Gitmek miydi marifet olan, yoksa kalmak mı?Beni bırak da, aklımdaki her zerrenin seni uykundan uyandıracağını da mı düşünmedin. Sana ait ne varsa silmek istiyorum. Aklım başka yüreğim başka.. Yapamıyorum. Sen karışmışsın yüreğime,sen olmuş orası, se...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Vazgeçemeyeceğin iki şey söyle" dedi. "Sigara ve müzik" dedim. Kızgın gözlerle gözlerime baktı.Ben bir şey söylemesini beklerken kalktı masadan, hiçbir şey söylemeden döndü arkasını ve gitti. Nereye diye soracak oldum sonra dedim ki "boş ver kendisi bilir". Aradan biraz zaman geçti, telefonun bip sesi ile bıraktım elimde ki sigarayı küllüğe. gelen mesaj ondandı, açtım mesajı tek kelime " BİTTİ " Büyük harflerle yazmış bir de bak hele. Cevap vermedim söyleyecek bir şey yoktu çünkü. Bu sefer neden bitti acaba diye geçirdim içimden. Bir sebep bulamadım. Acaba yanlış bir şey mi söyledim. O akşam ne konuştuysak geçirdim aklımdan yanlış hiçbir şey yoktu. Neye Kızdı da gitti. Baktım elimde ki sigaranın külü düşmüş. Yarım kalan sigaramı yakmak yerine yenisini aldım paketten tam yakacakken aklıma sorduğu soru geldi. Cevabıma bozuldu herhalde. İyi de bunda da yanlış bir şey yoktu ki doğruyu söyledim. Yalan söylememi istemezdi, zaten yalanda söylemem iyi bilir. Galiba "sen" dememi bekliyordu. Sen dersem yalan söylemiş olurdum. Yalanlar üzerine kurulu bir ilişki istemem. Gidenler bana vazgeçmeyi öğretti. Hiç bir aşk vazgeçilmez değil. Bunu oda biliyordu en çok da o benden vazgeçmişti. Her seferinde pişman olup dönse de vazgeçmişti sonuçta. Peki ya ben vazgeçebildiğimde ne oluyor da kalkıp gidiyor. Derin bir nefes çektim sigaramdan sigaramda bitmişti.Pakete uzandım yenisini yakmak için pakette sigara bitmişti. Ömrümde biten bitene zaten anasını satayım.Neyse ki yanımda yedek paketim vardı. Kalktım masadan hesabı ödedim. Hesap biraz kabarık geldi. Cebimdeki son parayı da bıraktım oraya. Taktım kulaklıklarımı, yaktım sigaramı yürüdüm bilinmeyene doğru. vazgeçemeyeceğim iki şey yanımdaydı işte üzülmeme gerek yoktu, bende üzülmedim...
