Esra: anladım peki gitmesen
Betül: imkansız canım
Esra: iyi peki
Betülü yolculadıktan sonra odasına kapandı o hiç okuyamadığı kitabını aldı eline önce düşündü
İç ses
Bu kafayla kitab okuyamam önce aklımdaki soru işaretlerini çözmem lazım.Haklıydı da öylede yaptı düşündü düşünükçe çıkmaza giriyordu boşa koysa dolmuyor doluya koysa taşıyordu birinin yardımına ihtiyacı vardı ona dur diyen değil yön veren biri çünkü Esra ne umudlarından nede beklemekten vazgeçecekti bu yüzden ancak ona yön veren biri olmalıydı yanında.
Kitabı yerine koyup hazırlandı ve yine o durağa gitti.
İç ses Belki okul saatlerimiz farklı ve ya başka bir okula gidiyor olabilir bu yüzden beklemeliyim her saat her saniye burda olmalıyım.
Ahh Esra ahhh sizcede biraz abartmıyor muydu ? Okulundan derslerinden oluyordu farkında bile değildi biri yaklaştı yanına sessizce merhaba dedi Esra heyecandan yerinden fırlayıp ayağa kalktı yüzüne baktı eli ayağı titriyordu yüzüne baktığında ise hayal kırıklığına uğramıştı bu o değildi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umut Sandalı
De Todoseni ilk gördüğümde ''O'' diye bilmiştim sadece dilim Dönmedi ötesine...