_genc hafız_

Bir genç hafızlığını tamamlarken her gün sabaha kadar Kur’an’ı hatmeder.Bundan dolayı da sabah derslerine yorgun ve bitkin olarak çıkar.Durumu öğrenen hocası Kur’an’ı bu şekilde okumasını arzu etmediği için bir gün onu karşısına alır ve:

Evladım! Biliyorsun Kur’an ,indiği gibi okunmalıdır.Bu gece sen Kur’an’ı , karşında ben varmışım gibi oku.”der.

Genç gider ve Kuran’ı hocasına okuyormuş gibi okur.Sabah huzuruna geldiğinde :”Efendim ,bu gece Kur’an’ı ancak yarısına kadar okuyabildim.”’ der.

Bunun üzerine hocası:

Pekela bu gecede Efendimiz(s.a.v)’e okuyor gibi oku.” der.Talebe şaşkınlık ve heyecan içinde Nebiler Serveri’nin huzurunda olduğu düşüncesiyle o gece dikkatli okur.Ertesi gün de üstadına Kur’an’ın ancak dörtte birini okuyabildiğini söyler.Üstadı talebesindeki manevi yükselişi görünce:

Bugünde o emin melek Cebrail(a.s)‘in Efendimize (sav)tebliğ ettiği anda dinliyor gibi oku .”der.Talebesi ertesi gün hocasına gelip:

VALLAHi hocam bugün ancak bir süre okuyabildim.”der.

Üstadı son adımı atar:

Şimdi de onu binlerce hicabın verasında bulunan Yüce RABBİMİZ’İN huzurunda okuyor gibi oku.Düşün ki O seni dinliyor ve Kur’an’ı senle mukabele ediyor.”

Talebe ertesi gün gözyaşları içinde üstadına gelir ve şöyle der:

Üstadım !Fatihadan başladım ilk ayetleri okudum! ama ”iyyake na’budu ”demeye bir türlü dilim varmadı.Çünkü ‘SADECE SANA KULLUK YAPARIM !diyemedim.

Biz Kur’an’ı, insanlara dura dura okuyasın diye âyet âyet ayırdık ve onu peyderpey indirdik. 
(İSRÂ suresi 106. ayet)

... Kur’an’ı ağır ağır, tane tane oku. 
(MÜZZEMMİL suresi 4. ayet)

İbni Abbas (r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber ( s.a.v): "İçinde Kur’an-dan bir şey bulunmayan kişi harabe ev gibidir" buyurmuştur (Hadis hasen-sahîhtir; Tirmizî).

işte kardeşler önemli olan burda sevgimizi aşka dönüştürüp, onu kalbe indirebilmektir..
Eğerki bunu başarabilirsek o kalbe kim dokunursa dokunsun yalnız ALLAH(c.c)ı işitir..