Umut Sandalı

rüyaymış

Sınıfa gitti kimsenin anlamadığını fark eti sırasına oturdu başı dönüyordu elini kaldırıp hocaya
Esra: hocam başım çok fena izniniz olursa eve gidip dinlenmek istiyorum
Hoca:peki kızım gide bilirsin
Kitaplarını toparlayıp sınıftan çıktı
Ayşegül hocanın derside boştu esrayı giderken görür ve seslenir
Ayşegül hoca: esraaa
Esra başını ağrısından fark etmemişti hocayı neyse ki eve varmıştı çantasını salona atıp odasına çekildi annesini en çok sinirlendiği şeydi bu onu bile unutmuştu baş ağrısından annesi sınırlı bir tavırla içeri girip şöyle söyledi
Annesi: çantanı neden salona atıyorsun Herşeyin bir yeri var bu evde biliyorsun demi kızım
Esra: anne başım çok fena lütfen sonra konuşalım
Annesi: dur ağrı kesici vardı evde ama bu konuyu konuşacağız unutma
Esra: tamam anne
Ağrıkesicide aldıktan sonra tavana daldı bir an bağırdı şöföre biraz yavaş içimiz dişimiza çıktı durmadan yolcu alıyordu sanki içindekiler yetmiyormuş gibi bir den gözleri karşısındakine takılmıştı
İç ses
Ne kadar da farklı hiç buralılara benzemiyor gözlerimi ondan anlamıyorum ne oluyor bana kendine gel Esra 
Farkına varmadan son durağa kadar bakısmıslardı ama esranın inme vakti gelmişti sanki yıllardır tanıyordu onu ve onu bekliyormuş gibiydi otobüs durmuştu o kadar dalmıştı ki farkına bile varmamıştı bir ses yükseldi ikinci durakta inmek isteyenler ine bilir bu ses çok acı olsada gerçekti inerken onunda indiğini fark eti sahada heycanlanmıştı
İç ses
Benim için inmiş olabilir mi aman allahım neler saçmalıyorum neler oluyor bana avuç içlerim  terlemiş elim ayağım titriyor neydi ki bu hem heycan mutluluk içeriyor hemde içim yanıyor neler oluyor bana
O kadar dalmıştı ki yol da birinin çağırdığını fark eti
:Önüne baksana be kızım az daha ölüyordu
Esra şaşkın şaşkın baktı ne yapacağını bilememişti koşmak oynamak herkese sarılmak öpmek istiyordu bir anda yatağından fırladı etrafına baktı
Esra: off rüyaymış keşke gerçek olsaydı 'dedi'
Annesi geldi odasına
Annesi: nasılsın daha iyi oldun mu
Esra:evet anne uyumak çok iyi geldi
Annesi:tamm kızım hadi yemeğe
Esra: yemekte ne var
Annesi: karnı yarık
Esra: tamam geliyorum