Mirror Game(Greek Translation)

XVIII

Επιθυμία.

Η λέξη αυτη ειχε κολλήσει στο μυαλό μου. Και τοτε μου ηρθε μια περίεργη ιδέα.

Η ιδέα του να ειναι τα μάτια του Harold "γεμάτα" επιθυμία ηταν τοσο αλλόκοτη, που κατέληγε να βγάζει νόημα. Τι νόημα; Ίσως ο λόγος που με κράταγε έδω να ηταν επειδή αισθανόταν μοναξιά; Θεέ μου, Rose, σίγουρα δε σε εχει εδω γιατι ειναι σεξουαλικα καταπιεσμένος. Ποιον κοροϊδεύεις;

Δεν υπάρχει περίπτωση. Αλλα έπρεπε να παραδεχτώ οτι το πως το σώμα του ηταν τοσο κοντα στο δικό μου και το πως κράταγε τους καρπούς μου, και το οτι ειπε Θα πρέπει να σε τιμωρήσω με άναβε. Με έναν τοσο άβολο τροπο. Ειχα τρελαθεί. Ημουν πιο τρελή απο τρελή. Αναρωτιόμουν αν ο Harold μπορούσε να αισθανθεί. Οτιδήποτε. Μαλλον δε θα ένιωθε επιθυμία η οποιοδήποτε αλλο συναίσθημα. Αδύνατον. Αδύνατον. Αυτο. Ειναι. Αδύνατο. Rose.

Η ησυχία αργα και σταθερά κατέληξε να ειναι ντροπιαστική και για τους δυο μας. Ηταν σαν τα δάχτυλα του να έκοβαν την κυκλοφορία του αίματος στα χερια μου γιατι ένιωθα πως δεν υπήρχαν πλέον. Δε μπορούσα να τα κουνήσω. Δεν τα ένιωθα. Ήλπιζα να μην τα ειχε παγώσει ο Harold μετα κρύα, γελοία δάχτυλα του. Η λέξη επιθυμία, επέστρεψε στο μυαλό μου παλι, προσπάθησα να τον σπρώξω και να γλιτώσω απο το κράτημα του. Γέλασε όταν τελικά με άφησε να φύγω. Παραλίγο να πέσω μεσα στη μπανιέρα όπως παραπάτησα. Φοβόμουν πως θα με πλήγωνε. Με αυτον δε μπορείς να εισαι ποτε σίγουρος για το τι πρόκειται να κανει μετα.

"Ξερεις, Rosalie, μπορω να διαβάσω το μυαλό σου."

Και με αυτο, εξαφανηστικε. Θεέ μου. Διάβαζε το μυαλό μου όση ωρα σκεφτόμουν αυτα τα περιέργα σεξουαλικα πράγματα οτι ειναι σεξουαλικα καταπιεσμένος και ο Θεέ μου. Τι θα κανει για αυτο; Θα κάτσει να το συζητήσει μαζι μου; Αυτο σημαίνει οτι διάβαζε το μυαλό μου όταν σκεφτόμουν το όνειρο μου στο οποίο ... Φασωνωνασταν; Λιγο πριν κάνουμε σεξ; Αυτον να με ικανοποιεί; Το κεφάλι μου πονάει. Παρά πολυ. Γύρισα ώστε να κοιτάζω την μπανιέρα.

Έσκυψα και άνοιξα τη βρύση. Την άφησα να τρέχει για να γεμίσει την μπανιέρα οσο εγω χάζευα το δωμάτιο. Δεν ειναι εδω Rose, μόλις έφυγε. Δε μπορει να σε δει. Έγνεψα, ακομα και αν ηταν το ίδιο μου το μυαλό που μου έλεγε να ξεντύνω. Ημουν γυμνή καθώς στεκόμουν απέναντι απο τον τεράστιο καθρέφτη και κοίταζα την αντανάκλαση μου. Αλλα δεν ημουν εγω αυτη που έβλεπα. Ηταν ενα κορίτσι εξουθενωμένο, κατεστραμμένο απο ολα τα γεγονότα. Κατεστραμμένο απο το θάνατο των φίλων της. Κατεστραμμένο απο αυτο το ελκυστικό και παγωμένο, νεκρό αγόρι, που διαβάζει τις σκέψεις τις, στις πιο άβολες στιγμές. Έδειχνε λεπτή, σαν να μην ειχε φάει εδω και... Ποσο ειχε πει ο Harold... 3 βδομαδες; Τα παντα την μπέρδευαν. Αλλα το χειρότερο απο ολα ηταν οτι αυτο το κορίτσι ημουν εγω. Η Rose. Η Rose που ονειρευόταν ενα ασφαλές μέλλον με τον Ansel δίπλα της, γιατι τον ειχε ερωτευτεί. Αυτο ηταν πριν δολοφονηθεί. Απο τον Harold.