Prince and His Fairy
"Sinong may sakit?!" napalingon naman kami ni lauren sa pinto at nakita namin silang 5 na naka-tingin samin. Napalunok ako nung nakita kong grabe makatingin si ethan.
"Tarantado ka daniel!" Hinampas naman ni lauren si daniel sa ulo.
"Pag ako inatake sa puso dahil sayo magkakasakit talaga ako!" Lauren.
"Eh sino ba kasi may sakit?"
"Si chi!" Napatingin naman ako kay lauren. Oh no.
"Sumasakit na ulo niya sa tagal ng byahe at masakit na pwet niya kaya bilisan niyo."
Tumabi naman sakin si michael sa likod. Pero nakita kong tumingin si ethan samin bago sumakay sa harapan.
"Di siya umuupo sa pinaka likod kasi nahihilo siya minsan hanggang gitna lang siya."
"Hahaha di naman kita tinanong eh."
"You have that kasi the eyes that's full of questions sinagot lang kita. By the way are you okay?" Tumango naman ako sa kanya.
"Oa lang talaga si bestfriend." natatawang saad ko.
Malapit na kami sa lugar kaya si michael di maiwasang ituro sakin yung mga lugar na alam niya. Hanggang sa lahat ng nasa kotse yun na ang topic.
"BAGUIOO!!!!!" Sigaw ni Nathan at ni Christian
Nandito na kami! Nakapag check in na din kami sa Camp John Hay at lahat ayaw mag pahinga kaya lahat kami ay nilibot ang lugar na to, maganda siya at malaki. Nag picnic din kami nung kinagabihan at puro kami picture dito at picture dun.
And nung kinabukasan nag punta kami sa Burnham Park at nakakatawa kasi parang mga bata yung kasama namin dahil ang lilikot nila kung ano ano ang pinag-gagawa nila at nakakatawa dahil nagtutulakan sila dun sa lake.
"Sakay nalang tayo sa mga paddle boat!" lauren. Lahat naman ay umagree at nahalata kong pinagttripan nila kami dahil ayaw nila akong isakay dun sa malaking boat at pinagsasama kami ni ethan.
Bakit ba ngayon pa ako nagpapa-bebe?
Inalalayan ako ni ethan pasakay at nakarinig din ako ng mga babaeng na naggwapuhan sa mga kasama namin.
Nagsimula siyang magpaddle at di ko maiwasang kiligin kaya natatawa ako kahit wala namang nakakatawa. Ganun naman yun di ba pagkinikilig.
"Anong meron?"
"Wala para kasi tayong mag-jowa kinikilig ako."
Natahimik naman kaming dalawa. Akala ko ayaw niya ng sinabi ko pero nagulat ako nung bigla siyang nag salita pa.
"I'll try." Napatingin naman ako sa kanya.
"Susubukan kong ibalik yung pagmamahal na pinapakita mo sakin."
Dahil sa sinabi niya parang nabuhayan ako ng loob na lumaban pa Lahat sakin ay sumasang-ayon. Alam niyo yun? Pag in love ka? Parang walang makaka-badtrip sayo?
Specially nung nginitian niya ako.
"Di mo kailangan pilitin. Sinabi ko lang naman na hayaan mo ko."
Pero naputol yung titigan naming dalawa nung bigla kaming binasa ng bangka ng 5.
"Tama na yan kinikilig kami." christian.
Pareho naman kaming natawa ni ethan. Pag tapos namin sa paddle boat ay nagbike kami para malibot ang lugar at angkas nanaman ako ni ethan at nag raracing sila.
Madami pa kaming ginawa sa lugar at talagang sinulit namin ang pag punta dito. At nung kinagabihan ay dito na din kami kumain at inantay ang pag ilaw ng buong lugar.
Habang naglalakad kami ay nakita ko ang paghinto ni ethan hanggang sa makapantay ako sa kanya. Nahuhuli kasi ako sa paglalakad dahil ina-appreciate ko yung lugar di ko naman alam kung makakabalik pa ba ako o hindi na. At nagulat pa ako nung hinawakan niya ang kamay ko. Nahuhuli kami sa iba kaya di nila kami napapansin.
"Please hayaan mo din ako at wag kang mainip." saad niya bigla. Hinawakan ko nalang din kamay niya para sabihin ang sagot ko sa sinabi niya.
"Nainlove ka na ba? Bukod ba sakin may minahal ka pa?" tanong niya bigla. Tumingin ako sa kanya at huminga ako ng malalim.
"May kkwento ako sayo."
"Meron isang principe na paulit-ulit na humihiling na sana dumating ang prinsesa niya sa isang butuin since he was a child. Every day he do it like its part of his daily life minsan hindi lang pag wish ang ginagawa niya, minsan the prince tell to the star all of his problem, like it is his friend. Nakakakuha siya minsan ng gift pero hindi to galing sa hari o sa reyna, so he thought maybe santa gave it to him. Hindi alam nung prince na yung bituin na yun ay isang fairy. Lahat ng natatanggap niya ay galing sa fairy na yun because the fairy,
already did fall in love with the prince without the prince knowing it." Napahinto naman ako sa kinukwento ko.
"Then?"
"Then.. days have passed the prince didn't talked to the star anymore. The fairy saw everything, kung bakit di na siya kinakausap, since nasa taas nga ang star so nakikita niya nga lahat. nakita niya na nahanap na ng prince ang princess niya, she saw how sweet they are. Nahurt si fairy kasi nga she love the prince so the fairy decided that she will go down and talk to the prince. But she saw how happy the prince with his princess kaya di niya tinuloy."
Di na ako nagsalita after nun dahil tapos na ang story.
"and then?"
"Tapos na."
"Tapos na? Parang bitin naman? Tska anong connect ng kwento mo sa tanong ko kanina? Hindi sila nag usap? Di nakita nung prince yung fairy? Or kung may happy ever after ba?"
"Hindi pa kasi tapos yung story talaga, pero yung fairy mahal niya padin yung prince. Kasi nga that's the concept of true love. Kung mahal mo talaga ang isang tao. Mamahalin mo siya kahit di niya alam, kasi you know to yourself, na ang tunay na pagmamahal ay hindi humi-hingi ng kapalit dun sa pagmamahal na binibigay mo sa taong yun. You'll continue to love that person kahit alam mo sa sarili mo na di niya alam at kahit kailan di niya kayang ibalik yung pagmamahal na binibigay mo sa kanya."
"Seeing that person happy and someone is making him/her feel happy and loved is enough for you to be happy."
"I admire that fairy in your story. Sana makita ng prince yung worth niya someday. Sana sa ending niya maka-"
Huminto siya kaya napahinto din ako. Nilingon ko siya at kitang kita ko ang gulat at pagtataka sa mukha niya. Anong mero-
"Magkakilala ba tayo dati pa?"
