SENDEN BANA KALAN

"MUTLULUK"

Arkamdan seslenen mira'ydi

"Öyle dalıp gitmişsin,benim geldiğimi bile fark etmedin."

Gözüm mira'da değil de kumsal'daydı.
"Gelmiyomusun Ayaz ?"
Onu görmeden gitmek istemiyordum Fakat mira'yı bekletmemem gerekiyor.

"Geliyorum tabi ki."

Yürümeye başladık. Hava kararmaya başlamişti, herzaman okul servisiyle gittiğinden dolayı bir sıkıntı olmuyordu.
Evine kadar ben götürücektim
Konuşmaya başladik mira birden;

"Bak sana ne diyeceğim. Kumsal'la pek bir Yakinligim yok, ama konuşmuşlugumuz vardir,o yüzden ikna edebilirsem hafta sonu bir cay bahçesinde buluşmaya ne dersin ?"

Çok şaşırmıştım heyecandan elim ayağım birbirine dolanmıştı.

"Nasil yani ? Hafta sonunu kumsal'lami geçireceğim."

Kahkaha atarak mira'nın kollarına atıverdım kendimi cok mutlu olmuştum. Kollarını birlestirerek sıkıca sarıldı.

Mahallelerine gelmiştik. Evine gidene kadar baktım .sonra bende eve doğru ilerlemeye başladım . Tanımadığım herkesle selamlaşıyordum. Çok mutluydum, Evimiz biribirine uzak olsa da buna değdiğini duşunuyorum.

Evime vardım. Sessiz sâkin odam sanki bana çığlıklarıyla birşeyler anlatmaya çalışıyordu . Sanırım kafayı yiyorum garib sesler duyuyorum.

Hemen yatmaya karar verdim
Fakat yarın kumsal'la aynı masada,ayni sokaklarda beraber yuruycektik... Bunu aklımdan çıkaramıyorum .Uyumamu gerekliydi,Alarmı kurup gözlerimi kapattım...

Alarmın çalmasıyla gözlerimi açmam saniyeler sürmemişti.

Banyoya gidip elimi,yüzümü yıkadıktan sonra,üzerime giyecek olduğum şik kiyafetlerimi giydim.
Geç kalmamak için biraz erken çıktım evden,uzak değil di gideceğim yerle evimin arası.

Köşeyi döndükten sonraki ikinci cafe'ydı . Telefonumu elime alıp saçlarıma baktim. "Oh nihayet bozulmamiş !"Cok heyecanlıydım "sonunda istediğimi  yapabilecegim!" diyerek kendi kendime konuşuyordum.

Cafe'ye girdikten sonra etrafa bakınıyordum.

"Ayaaz ! Burdayız ."

Kumsal'i görür görmez yine elim
ayağıma dolaşmışti. Sakin bir şekilde

"Merhaba"

dedikten sonra oturdum yanlarına. Ben kumsal'dan gözlerimi alamiyorum.

"Ayaz yürüyerek mi geldin ?"
Diye sorunca mira

"Evet"

"Arabayı alsaydın keşke"

"Ya Mira.Oyun bozanlık yapma."

"Bütün İstanbul'u yürüyerek mi dolaşacağiz?"

"Mira abartıyosun ama"derken Kumsal kolunuma girip

"nereye gidiyoruz ?

Bence ilk başta İstiklâl caddesi'ne gidelim.Daha sonra Eminönü'nde dolaşırız, akşam üzeri galata kulesi'ne Hatta akşam da kiz kulesi'ne,belkide..."

***

Birbirimize sarılarak kalabalığın icinde yürürken etrafa bakınıyorduk. Istiklâl caddesi'ni bir ucundan diğer ucuna kadar yürüdük,önlerinden geçtiğimiz mağazalara baktık ve hatta bileklik bile almiştik. Yanımızdan geçen insanlar imrenerek bize bakıyorlardı.

Eminönü'nde kapalı çarşıya girdik.
Kalabalıktan dolayı zar zor yürüsek de Ama yinede Kumsal dolaşmak istiyordu.

"Ayaz"

"He" diyerek ona döndüm. Kafasında ki beresiyle o kadar tatlı gözüküyordu ki birden öpesim gelmişti.

Ama tabi bu imkansızdı. Daha sevdiğimi bile soyleyememiştim. Söylemek için;

" Gel benimle "

Diyerekten peşimden sürüklemeye başladım . Çarşıdan çıktıktan sonra biraz yürüdük, ve bir sokak arasına girip kumsal'ı peşimden sürükledim. Duvara yaslayıp bereyi başından çektim. Kumsal saçlarını eliyle düzeltirken,üzerine eğildim

"O kadar güzelsin ki farkinda olmasan bile sana bakan herkesi büyülüyorsun."

Yanakları kizarmıştı ve başını cevirip etrafa bakiyordu.Utanmasının yani sıra dudağını ısırarak gülümsemesini
Engellemeye çalışıyordu.Başından tutup bana bakmasını sağlayınca gülümsemesini daha fazla saklamak istemedi.

"Ben hep bu anı bekliyodum. Sevincimi,
Mutluluğumu,hüznümü herşeyimi seninle tekrar kazanmak istiyorum.
Kızma seni seviyorum,kızma bana ya,belki seni sevmemi istemiyorsun.
Belki gönlün yok, belki seni sevmem umrunda bile olmayacak,aklına bile gelmeyecek olan biri olarak belkide düşüneceksin? Olsun...

Ben yine de seni seveceğim.kızma
Kalbim işte. Hep yapar bunu kendisi
Dinlemez beni. Küçük bir çocuk gibi Yaramazdir. Seni o kadar seveceğim ki Kizacaksın, kizma.

Sen yeter ki bana gelecek ol,hayatım yol olur ayaklarının altına.

Bana gelmeni izlerim sadece karşiliginda...

Her şeyimi feda ederim,nelerimi vermem ki. O bana gelişin beni dünyanın en mutlu insanı yapar."

kafasını kaldirdi;

"Ayaz...