Sırlar Okulu

13.Bölüm:Rüyalara inanır mısın?

Sabahın erken saatlerinde konferans salonunda toplanmıştık.Gözlerim hafif kapanıyordu,geri açıyordum.Doğrusu hepimiz neden burada toplandığımızı,müdürün bize ne söyleyeceğini merak ediyorduk ama bekleyebilirdi.Bana göre uykum daha önemli.

Kerem:Sizce neden toplandık?

Sude:Onu bilemem ama benim çok uykum var.

Mert:Uykun daha mı önemli?!

Alper:Tabiki de uyku daha önemli.Önce sağlık!

Ece:Müdür geldi.

Kapı açıldı ve müdür içeri girdi.Gözlüğü hafif yamuktu,aralarına ak düşmüş saçları biraz dağınıktı.Belli ki oda istemiyordu bu saatte bu konuşmayı.

Müdür:Günaydın çocuklar!

Salondan "biraz daha bekleyemez myidiniz? Öğle arası da söyleyebilirdiniz. Günaydın" gibi sesler geldikten sonra müdür kaşlarını çattı.

Müdür:Öhöm!Hiçbirimiz sizi sıcak yatağından kaldırmak istemedik.

"Hocam konuya girin ama! Öff gözlerim kapanıyor" gibi sesler yine geldi.

Müdür biraz sinirlendi.

Müdür:Susarsanız konuşacağım!

Salonda büyük bir sessizlik oluştu.

Müdür:Yaklaşık 1-2 hafta derslerinizden çok geri kaldınız.Böyle olmasını istemezdik.Gerçi birçoğunuzun işine geldi.Neyse size söyleyeceğim şey...Aileleriniz kapıda.Sizi bekliyorlar.Ailelerinizle hafta sonları hiç görüşemediniz.Bugün ve yarın tatil.Ondan sonraki 2 günde hafta sonu zaten.Toplam 4 gün ailenizle iyi vakit geçirin.Sonra sıkı bir ders dönemine geçeceğiz.Şimdi çıkabilirsiniz.Ailelerinizi fazla bekletmeyin!

Bu duyduğumuz şeye çok sevinmiştik.Ailemiz burnumuzda tütüyordu.Onları çok özlemiştik.Tabi ablam dışında.Herkes itiş kakış okuldan çıkmak için koşuyordu.Bizde büyük bir hızla çıktık.

Annemlere bakıyordum.Başta göremedim ama sonra beyaz bir jeepin önündeki abimi gördüm.Etrafa beni ararmışçasına bakıyordu.Olduğum yerde durdum.Beni gördü.Birbirimize gülümsedik ve abime doğru koştum.

Kocaman sarıldık.Bir an hiç bırakmak istemedim.

Babam:Bizi özlemedin mi yani?

Annem:Hadi biz gidelim bu kız bizi özlememiş!

Sude:Olur mu hiç öyle şey?!Gelin buraya!

Annem ve babama da deli gibi sarıldım.

Arabaya geçtik ve yola koyulduk.Ablam yoktu.Bu beni bir yandan sevindirse de bir yandan merak ettiriyordu.

Sude:Selen Su nerede?

Annem:Tatlım ablam diyecektin herhalde.

Babam:Arkadaşlarıyla İzmir'den ev tuttular.Arada bir ziyarete geliyor ama üniversiteyi bitirene kadar İzmir'de.

Selen Su İzmir'de.

Ablam İzmir'de.

Selen Su ablam İzmir'de.

İzmir Selen Su'da.

Tamam fazla abartmaya gerek yok.Kısacası bu benim için çok güzel bir haber.

Abim:Ne oldu çok mu sevindin külkedisi?

Sude:Külkedisi baloya gitmenin yolunu buldu!