Yoruldum be Sev demekten yoruldum Sevmeni beklemekten yoruldum Ardında kalıp gözyaşı dökmekten yoruldum
Elimden gelen birdi, ben bin verdim sana İmkanım tükendi, imkansızlıkları hiç ettim sen diye Zevk mi aldın tükenişimi izlemekten Yüreğimi senin için kor etmiştim oysa ki ben
Yoruldum be özlemekten Yoruldum bu serzenişlerimden Yoruldum, anlasana beni Yoruldum senden damla damla aşk dilenmekten
Sevmeyecektin madem neden çıktın karşıma Ki oldu, çıktın madem neden sevmedin Bir evet sözcüğü yetecekti koskoca bir ömrü sen etmeye Neden tüm yaşanmışlıkları sığdırdın kahrolası bir hayıra
Ben alışmıştım uzaktan da olsa sevmeye Kabul yanımda ol istedim, Elimi uzattığımda elini tutabileyim Kafamı kaldırdığımda sen dolu kağıtlardan, gözlerini yaşayabileyim
Saçların huzurdu benim için Ellerin dünyam Kirpiklerin gül bahçesiydi sanki Gözlerin, cennetim
Bilmiyordun sanki Ben bir tek seni sevdim Vazgeçmem dedikçe Sen gitmeyi seçtin
Yoruldum işte
Daha kafamı dinlemeye fırsat bile bulamadan
İnsanların gelip bende dinlenmesinden yoruldum
Sesini bile duymak istemediğim insanların sözlerinden
Varlığına bile tahammül edemediğim yüzlerinden
Herkese yetiştiğim ama hep kendime geç kaldığım
Gündüzlerimden yoruldumBen herkese vakit ayırırken
Herkesin ihtiyacım olduğu zamanlarda
Buldukları bahanelerden yoruldum
İyi niyetlerimin arkasına saklanan insanlardan
Onlara gösterdiğim insanlıktan bile yoruldumYoruldum işte Bir şeylere tutunmaya çalıştıkça kırılmaktan Güvenmek istedikçe vurulmaktan Sevmeye çalıştıkça aldatılmaktan yoruldum
Hayat denilen bu maratonda tek güvencem sendin
Ben en büyük sınavı seni kaybederek verdim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ SATIR AYRILIK
PoesíaGitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı?Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime,sen olmuş orası, se...