Θα εισαι για παντα καταραμένος,θα σκοτώνεις και θα γίνεσαι ενας τρελός καθε μεσάνυχτα που περνανε ολοι οι άνθρωποι θα σε φοβουνται,μόνο όταν βρεθει καποια να ενωσει τα κομματια σου και σε αγαπήσει θα σωθεις..μεχρι τοτε ο χρόνος σου ξεκινάει αντίστρο...
Ηταν και οι δύο ξαπλωμενοι στο γρασίδι και κοιταζαν μαγεμενοι τα αστέρια..
"Κοιταξε αυτό το αστέρι μπραιαν είναι τοσο λαμπερό "
"Είναι μόνο του και ομως λάμπει περισσότερο από όλα τα αλλα..μα πως γίνεται αυτό αγάπη μου?εγω δε μπορώ να λαμψω χωρίς εσένα μου είσαι απαραίτητη "
"Γιατι εγω νομίζεις πως μπορώ?"
Κοιτουσε το κενό χαμένος στις σκεψεις του
"Μπράιαν τι έχεις?"
"Τιποτα απλά σκέφτομαι "
"Τι σε απασχολεί?"
"Δέσποινα μου ελυσες την καταρα μου,αυτό ήταν?? Θα μας αφήσουν ησυχους ή θα μας κυνηγησουν?"
"Και να έρθουν?? Θα παλέψουμε μπραιαν μη φοβάσαι "
"Δεν φοβαμαι για εμένα,για εσένα φοβαμαι,αν παθεις κάτι??τι θα κανω μετά??"
"Γιατι εγω δε σκέφτομαι τοσο αρνητικά μπραιαν?? Κάνε το ίδιο ότι είναι να ρθει θα ρθει "
Ξεφυσησε και γυρισε την πλατη του σε εκεινη
"Συγγνώμη τώρα γιατί το κάνεις αυτό? Μου κρατάς μούτρα?"
"Φοβαμαι για εσένα αν σου συμβει κατι"
"Ναι ομως εγω δε φοβάμαι μπραιαν "
"Πρεπει να με αφήσεις δεσποινα "
"Τι? Ξες οτι...
"Έχεις δίκιο μα φοβαμαι δε γίνεται να είμαστε μαζι κινδυνεύεις"
"Μη ξεχνάς μπραιαν ότι δεν είμαι απλά μια τυχαία κοπέλα,είμαι η γυναίκα σου μη το ξεχνάς "
Γυρισε προς την μεριά της και της Εβαλε μια τουφα από τα μαλλια της πίσω από το αυτί της και της χαμογελασε
"Εισαι δικια μου φυσικά και δεν θα σε αφήσω ποτε"
''Καλά μη το πάρεις πατριωτικα "
"Εισαι η όχι??"
Εκεινη χαμογελασε που τον έκανε να φοβηθεί
"Είμαι "
"Μονο δικια μου??"
"Μονο δικια σου "
Εκείνος χαμογελασε ευχαριστημένος
"Θες να πάμε μια βόλτα??"
Της επιασε το χερι και προχωρουσαν οπου εβρισκαν,σε μέρη που ούτε εκεινος ήξερε,το μόνο που ήξερε ήταν ότι θέλει να την προστατεύσει γιατί δεν αντεχε να ζει δίχως εκεινη
Της κρατούσε το χέρι τοσο σφιχτα φοβοταν μη συμβει το οτιδήποτε ανά πάσα στιγμή..
Ξαφνικά εμφανίστηκε πλήθος ανθρώπων
"Νομίζω πως χαθηκαμε για τα καλα δεσποινα είμαστε σε ένα άλλο χωριο"
Ξαφνικά του άφησε το χέρι και έτρεξε
"ΔΈΣΠΟΙΝΑ ΠΟΥ ΠΑΣ??"
Αγκαλιασε έναν άντρα με τοσο λατρεία,τα ματια του έβγαζαν φλογες
"Μου ελειψες τοσο αγάπη μου " ειπε και την αγκαλιασε
Εσφιξε τα χερια του σε γροθιες και τους πλησιασε
"Επ τι γίνετε εδώ??ποιος είσαι φίλε??"
"Και εγω αυτο ήθελα να ρωτήσω εσύ ποιος είσαι??"
Ο μπραιαν εσφιξε τα χειλη του
"Εμ από εδώ είναι ο αντρας μου ο μπραιαν και εδώ είναι ο αρτζουν ένας παλιός φίλος "
"Χάρηκα " ειπε ο αρτζουν Του εδωσε το χέρι για χειραψία μα ο μπραιαν δεν ανταποκριθηκε
"Δεν μου είπες δεσποινα,πότε πρόλαβες να αποκτήσεις σύζυγο?"
"Σαν πολλές ερωτήσεις δεν έκανες φιλαράκι??δεσποινα πάμε!"
