
FanfikceHayatınız bitmişken,yeni bir hayat başlarsa? Karanlığa mı gömülürsünüz? Yoksa. Size uzatılan eli tutup ayağa mı kalkarsınız? © Tüm Hakları Saklıdır. ©All Rights Reserved.
