μέρες αργότερα

505 51 0
                                    

'Έχουν περάσει τόσες μέρες και νοιώθω πιο αρρωστη από ποτέ,ούτε πυρετό έχω μα νομίζω πως θα καταρευσω ακόμα και ο μπραιαν το έχει καταλάβει..πως γίνετε να αρρωστησα έτσι ξαφνικά?'

"Δέσποινα πρέπει να πάρουμε μια αμαξα για να προχωρήσουμε και να φτάσουμε σπίτι μας"

"Έχεις δίκιο αλλά που θα βρούμε ?"

"Ξέρω έναν γνωστό μου που είναι λίγο πιο κάτω θες να με περιμένεις να παω να τον βρω?"

"Γιατι να μην έρθω μαζί?"

"Δε φαίνεσαι καλά,εισαι πολύ χλωμη "

"Ειμαι μια χαρα"

"Εντάξει τοτε,πάμε "

-----------------------------------------------------------

"Φίλοι μου το χωριό σας είναι πολύ πιο μακριά από εδώ πρέπει να ταξιδεψουμε ώρες για να φτάσουμε "

"Μπορούμε όμως να σταματάμε έτσι? Η δεσποινα δε νοιώθει καλα"

"Σταμάτα την αμαξα σε παρακαλώ πρέπει να κατέβω " ειπε η δεσποινα

Κρατούσε σφιχτα την κοιλια της και ειχε το χέρι της στο στόμα της,σταμάτησε η αμαξα και έτρεξε γρήγορα εξω στο δασος

Ο μπραιαν της Εβαλε τα μαλλια πίσω  και της χαιδεψε την πλατη

"Ηρέμησε αγάπη μου,θα πάνε όλα καλα"

Εκείνη αγανακτησε και αρχισε να κλαιει

"Μη κλαις σε παρακαλώ μη " Τοτε ήταν που του ηρθε η ιδέα στο μυαλό

"Μήπως είσαι..

"Οχι όχι δεν,μια χαρά είμαι πάμε "

Της επιασε το χερι

"Δεν έχουμε να πάμε πουθενά δεν βλέπεις πως εισαι??"

'Πως θα του το πω?? Πως θα το πάρει? Και αν δεν θέλει αυτό το μωρο??και γιατί με λεει γυναίκα του ? Άρα λογικά θα το αγαπήσει ..θα το μαθει όταν έρθει η ώρα ' ειπε απο μεσα της

Έκανε δύο βήματα μπροστά από εκείνον ώσπου έχασε τις αισθήσεις της

"ΔΈΣΠΟΙΝΑ?? ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ "

την σηκωσε στα χέρια του και την εβαλε κάπου μαλακά,ετρεξε και της εριξε λίγο νερό στο πρόσωπο

"Μπράιαν?"

"Δέσποινα μου πως νοιωθεις? "

"Καλύτερα "

Πήγε να σηκωθεί και τη σταμάτησε

"Τέρμα το ταξίδι για σήμερα "

"Αύριο?"

"Και για αύριο και για μεθαύριο μέχρι να γίνεις καλά εγώ δεν το διακυνδινευω"

"Συγγνώμη που σε στεναχωρησα μόνο εσενα αγαπαω "

"Ξέχασε το εντάξει??"

"Δεν με πιστεύεις?"

"Σε πιστεύω μα το μόνο που θέλω τώρα είναι να κοιμηθουμε αγκαλια δε ζητάω τίποτα αλλο"

"Ελπίζω τουλάχιστον να φτάσουμε γρήγορα σπίτι μας,έχω όνειρα για εμας"

"Ανοιπομονω να ερθει η στιγμή που θα ζήσουμε ελεύθεροι χωρίς να με φοβάται κανενας να κάνουμε οικογένεια και να έχουμε ένα κοριτσάκι που να σου μοιαζει,να είναι λευκό σαν εσενα και να έχει σπαστά μαλλια μακριά μέχρι την μέση της όπως εσυ και να της τα χτενιζω και να της λεεω παραμύθια "

"Θα γίνει και αυτό απλά πρέπει να κάνουμε υπομονή "

"Δέσποινα έχω ένα κακό προαισθημα οτι δεν θα προλάβουμε να πραγματοποιησουμε τα όνειρα μας,φοβάμαι ότι δεν θα σε δω να γερνας δε θα δω το παιδί μου να μεγαλώνει,φοβάμαι ότι δεν θα σου κρατάω σφιχτα το χέρι μέχρι να γεννήσεις "

"Αν δεν είμαστε μαζι σε αυτή την ζωη θα είμαστε στην άλλη,για πάντα μαζι"

"Σαγαπαω"

"Και εγω σαγαπαω τοσο πολυ "

Είναι Επικίνδυνος..Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang