Mirror Game(Greek Translation)

II

Η προσοψη, και υποθετω και το υπολλοιπο χτηριο, ηταν βαμενο με ενα σκουρο χρωμα. Τελος παντων ηταν πολυ σκοτεινα για να ξερω σιγουρα τι χρωμα ηταν, αλλα και παλι νομιζω οτι ηταν κατι σαν μπλε η πρασσινο, το οποιο ειναι πολυ καταθλιπτικο σε σχεση με το δικο μας σπιτι που ηταν ασπρο.

Παραθυρα μεγαλα οσο μια πορτα υπηρχαν σε ολα τα σημεια του μπροστα μερους του σπιτιου και τα περισσοτερα απο αυτα ηταν σπασμενα. Τα παντα εδειχναν σπασμενα, σα να ηταν ετοιμο να σπασει σε χιλιαδες κομματακια ανα πασα στιγμη. Οι σκεψεις οτι η επαυλη θα καταρευσει ενω ημασταν μεσα ηταν απαισιες αλλα το ιδιο ηταν και οι απλες σκεψεις το να βρισκεσαι κοντα στο σπιτι.

"Ενταξει παιδια, ειμαστε ολοι εδω?" Ειπε ο Ansel, ενω παταγε στις μυτες των ποδιων του για να τους βλεπει ολους, παρολου που ηταν ψηλος.

Παρατηρησα, αφου ειχε ρωτησει, οτι πολλοι απο τους οποιους που ειμασταν μαζι στο διαμερισμα ελειπαν. Ειμασταν μονο εγω, η Hannah, ο Natt, ο Ansel, ο Matty και η κοπελα του η Georgia. Υποθετω οτι ειχανε παει σπιτια τους και αυτο θα επρεπε να εχω κανει και εγω. Ηταν πολυ τρομακτικο, πολυ επικυνδινο για εμενα. Ποτε δεν ημουν μια απο τις κοπελες που θα πηγαιναν σε μια περιπετεια οποτε δε μου αρεσε καθολου που ημουνα εδω. Εννοω, ποσο συχνα ερχοταν οι αστυνομια στο σχολειο στη μεση του μαθηματος για να μας πουνε οτι ενα ακομα ατομο μπηκε εδω μεσα και εξαφανιστηκε? Ουτε πτωματα δεν εβρισκαν. Παντα μας ελεγαν οτι ειναι πολυ απικυνδινα αλλα ποτε δεν ειχαν μια απαντηση οταν καποιος τους ρωτουσε γιατι. Εννοειται πως δεν ηθελαν να τους πουν οτι ηταν το φαντασμα του Harold Styles που στοιχειωνε το σπιτι και σκοτωνε. Αυτη ηταν η ιδεα μου τελος παντων. Το εκαναν συχνα αυτο και δεν ξερω γιατι αθετουσαμε τους κανονες τους. Ηταν παρανομο να ερχεσαι στην επαυλη των Styles μιας και τοσα ατομα ειχαν χαθει εδω μεσα. Μολις σπασαμε τον νομο του Newcastle και το γεγονος οτι κανενας δε θα εβρισκε τα "ξεφλουδισμενα" πτωματα μας με αηδιαζε. Η αστυνομια επρεπε να ερχεται τουλαχιστον μια φορα το μηνα για να το ελεγξουν αλλα δε θυμαμαι ουτε μια φορα που να το εκαναν οντως, λογω του φοβου τους. Αλλα την ιδια στιγμη τους καταλαβαινα, ουτε εγω θα το εκανα αν ημουν αστυνομικος. Ουτε σε μια ηλιολουστη ζεστη καλοκαιρινη μερα που ολα θα φαινονταν τελεια. Ακομα και τοτε θα με κατατρομαζε το σπιτι.

Ειδα τον Natt να βαζει το χερι του στην τσεπη του και να βγαζει τοκινητο του. Συντομα αναψε το φλας και φοτισαι την κοντινη περιοχη. Τραβαγε βιντεο.