ကြွေရုပ်

***ေၾကြရုပ္(၈)***

မႈိင္းညိဳ႕အံုဆိုင္းေနသည့္  မိုးေကာင္ကင္ၾကီးထက္တြင္  ေရခိုးေရေငြ႔အျပည့္ပါေသာ တိမ္ဆိုင္မ်ားကမၾကာခင္တြင္ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ  ရြာသြန္းေပေတာ့မည္။

ထို့အတူ  Heaven Grave Yard ရွိ အနက္ေရာင္ဝတ္စံုမ်ားဝတ္ဆင္ထားေသာ
လူအမ်ားတို့၏ မ်က္ဝန္းအိမ္ထက္တြင္  ဝမ္းနည္းျခင္း အရိပ္အေယာင္ျဖစ္ေသာ
မ်က္ရည္ဥ မ်ားစြာက  အသင့္ေနရာယူထားကာ မ်ားမၾကာမွီတြင္
အသီးသီးေသာ ပါးျပင္ထက္သို့  စီးဆင္းက်ေပေတာ့မည္။

" ရက္စက္လိုက္တာ ေလာကၾကီးရယ္
ဘာလို့မ်ား ဒီတစ္မိသားစုလံုးအေပၚ  ဆိုးရြားလွတဲ႔ ေရာဂါဆိုးၾကီးကို ေပးခဲ႔ရတာလဲ
wae???¿¿¿ wae???¿¿¿ "

ChanYeol's Omma ျဖစ္သူ၏ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ကပင္ ဒီေလာက္အသည္းအသန္ ယူၾကံဳးမရ  ျဖစ္ေနပါက

က်န္မိသားစုဝင္မ်ားနွင့္   ChanYeol ကိုခ်စ္ခင္သူ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းသူငယ္ခ်င္း

ျပီးေတာ့  ChanYeolခ်စ္ရသူ <တနည္းအားျဖင့္> ChanYeol ကို ခ်စ္ေနသူ ပန္းပုဆရာေလးသာ ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ထိခိုက္ေနလိမ့္မလဲ???

" တခါတေလ က်ရင္ ေလာကၾကီးက မမွ်တဘူး။
ဒီေလာက္ လိမၼာေရးျခားရွိတဲ႔ သား၂ေယာက္
ျပီးေတာ့ မိဘေကာင္း ၂ပါးစလံုးကို 

ဘာျဖစ္လို့မ်ား  တဦးနွင့္ တဦး နွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာေစပဲ ေခၚေဆာင္သြားရက္ရတာလဲ မသိ။"

အိမ္နီးခ်င္း အမ်ိဳးသမီးတဦးက ထိုသို့ စိတ္မေကာင္းစြာေျပာလိုက္ေလေသာ္အခါ

ေနာက္ထပ္ အိမ္နီးခ်င္း အမ်ိဳးသမီးၾကီး တဦးကလဲ

" တကယ္ပါ  ဒီမိသားစုအတြက္ လံုးဝကို စိတ္မေကာင္းဘူးကြယ္

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၄နွစ္နဲ႔၂နွစ္က အေဖနဲ႔သားၾကီးကို ေလာကၾကီးထဲက ေခၚထုတ္သြားတယ္။

အခုလဲ ဒီရက္ပိုင္းေလးအတြင္း အေမနဲ႔ သားငယ္ကို ေခၚထုတ္သြားျပန္ျပီ………"

ထိုအမ်ိဳးသမီးၾကီးက   ဤကဲ႔သို့ေျပာရင္း
ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားစြာ စီးဆင္းက်လာေပေတာ့သည္။