[Vervolg op I am different]
"When we were children,
We learned to fight.
Fight the monsters,
Under our bed.
But how do you fight,
How do you fight,
The monsters in your head.
How do you fight,
The monster you are." - J. Y.
Ashley heeft zichzelf als...
De tranen liepen over mijn wangen en mijn vingers klemden zich om mijn mantel. De woorden van Benno deden me pijn. Ik haastte me het steegje uit, belandde op de drukke straten en begon mensen weg te duwen. Het gevoel was verschrikkelijk.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Beide mensen waar ik onbewust veel om heb gegeven waren zomaar verdwenen. Mijn kamermeisje Sara was dood en haar geliefde Benno walgde van me door al die dingen die de mannen hem hebben laten geloven. Thuis zou er niemand op me wachten. Mijn vader zit nu zo diep in de schulden dat hij me toch wel doorverkoopt aan een ander rijke familie.
Doodongelukkig bleef ik mezelf door de massa mensen heen duwen en bleef doorgaan tot ik bij mijn eindbestemming was.
Ik moest daar wel heen. Zonder hem ben ik verloren, want ik ben nergens veiliger dan in zijn armen. Hij zou me wel accepteren, Edgar zou me altijd accepteren in zijn armen. Hij zou me nooit van zijn zijde laten verdwijnen.
Als het moet zou ik met hem weglopen naar een plek ver van hier. We zijn jong en we zijn sterk. Samen kunnen we een nieuw leven opbouwen ver van Amsterdam. Met zijn schip zouden we ook de wereld rond kunnen varen. Dat zou een hele mooie droom zijn.
Ik stopte met het duwen van mensen en ging met de stroom mee. Daar stonden de letters die de achternaam van mijn geliefde stond. De onvergetelijke letters die ik oneindig kon blijven schrijven en juist op dat moment zag ik dat de deuren die naar het balkon leidde opengingen. Daar stond hij dan. Met een verward en droevig gezicht. Starend in de massa mensen waar ik in stond. Het was te druk hier en zijn ogen konden me niet zien.
Waar zou hij aan denken?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mijn hart klopte razendsnel en mijn wangen werden warm. Ik had hem zo erg gemist.
Toen ik weer tot adem kwam snelde ik naar zijn voordeur en klopte aan. Het verraste me zelfs niet dat Oscar het weer open deed. Mijn kap ging omhoog door de snelheid waarmee ik liep. Mijn gezicht werd zichtbaar voor Oscar die mij verrast nakeek met wijde ogen toen hij me zag. Ik liep hem zo snel langs dat hij sprakeloos was en me mijn gang liet gaan.
