Getting Back Mr. Richards (#Wattys2016)

Chapter 22

DAHLIA'S POV

Pagkagising ko agad ay sya agad ang unang una kong nakita. Hindi ko alam kung bakit ito nandidito ngayon pero okay lang. Kasi hindi ko na sya gaano mamimiss. Arti.

Hinayaan ko muna itong matulog panandali at mukhang may jet lagged pa ito. Naghilamos lang ako at nagpunta na sa pantry.

Simpleng breakfast lang naman ang niluto ko. Eggs, ham, bacon and toast bread. Tsaka ang pagaalala ko pang timpla ng coffee nya. Nagdagdag na din akong juice.

"Mukang masarap ah?" Napatingin ako sa hamba ng pinto at nandoon sya nakasandal at nakasmirk.

"Talaga! Magaling ako magluto eh!" Sabi ko dito. Tinanggal ko muna ang apron ko at nilapitan ito. Tinanggal ko muna ang ilang hibla ng buhok nito sa mukha nya at hindi nito inaalis ang smile nya.

"I can get used to this." Hindi ko alam kung ano ba ang tinutukoy nya pero napapangiti na lang ako.
"Wag mo kong bolahin at madali lang akong umasa. Kaya ikaw kumain kana dahil may trabaho pa ako." Sabi ko dito. Paalis na sana ako pero hinablot nito ang braso ko at binack hug ako ng lolo nyo.

"H... Hey ano ba? Kumain ka na d...doon..." Sabi ko pero umiling lang ito bahagya. Kaya hinayaan ko na lang sya.

Ilang minuto din kaming nakaganoon hanggang ako na talaga ang humatak sa kanya paupo sa mesa. Pinaglagay ko na din sya sa plate nya ng lahat ng niluto ko.

"Come here" sabi nya at ako naman ay mas lumapit pa.

Since may awang mula table hanggang sa kinauupuan nya ay nahatak nya ako at doon nya ako pinwesto. Hinarang pa talaga nya ang kanyang mga binti para hindi ako makatakas.

"Kailangan ko ng maligo alden. " sabi ko pero alam kong mapula na ako.
"Nah... You have to eat. Here." Inumang nito ang isang kutsara ng bacon and egg. Ako naman ay hindi na nagpatagal pa at hindi din naman ako tatantanan ng mokong na ito.

"Hafpy?" Sabi ko habang puno pa ang bibig ko.
"Very." Sabi nya at sya na din ay kumain. Kaya imbes na makaalis ako sa pinagpwestuhan namain ang siste ay naubos naming dalawa ang niluto ko at tsaka nya lang ako pinakawalan.

Minsan hindi ko alam kung ano ba talaga kami. Kasi obviously hindi nya pa ako girlfriend and alam naman nya feelings ko ang mukhang sya din naman? Kasi he wouldn't do these things for me kung wala diba? Diba?

Pagkabihis ko at pagkalabas ko ng kwarto ay nakabihis na din sya.

"San punta mo? Kala ko ba magpapahinga ka muna at may jet lag ka pa?" Sabi ko dito habang kinukuha yung bag ko at yung portfolio ko.

" Nah... Sasamahan kita sa work mo then later dinner tayo sa labas. I wanna try foods around here." Sabi nito sabay taas baba ng kilay.

"I thought you on a diet?" Kasi dati sa mga video calls namin he said that he's preparing for a photo shoot from Canada kaya todo dietang lolo mo.

"That shoots already done.. Kaya pede na akong kumain ng kumain." Well hindi na nga ako magtataka kung andidito sya ngayon at hindi na sya busy para lang makapunta dito sa dubai.

"Really... Anyway baka mabored ka lang doon? Puro tela at kung ano anong burloloy lang ang makikita mo doon ha!" Sabi ko at he just put his arm around my shoulder and shrug.

"No way... Matutuwa nga ako at makikita ko na ang way kung paano magtrabaho ang isnag Dahlia which her designs are known worldwide." Sira talaga to... Binola pa ako haha.

"Then tara na... Baka malate pa ako ng dahil s akalokohan mo!" Inabot nya ang susi mula sa akin at sya na daw ang magdadrive. Guide ko na lang daw sya kung saan kaya iyon ang ginawa ko.

Pagkadating sa office ay nadatnan namin na andoon na si aesha.

"Aesha? It's too early for you to be here? Right?" Sabi ko kasi may trabaho pa ito at dadaan lang dito pagka break or wala na syang gagawin.

"Oh I forgot to give you these." Sabay abot nito sa akin na ilang mga paper bags.
"Oh... Thank you aesha.'' Sabi ko dito at tinignan isa isa ang mga bags. Ito yung ilang binili ni aesha kahapon.

"And who do we have here?" Sabi nito patungkol sa taong nasa likod ko.

"Oh... Aesha meet Alden Richards.... My... My friend... I guess... And alden meet aesha my client." Nakipagkamay naman si aesha at tumingin sa akin na may hinihimig sa kanyang mga mata.

"I see... A friend... Nice to meet you Alden." Sabi ni aesha.

"The same ms. Aesha." Sabi nito at nakipagkamay. kinuha sa akin ang mga bag at sinabing ilalagay lang daw sa kotse ang mga ito. Pumayag naman ako at binalik ang tingin kay Aesha. Nakatingin pa din kasi ito kay Alden... Parang may sinusuri...

"Is... There any problem?" Sabi ko dito. Binalik lang ang tingin nya sa akin.
"Nothing... Anyway.... Did I tell you that in my family... Somehow... We can see something ahead in a persons life?" Nagulat ako sa biglang turan nito?
"Ah.. Not yet?" Sabi ko.
"You must think that I'm crazy..." She shrugged and laugh about it.

"Nah... Back in the Philippines... We have more superstitions that you can think." Sabi ko dito at she nodded.
"I see. I may not be in the position to say this towards to you against him... But I want you to be careful... Cause obviouly I know that your 'friend' is more than just a friend..." Ang tinutukoy ba nito ay si Alden?
"What are you talking about?" Naguguluhang tanong ko dito.

"Just a piece of advice... Never trust too much and don't fall too hard... You'll get hurt." Sabi nito at nakipagbeso sa akin at iniwan na ako... Ano daw?

ALDEN'S POV

Matapos kong ilagay sa sasakyan yung mga bags ay naglakad na ako pabalik sa floor nila Dahlia. Habang inaantay ang elevator ay nakita kong nagtext nanaman sya sa akin. Hindi talaga makapagintay.

Ting...

Papasok na dapat ako ng makita kong ang laman noon ay si Aesha at ilan nyang bodyguard. Hindi ko alam kung nagiba mood nya compared kesa kanina pero hindi na ako nito nginingitian. Kahit ilang ay ngumiti ako dito at naglakad na papasok sa elevator.

Pagharap ko ay nakaharap na din sa akin si Aesha ay nakatingin lang. Kahit naiilang ay wala akong magawa dahil hindi ko naman alam ang gagawin sa kanya. Nang papasara na ang pinto ay nagsalita ito.

"Don't hurt Dahlia."