Getting Back Mr. Richards (#Wattys2016)

Chapter 6

THIRD PERSON'S POV

Ilang araw na ding busy si Dahlia dahil nalalapit na ang fashion show. Ready na ang venue, mga iimbitahing tao at mga journalist. Hindi lang dito sa Pilipinas maging sa ibang bansa. May ilang kilalang artista din ang nabalitang dadalo sa nasabing show.  Si Dahlia naman ay kung todo na ang pagaasikaso sa mga damit na ishoshowcase nila this year. Every year ang theme kasi nila ay kung saang bansa ang pagdadausan nila and since sa Philippines ito this year more on it's culture ang theme nang mga damit but with a modern side on it. Nagpapatulong din ito sa mga iba pang tagatahi dahil hindi naman nya kaya ang manahi nang ilang mga damit. Galing pa ang mg aito sa ibang bansa kung saan nandoon ang main office nila. Pinadala lang ito nang kanyang daddy para tumulong.

Hindi din nya nakakaligtaan si Alden, since ito ang napili  nyang main model wala nang backout-an pa kaya ilang araw na din nya itong sinusuyo. Kahit pa puyat sya at pagod ay wala syang mintis na pumunta sa opisina nito at hinihintay itong matapos para man lang makausap nya ito pero walang lumalabas na Alden. Tanging ang manager lang nito ang paulit ulit na lumalabas at hinaharap sya.

Alam din ni Dahlia na naaabala na nya ang manager nito na si Henry pero kailangan nyang kapalan ang mukha nya. Hindi lang bilang si Ms. DM kundi pati na din si Dahlia.

DAHLIA'S POV

"Chris... I need to go." sabi ko kay Chris na nagliligpit nang mga nagkalat na mga gamit panahi at mga tela. It's already morning pero hindi pa sya uuwi. Pupuntahan nya ulit si Alden.

"DO you want me to call the driver mam?" sabi nito pero umiling lang ako.

"No need.  I can handle it." sabi ko dito pero mukhang pagaalala lang ang nakita ko s amukha nito.

"Do you want me to go with you? You've been up all night for weeks now. You might collapse." sabi nito na ikinatawa ko na lang.

"It's ok I can handle myself. Go home after you finish cleaning, ok?" ngumiti naman ito at tumango.

Naglakad na ako sa parking lot at sumakay sa kotse ko. Isinandal ko muna ang ulo ko sa back seat at pumikit. Dinadalaw na ako nang pagod at antok pero hindi pwede. Hindi nya sisirain ang ilang sunod sunod nya na pagpunta sa opisina ni Alden. Para din naman malaman nito na seryoso sya sa paghihintay sa kanya at sa pagnanais nyang makausap ito.

Nang makapagpahinga na itong saglit ay nagstart na itong magdrive. 

Buti na lang ay safe itong nakadating sa opisina, makailang beses itong gumewang pero nakakaya nya naman. Buhay pa sya. Natawa na lang sya sa naiisip nya.

"M... Ms. Dahlia." napaangat sya nang tingin mula sa pagkakaupo sa couch dito sa ground floor. Dito sya palagi nagiintay. Nakita nya si Henry na may mga bitbit na mga gamit. Baka kay Alden. Tumayo na sya at nilapitan ito. Natapilok pa sya pero nasalo naman sya ni Henry.

"Ok lang po ba kayo?" tanong nito sa kanya. Kimi itong ngumiti at tumango.

"Oo, thank you. Nandyan ba si Alden? Gusto ko sana itong makausap." sabi ko dito. Parang nagaalangan naman itong sagutin ako.

"Yes. Nasa taas na sya may kausap lang." sabi nito at tumago na lang.

Ring... Ring... Ring...

Napahinto sya dahil may tumatawag sa phone nya.

"Excuse me." sabi nya at medyo lumayo nang konti kay Henry.

"Hello Chris?" sabi nya dito.

"Good. Your safe." natawa naman sya. Para kasi itong nanay nya kung umasta.