Trying Not to Love You

Chapter 3

"Ma! Pa!" Nilapitan agad ni Nathan ang mga magulang niya. Kasabay din kasi sila ni Sheena umuwi sa bansa. Pero hindi rin sila magtatagal dahil may trabaho pa sila sa abroad. 

"Honey! Na-miss kita! Aba..habang tumatagal lalo ka atang gumagwapo ah." sabi ng mama niya.

"Siyempre naman po!" tuwang-tuwa na sabi ni Nathan sabay kindat kay Grace.

Inirapan lang siya nito.

"Ay  ma, pa. This is Michael. Tropa ko po. Kasama ko rin pala si Grace."

"Ah! So you're Michael. Thanks for taking care of my son." sabi ng papa ni Nathan.

"Pa naman! Good boy naman ako di ba? Di ba?" sabi niya sabay ngiti. Nilingon niya sina Michael at Grace.

"Talaga ba?" sabi naman ni Grace.

Medyo napapangiti lang si Michael.

"Well...whatever! Mga true friends talaga kayo! T_T"

"HAHAHAHAHAHA!" sabay-sabay silang nagtawanan.

"Ay wait. Where's Sheena pala?" tanong ni Nathan.

"Kanina pa nga namin hinahanap e. Alam mo naman yun. Napakamahiyain!" paliwanag ng mama niya.

"Hays. Si bansot talaga oh! Hanapin ko po siya ah."

"Mabuti pa nga." 

Nagmamadaling umalis si Nathan. Sobrang sabik na kasi siyang makita si Sheena.

"By the way, halika Grace. May mga pasalubong ako para sayo at sa family mo. Samahan mo akong kunin." sabi ng mama ni Nathan.

"Sure po Tita. Ui Michael. Paano ka?"

"Kaya ko na sarili ko. Uupo na lang ako kung saan ko matripan. -_______-"

"Okie~! Sige byeeee!" Sumunod na si Grace sa mama ni Nathan. Yung papa naman nila ay bumalik sa pag-eentertain ng iba pang mga bisita.

Matagal-tagal ding nakaupo si Michael mag-isa. Lahat ng bisita ay kilala ang isa't isa. Wala siyang makausap.

Tsk. Nakakauhaw naman. Tumayo si Michael para kumuha ng juice sa table. Pabalik na sana sa upuan niya nang biglang nabunggo siya ng isang batang lalaki na patakbo-takbo. Natapon din ang juice sa damit niya.

BADTRIP NAMAN OH! Puti pa naman uniform ko!

"So-sorry po. Uwaaaaaaaaaaa!"

What the? Siya pa ang may ganang umiyak?? Ano ba ginawa ko?? Teka nga. Anong gagawin ko??

Pinagtitinginan na sila ng ibang mga bisita. Nilapitan sila ng isang babae na nagpakilalang ate ng batang nakabunggo sa kanya.

"ANONG NANGYARI??" galit na galit na sabi nito.

"Nabunggo niya ako tapos umiyak siya. Tapos!"

Tinitigan siya ng babae.

Oh my god! Artistahin! :">

"Amm...amm...okay. -^_^- Hoy Jimboy! Tumahan ka na nga!" Tinignan niya ulit si Michael. "Sorry po ah. Umm..ano pala pangalan mo? Hihi. I'm Janna." 

Bipolar ba 'tong babae na 'to? o.O

"Ge okay lang." sagot ni Michael sabay alis.

Sungit naman nun. Sayang siya. </3

.

..

...

Nasan ba yung banyo?? Ang dami-dami naman kasing kwarto e! E mag-isa lang naman si Nathan dito. Argh! Nasan na ba ako? @_@

Patuloy siyang naglalakad nang may naaninag siyang liwanag na nanggagaling sa isang kwarto. Medyo bukas kasi ang pintuan.

Parang nangyari na sakin 'to ah? @_@ Subukan ko kayang puntahan? Trip-trip lang. Haha.

Pinuntahan niya ang kwarto at binuksan pa ang pintuan.

"Excuse me po---" Nanlaki ang mga mata ni Michael sa nakita niya.

end.