Gitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı?Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime,sen olmuş orası, se...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sisli bir sokağa ilk adımımı attım Sokak lambaları arasında, kendi karanlığımdayım Eskisi kadar acıtmıyor artık, bu yoğun yalnızlığım Galiba sensizliğe geç de olsa alıştım.
Alıştım ama yine de bir umut taşıyor yüreğim Karanlık sokaklarda senin ışığını arıyor gözlerim Tam gördüm seni derken yine dağılıyor görüşlerim İşte o zaman, kan ağlıyor yaralı kalbim.
Yine de umutsuzluğa kapılmak istemiyorum aslında Seni bulma umuduyla devam ediyorum yoluma İlk köşeden dönüyorum, belki çıkarsın karşıma En büyük hayalimi söyleyemiyorum aşkıma.
Bir yağmur başlıyor boşalırcasına bardaktan Gözyaşlarım karışıyor yağmura, hiç aldırmadan Su birikintilerinin arasında koşuyorum durmadan Seni bulma hayalimi bu fırtınaya karıştırmadan.
Canlandırmaya çalışıyorum hayalimde gözlerini Sesini, yüzünü, seni muhteşem kılan gülümseyişini Hiç bırakmak istemiyorum bu bitmeyen ümidimi Seni bulacağım; inandırdım buna kendimi.
Yağmur durduğunda şafak sökmeye başlıyor yavaştan Eminim artık seni daha rahat bulacağımdan Bir köşeden daha dönüyorum hiç usanmadan Biliyorum çıkacaksın karşıma, ilerliyorum hiç korkmadan.
Yoruluyorum sanki, bu yüreğim suçsuz Sokakların ilerisi çok uzak, uçsuz Bedenim sanki artık ruhsuz Anladım ki, sensizlik sonsuz.
