Karanliğımdaki Işık

Bölüm 2

1 Ay sonra

Ece'den;
Sabah kalkıp banyoya taraf gitdim. Pijamalarımı üzerimden çıkarıp suyu açıp duşa girdim. Bir kaç dakika sonra duştan çıkıp hızlıca kiyafetlerimi giydim.
Bordo rengi kalem etek ve siyah bir gömlek giydim. Siyah stelettolarımı giyip aynada kendime baktım. Uzun kahverengi saçımı at kuyruğu yaptım. Makyaj olarak kırmızı bir ruj ve siyah bir eyelaner çektim. Sıyah eyelaner çimen yeşili gözlerimi ortaya çıkarıyordu.Özel hazırlanmamın sebebi 1 Ay önce şirkete CV'imi vermiştim ve haber bekliyordum. Bu gün KARATAŞ HOLDINGDE patronun asistanı olarak işe başlıyordum. Annemden para alamadığım için, kendi paramı mecburen kazanmak zorundaydım. Küçük siyah çantamı alıp odadan çıktım. Taksiye atlayıp şirketin adresini verdim. Bir kaç dakika sonra Şirkete gelip içeri girdim. Fazlasıyla heyecanlıydım. Her kes bana bakıyordu. Ben dik duruşumumu bozmadan Kerem Beyin odasına doğru gitdim. İlk önce kapıyı tıklatdım içeriden sert ve soğuk bir sesle 'GEL' diye ses geldiğinde kapıyı açıp içeri girdim.

Kerem Bey beni gördüğünde sert bir ifadeyle beni süzdü sonra koltukdan kalkıp yanıma geldi.

"Sen Ece Yılmaz değilmisin?" Diye emin olmak istermışcesine baktı yüzüme.

"E-evet" diye kekeledim.

"Güzel, şirketimize hoş geldin işine başlıya bilirsin, ama benim asistanım olarak değil, Boranın asistanı olarak işe başlıyacaksın" diye söylediğinde hiç bir şey anlayamamıştım. Neden  Kerem beyin asistanı olarak işe başlayamayacakmışım?? Ayrıca Bora kim ya?

"Kerem bey, Bora kim?" diye soru sorduğumda sert bir ifadeyle yüzümü inceledi.

"Şirketin büyük hissedarı, ve kardeşim olur kendisi, şimdi çık odamdan seninle uğraşamam çok işim var" diye sert bir şekilde söylediğinde ağzım açık kalmıştı. Hiç bir şey söylemeden odadan çıktım.  Şirkette ki, kızların birinden beni Boranın odasına götürmesini istedim. Kız beni baştan aşağı süzdükten sonra 'Tamam' anlamında kafasını salladı.
Boranın odasına geldiğimde kız bana baktı.

"Sen Bora beyin yeni asistanı olmalısın galiba" diye söylediğinde 'Evet' anlamında kafamı salladım.

"Oouu şimdiden sana iyi şanslar" deyip yanımdan ayrılmıştı. Kapıyı tıklatdım sert ve soğuk bir şekilde "GEL" diye ses geldiğinde kapıyı açıp içeri girdim. Adam kafasını dosyalara gömmüş çalışıyordu. Dikkatini bana versin diye öksürük sesi çıkardığımda adam kafasını kaldırıp sert ve soğuk bir şekilde bana baktı.YUH bu adam olamazdı yaaa. Bu gün resmen 2ci şoku yaşadım. 1 ay önce karşılaşıp kavga etdiğim adam değilmiydi ya?
Yoksa onun asistanı olarak mı çalışıcaktım?? Yok Artık.

"Bu günden benim asistanım olarak çalışıcaksın, bunu zaten Kerem sana söylemiş olmalı, neyse zaten çokta umrumda değilsin. Sana 20 tane dosya vericem dosyaları teker-teker inceliyip, yarın bana rapor ediceksın." Diye söylediğinde şok oldum, yok artık ya daha işin ilk gününden 20 tane dosya? Of yaaaaaaaaa şuan içimde isyan ediyordum.

*****
Bora'dan;
Bu kızı uzun süredir takip etdiriyor ve araştırıyordum. Her dakikasında kız napıyor diye fotoğrafını çektirip akşamları bilgisayarımda dosya olarak istiyordum. Sonra beğendiğim fotoğrafları çıkartdırıp elimde viski şişesiyle 1-2 saat Ecenin fotoğrafına bakıyordum. Kerem bazen "Abi sen bu kızı takıntı haline getirmişsin" söylesede hiç bir şey umursamıyordum. Belkide evet Eceyi takıntı haline getirmişdim, ama umrumda değildi.

****
Ece'den:
Sonunda  mesayi saati bitmişdi ve ben yorgunluktan ölüyordum. İş saati 8 saatdi. Ve ben bu 8 saatda surekli Boranın emirlerine uymuş o ne emir ediyorsa onu yapıyordum. Resmen işkence ediyordu bana. Asonsöre bindiğimde kapı bağlanıyorduki son anda Bora beyde asansöre bindi. Elimde 20 tane dosya vardı ve taşınması çok zordu. Birden asansör durdu ve asansörün işıkları gitdi.

"Off yaa noldu şimdi" diye söyleyip kendi-kendime sinirlendim. Korkuyordum çünkü benim panik atağım vardı. Korkudan ellerim esiyordu dosyalar yere dağıldığında başım dönüyordu. Bora bey yanıma geldi.

"Neler oluyor Ece, neyin var" diye söylediğinde derinden nefes almaya çalıştım lakin nefes alamıyordum.

"Bo-Bora bey benim panik atağım var, YARDIM EDIN" diye zar zor söyleye bildim.

"Tamam SAKIN OL" diye endişeyle bağırdı. Ve beni kendine çekip sarıldı.
Saçımı okşuyor ve bir yandan da "Tamam, sakin ol, geçti artık" gibi laflarla beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Burnuma erkeksi okyanus kokusu geldiğinde içime çektim. Bu koku çok güzel bir kokuydu, insanı sakinleştiriyordu adeta bir ilac gibi...

Bora'dan:
Saçları... Çok güzel kokuyordu.... Yasemin kokuyordu saçları... Kokusunu içime çektikce sanki içimde bir şeyler kıpırdıyor, huzurla doluyordum... Asansörün elektirikleri tekrar geldiğinde içimde bir kaç küfür etdim. Ece hemen benden ayrıldığında yanakları kıp-kırmızıydı. Bende umursamıyormuş gibi dik duruşumu bozmadım. Ece benden gözlerini çektiğinde eğilip dosyaları toplamaya çalıştı. Asansör açıldığında önden olarak ben çıktım sonra Ece arkamdan çıktı.

                         Son.

Arkadaşlar hikayemi okuduysanız lutfen yorum ve vote yapın