lFinish or Play?| (TAMAMLANDI/DÜZENLENİYOR)

Ruh Hastası

Gözlerimi açtığımda "Ayağa kalk!" diye bağırdı. Kalktım. Karşımdaki kırık aynadan kendimi görebiliyordum.

Kırık ayna....

Ağlamaktan gözlerimin altı şişmişti. Dün gece vurduğu yer kolumdu ve hafif morarmıştı.

Tekrar ağlamaya başlamıştım.

Ölmek istiyordum , ya da bu şehirden , hatta bu ülkeden gitmek.

Hala söylememişlerdi.

Harry..  Neredeydi ?

Ama şimdi tek düşündüğüm şey buradan kurtulmaktı.

"Gidiyoruz  , ağlamayı da kes! "

diye bağırdı , tam nereye diye soracakken tekrar konuştu.

"Mark'ın yanına! Seni bekliyor. Eğlenmek istiyormuş."

Ve iğrenç bir kahkaha attı.

Bu yerden kaçmalıydım , kaçmalıyım.

O şerefsizin yanına gitmemeliydim.

Eğlenmekmiş.

"Çok mu , uzakta ?"

dedim güçlükle.

"Kapa çeneni ve konuşma!Ne yapacaksın ki?"
dedi alay edercesine. Ellerimi ve gözlerimi bir çırpıda bağladı.

"Yoksa,ağzınıda bağlarım."dedi fısıldayarak.

Bir şey diyemedim. Acıkmıştım.  Bu kalpsizler bana adeta hayvanmıymışım gibi davranıyorlardı.

Hepsinden nefret ediyorum.

Kolumdan tutup sürüklemeye başladılar. Canım çok acıyordu ama bağıramıyordum.

Araba kapısının sesini duydum evden çıktıktan sonra.

Kafamdan bastırıp arabaya soktular. Bu mahalledeki insanlar neredeydi?
Biliyorum , buradaki tüm insanlar korkak olur.

Biliyorum. O günkü gibi. Yine ağlamaya başlamıştım işte.

Şu an sadece Harry'nin yanımda olmasına ihtiyacım vardı.

Ben bu adilerin elindeyken , ne kadar iyi olurlarsa olsunlar , zor olucaktı beni bulmaları.

Londra'da bile değildim.

Araba ilerlemeye başladı. Nereye gideceğimizi görmeyeyim diye gözümü bağlamışlardı.

Senden nefret ediyorum Mark.

Sen ve senin o şerefsiz sülalenden de.

Yine yağmur başlamıştı. Dua etmeliydim ki bu aptallar , bu sağnak yağmurda kaza yapmasalardı.

Yapsalar daha iyi olur mu ki? Kesinlikle daha iyi olurdu.

"Angel , aç ağzını!"

diye bağırınca birden ürktüm.

"Aç! Ekmek.."

ağzımı açtığımda kuru ekmek parçasını ağızıma verdi , ellerim arkamda bağlıydı ve canım acıyordu. Fazlasıyla sıkımıştı.

Boğulmamaya dikkat ederek iki parça ekmeği çiğnedim ardından da ağzıma diktikleri sudan içtim.

Hala açtım ama artık karnım kazınmıyordu.

Biraz daha iyiydim. Biraz toktum.

"Daha çok yolu-"

-"Kapa çeneni Angel.Minik kelebeğim mi demeliydim?"
Kahkaha attı.

Hatırlamak istemiyorum! Hayır. Hayır.

Arabanın taşlı bir yola girdiğini yağmurla karışık tıkırtılı sesten ve inip kalkmamızdan anlayabiliyordum.

Burası...

Evet .  Oranın yoluydu.

Araba yavaşlamıştı.

Deniz sesini duyabiliyordum. Dalgalı.

Planlanmış gibi , o günkü gibi.

Arabadan sürükleyerek çıkardılar ve evin içine sürüklediler.

Sıcak bir ev.

"Çıkın siz!"

diye bağırdı Mark.

Beni sandelyeye oturttular ve kapının sesini duydum.

NE İSTİYORDU BU RUH HASTASI? NE ZAMAN ÇIKMIŞTI AKIL HASTANESİNDEN ?