Το Μέρος που σε Γνώρισα

Chapter 16: Ραντεβου με εκπλήξεις

Συγγνώμη για την καθυστέρηση.
New chapter!!! Δωμάτιο Βιολετας στην φωτογραφια

---------------------------

Καθώς ετοίμαζα την ταινία που θα βλέπαμε με την Αγγελική, σκεφτόμουν πόσο πολύ το χρειαζόμασταν αυτό.

Εννοώ ότι είχε περάσει αρκετός καιρος που δεν είχαμε περάσει χρόνο οι δύο μας. Όπως κάναμε παλιά.

Και τώρα την χρειαζόμουν όσο τίποτα άλλο. Με όλα αυτά που έχουν γίνει.

Αφού ακούμπησα τα πατατάκια στο τραπεζι. Άκουσα να χτυπάει το τηλέφωνο μου.

Ήταν η Αγγελική.
"Ναι?"απανταω.
Ακούω την φωνή της Αγγελικής. Να μου ζητάει συγνωμη γιατί δεν μπορούσε να έρθει. Κάποιο οικογενειακό πρόβλημα λέει.
"Εντάξει δεν χρειάζεστε να απολογισε Αφού υπάρχει πρόβλημα την να κανουμε. Τα λεμε" της λέω και το κλείνουμε.

Στενοχωρήθηκα λίγο που τελικα δεν θα έρθει η Αγγελική. Αλλά αφού υπάρχει πρόβλημα δεν γίνεται και αλλιώς.

Κάθισα στον καναπέ και αγκάλιασα το μπολ με τα πατατάκια καθώς άνοιγα την τηλεόραση.

Μετά από μια ώρα καθισμένη στον καναπέ αγκαλιά με ένα άδειο μπολ με πατατάκια.

Άκουσα ξανά το κινητό μου να χτυπάει.

Αυτή την φορά ήταν ο Νίκος.

"Έλα Νίκο!"
"Babe! Τι κάνεις?" Με ρωτάει με μια ξεκαρδιστική φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής.

"Τίποτα βαριέμαι."του λέω ενώ γελάω όσο τον δυνατόν ποιο σιγά για να μην με ακούσει όλη η πολυκατοικία.

"Ωραία τότε! Θες να πάμε σε ένα καινούριο μπαράκι που άνοιξε?"
Με ρώτησε.

Εγώ το σκέφτηκα λίγο..
"Ναι γιατί όχι. Απλός πες μου που είναι και τί ώρα θα έρθεις από εδώ να με πάρεις?"

"Τελεεια! Γύρω στις 10 θα έρθουμε. Θα μας πάει ο αδελφός μου. Θα πάει με την κοπέλα του στα εγκαίνια και μου είπε να έρθω και εγώ με την κοπέλα μου"

Κοπέλα του στον ήχο και μόνο αυτής της λέξη τα συναισθήματα μου γινόντουσαν κουβάρι.

"Α! Ωραία αρα θα σε δω στις 10"είπα
"Θες να έρθω πιο νωρίς να σου κάνω παρέα?" Με ρωτησε με εκεί την γλυκιά φωνή που έχει. Και που δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς.

"Ε..έλα Δεν έχω θεμα"
"Ωραία θα σε δω σε λίγο."

Αφού το κλείσαμε κοίταξα την ώρα.