**bgm: oh wonder - ultralife (abbey road piano sessions)
sometime he's a reminder
and a time stopper.
แทฮยองไม่ชอบการจัดงานเลี้ยงอย่างปาร์ตี้วันเกิด ไม่ชอบการเฉลิมฉลองที่วุ่นวาย ไม่ชอบคนเยอะ ๆ ตามลานเคาท์ดาวน์ ไม่ชอบที่แคบ ๆ แบบในผับบาร์ ไม่ชอบอะไรที่มันยิ่งใหญ่เกินไปจนเกินพอดี
สองเงาทอดขนาบบนพรมสีขาวนุ่มของหิมะโดยแสงไฟนำทางกลับหอพัก คนตัวสูงฮัมเพลงอย่างคนอารมณ์ดีทั้งที่เราเดินกันมาทั้งวันไม่หยุดหย่อน แทฮยองอุ้มต้นคริสต์มาสปลอมไว้ในแขน ส่วนจีมินหิ้วอุปกรณ์ตกแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ กับของใช้อื่นพะรุงพะรังมือ
คนตัวสูงหยุดเดินเมื่อพวกเราเดินผ่านร้านของกระจุกกระจิกหน้าซอยหอพักที่มีแต่สีเขียวแดง แทฮยองหันมาทางคนตัวเล็กก่อนเอ่ยประโยคที่มีเพียงคำตอบเดียว
"แปปนึงนะ" ไม่ทันตอบรับ ไม่ทันได้นั่งพัก ต้นคริสต์มาสต้นนั้นก็วางลงด้านข้าง ผู้ถือต้นไม้ตรงเข้าไปในร้านด้วยความรวดเร็ว
ถึงจีมินจะสรุปว่าแทฮยองไม่ชอบการจัดงานเลี้ยง แต่แทฮยองกลับดูตื่นเต้นที่คริสต์มาสนี้กำลังจะมาถึง หรืออาจเป็นเพราะอยากปลดปล่อยความเครียดจากช่วงสอบที่เพิ่งเสร็จสิ้นไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ตัวเขาเองก็ไม่แน่ใจ
เทอมนี้ช่วงเวลาที่กระชั้นชิดไปทำให้จีมินและแทฮยองไม่สามารถเตรียมตัวกลับบ้านได้ทัน อีกทั้งไหน ๆ ก็ใกล้ช่วงคริสต์มาสแล้ว ทั้งคู่จึงตัดสินใจจะกลับหลังจากพักผ่อนให้หายเหนื่อยกันก่อนน่าจะดีกว่า
มันคือคริสต์มาสแรกที่พวกเขาได้ใช้เวลาด้วยกัน
