Gitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı?Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime,sen olmuş orası, se...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son kez seni görebilmek isterdim, son kez sımsıkı sarılmak. Olmadı, yalan oldun sende, terk ettin ve gittin sebepsiz yere. Neden bilmiyorum ki, ne günah işledim ben böyle? Neyin cezasını çekiyorum? Niye sadece acı çekiyorum, nasıl olur da bütün acılar gelir beni bulur, benden başka insan mı kalmadı şu dünyada. Ya da neden bende diğer insanlar gibi içime gömemiyorum acılarımı. İsyanımı kendi içimde yaşayamıyorum.
Bilmiyorum hiçbir sorunun cevabını, cevapta aramıyorum açıkçası. Biliyor musun sevmeye başladım isyanlarımı. Mutluluğu buldum hatta o isyanların içinde. Yalan mutluluklar bunlar biliyorum ama olsun, yalanda olsa gülebiliyorum artık. Yalanda olsa, sevebiliyorum.
En büyük vurgunu yedim bu sevdadan. En büyük acıları tattırdın sen bana. O bu değil de en çokta ne koydu biliyor musun? Çok fena kaptırdım kendimi senli düşlere, sen yaptım hayatımı. Keşke arkadaşlarımı birazcık dinleseydim, kapılmasaydım sana bu denli.
Güvendim sana be güzel kız, inandım. Bir melektin sen, benim meleğimdin. Melekler yalan söylemez dedim kendime, melekler acı çektirmez. Hiç aklıma gelmedi şeytanında bir melek olduğu. Dinlemedim kimseyi, aldırış etmedim söylenenlere, inanmadım, yalan söylüyorlar dedim. Aşıktım işte ne yapayım, kör olmuştu gözlerim. Gerçekleri göremedim.
Özür dilerim. Seni çok sevdim. Kimseyle paylaşamadım gözlerini, sen benimdin. Yani benim olmalıydın. Ben hazırdım senin için her şeye göğüs germeye, sen yanımda ol yeterdi bana. Bir küçük gülümsemen yeterdi, tüm karanlıkları aydınlatmaya.
Senin için kazandım ben bütün zaferlerimi, her zaferimin ödülü sendin. Gerisi umurumda mı? Hayat ne kadar zor olursa olsun, daha önümüzde ne maratonlar olursa olsun hiçbiri umurumda değildi. Ben seninle yenecektim tüm dertleri. Ve mutlu sona ulaşacaktık el ele. Hayallerimiz vardı ya hani, işte o hayalleri gerçekleştirecektik.
Şimdi ne oldu da gittin gülüm, söyle. Ne kusurumu gördün ki. Tamam, çok deli dolu bir yapıya sahibim. Pek yerimde duramam. Sen dememiş miydin bana " Ben senin deli dolu hallerini sevdim" diye. Senin içindi hepsi meleğim. Senin için çocuksu kaldı benliğim. Sen beni böyle sevdin ve ben hiç büyümedim. Hala aynıyım, bırakıp gittiğin gün karşında duran Serdar vardı ya. Hiçbir şey değişmedi o günden beri. O kalbimde açtığın derin yara da kapanmadı.
Kaç sene oldu?
Unuttum vefasız, zamanı takip etmez oldum. Sen gittiğinden beri hep karanlık, hiç gün doğmadı. Zaman da durdu benim için. Ne gerek var ki takvime, ya da saatin kaç olduğunun ne önemi var. Ben yalnızım artık. Hayata tutunmaya çalışmanın ne anlamı var.
Çok büyük bir hata yaptın giderek. Bilmiyorum hatanı anlayacak mısın? Benim gibi seveni bulamazsın bir daha. Bir daha kimse bu denli gözyaşı akıtmaz ardından. Sadece kendin gibi yalanlardan oluşan bir hayatın olur. Bulamazsın bir daha gerçek seveni. Bulsan da benim kıymetimi bilemediğin gibi onunda kıymetini bilemezsin.
Sevemezsin sen kimseyi, ancak kendini sevdirirsin. Evet hala ağlıyorum, ama gözyaşlarımda yalan mutluluklar buldum. Bir düşün sen ne yapacaksın? Sen kendin yalansın. Hiçbir yalanda mutluluk bulamazsın...
