ดาวหางและดวงอาทิตย์ของเขาปาร์คจีมิน ม.ปลายปี 3 ห้อง B
ใครๆในโรงเรียนนี้ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่เมื่อไม่กี่วันก่อน อาจารย์ ผู้อำนวยการ หรือแม้กระทั่งยามก็รู้จักทั้งนั้นแหละ
บ้างก็ว่าเป็นนางฟ้า
บ้างก็ว่าเป็นบุตรของเทพีสักองค์มาจุติ
แต่สำหรับเขา ปาร์คจีมินคนนั้นเป็นดวงอาทิตย์ที่สว่างไสวที่สุด
ทั้งความอ่อนโยนที่ถูกส่งไปยังทุกคนอย่างเท่าเทียม
ผู้ที่ใครเป็นอันเข้าใกล้ก็ต้องเคลิบเคลิ้ม
ผู้เป็นที่รักของทุกคนเมื่อพานพบ
ผู้เป็นศูนย์กลางของดวงดาวทั้งมวลในจักรวาล
รวมถึงดาวหางอย่างเขาด้วย
แต่เขาน่ะ
ไม่กล้าเข้าไปหรอก
ยังมีดาวดวงอื่นที่พื้นผิวสวยมากกว่าเขาอีกตั้งหลายดวง
ก้อนหิมะสกปรกแบบเขาขอแอบโคจรอยู่หลังเงาของดาวเคราะห์พวกนั้นดีกว่า
อาศัยจังหวะที่ลำแสงแผ่รัศมีผ่านมาทางนี้ให้ได้รับความอบอุ่นอย่างดาวดวงอื่นบ้างก็พอ
จะไปสู้อะไรพวกเปล่งประกายพวกนั้นได้ล่ะ เอาแต่แข่งกันอวดพื้นผิวสวยๆจนตาลายไปหมดแล้ว
"นั่งเพ้ออะไรอีก"
"ทำหน้าอะไร แค่นี้ก็น่าเกลียดจะตายอยู่แล้ว"
"ไหนลองยิ้มซิ อาจจะทำให้ดูดีขึ้น"
"..."
"... ให้ตาย"
"น่าเกลียดชะมัด"
เขาผู้เปรียบเสมือนกิจกรรมบริหารปากยามเช้าของเพื่อนโต๊ะข้างๆ
คิมแทฮยอง ม.ปลายปี 3 ห้อง B
YOU ARE READING
NOT ABOUT THE UNIVERSEㅣVMIN
Fanfictionเรื่องราวของดาวหาง ดวงอาทิตย์ เพื่อนโต๊ะข้างๆ