Gitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı?Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime,sen olmuş orası, se...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün doğarken sarımtırak renklerini odama doğuruyor Ben ise, battığı her gün için küfür ediyorum Güneş odama yalnızlıklar doğuruyor Karanlığı getirince geceler, kalbimin hiç tadı tuzu yok Kâğıt ve kaleme yöneliyorum aşkı bulmak için Bil bakalım, kâğıtlardan kim çıkıyor
Ağlamak istemiyorum, çünkü gözyaşı hiçbir ağrıyı kesmiyor Gözlerim tuz gölünün harika bir oluşumu Bir sal yapıp gölü arşınladım, gözyaşım gölün yağmuru Kendimi çok eleştirdim satırlardan çıkamadım.
Aşk bir tabancadır ki sen içindeki kurşunum Aşk denen bu silahın namlusu hep sana doğrulur Aşk karşılıksız olunca platonikmiş, doğrumu Aşk yanlısı kalemim, bir tek seni eleştirir ve sana doğrulur.
Aşk beni çok duygusallaştırdı Aldığım her nefese sen diye bakıyorum Gözyaşı içime hep sen diye akıyor Gözyaşı göl oldu, duygularımı salla aşıyorum Yazan ve çizen kalemim, bir tek seni yazınca mutlu Ben aşksız hayattan, hiçbir şey anlamıyorum.
Gözyaşım, toprağı suladığım çiçeğimin can suyu Sen, toprağa ektiğim aşk tohumusun Hasat olarak topladığım şiir, sensiz mutsuz Suyu çeken toprağa da aşk diye bakıyorum.
Şiirsiz aşkın hiçbir anlamı yok Aşkın şiirle anlam bulduğu sensin Yaprakları çiçek açmıyor aşk denen bu çiçeğin sensiz Derdi veren Allah dermanını da vermiş, sensin.
Görmemek için kör olmak lazım aşkı Körün gördüğü karanlığa ne derler peki Hissedebilmek için aşkı, Mecnun olmak gerekir Sen Leyla olmak için ne yaptıysan, pek de iyi değilsin Bu sonbaharın son güzü, sensin
Esen rüzgâr, teninin kokusunu geri getirdi Seni canla başla seviyorum Benle asık atacak bir âşık daha dünyaya gelmedi Bir kere seni seviyorum demedim diye bana kızıyorsun ya Seni milyonlarca kez sevdim.
Bak, dünyam seninle iki günde karanlığa döndü Ölüm gibisin aynı her an insanın aklında Aydınlığın karanlığa dönüştüğü o an Yeniden dirilecek insanlık tüm günahıyla
Düşünebiliyor insan, elinde kâğıt ve kalem Düşünebildiğini yazamıyorsa, o zaman isyan Aşkın isyanı şiir ki, ben isyankâr bir şair Şair isyankâr olmazsa, o zaman ne peki şiir
Hani ben her şeyin en iyisini hak ediyordum ya Bir tek seni mi hak edemedim, neden Sen hayatımın kadınısın, hayatın değil
Ben aşkına köleyim Beni sevme hiçbir zaman, seni azlettim Aşk kölelikse beni azat et, azmettim Aşk denilen bu duyguyu, bir türlü hazmedemedin
Bire bin katarak seni yine seveceğim Ağlamak ki bu duygu içimi mahvetti Beni sevme hiçbir zaman, seni affettim Artık senin için 'Hayır gelmez' diyorlar, gelir mi?
Seni sevdiğim için bir tek sana yakındım Seni kafamda bitirdim, bu sefer kalbimde başladın Aşk dertse sen ilacıydın Seni fazla dozda aldığımdan mı yan etki yaptın
Alfabe olmadan nasıl harflerin anlamı yoksa Sensiz bir hayat benim için hep noksan Benden sonra sen gelmiyorsa, nokta Canımı acıtır yokluğun sen yoksan.
Aşkın notaları gözyaşından mıdır bilmem ama Aşkın rotası hep sana doğrudur, peki ya yoksan?
