D.o'dan:
Yüzümde ki utangaçlığı bir kenara atıp onun şaşkınlık ve şok içinde olan suratına odaklanmaya çalıştım. Sanki kelimeleri beyninde tekrar tekrar canlandırıp anlamaya çalışıyor gibiydi.
''Ne?'' çok sessiz çıkan sesine bende sessizce yanıt verdim,
''Dedim ki 'Seni seviyorum' Channie'' içimden kendime sövüyordum. Neden söyledin ki salak , ama diğer yandan da sanki söylemezsem çok büyük hata yapacakmış gibi hissediyordum ve Chanyeol'ü kaybetme korkusunu düşündükçe elim ayağıma dolanıyor taş kesiliyordum. Ama doğru olanı yapmıştım, tamam belki Chanyeol.. belki beni sevmiyor da olabilir ama bir daha fareye dönüşmemek için bunu yapmalıydım ve artık sonsuza kadar insan kalacaktım.
''KyungSoo... Sen ciddi misin?'' sorarken minik ellerimi büyük eller arasına sarmış umut dolu bakışları ile yüzümü süzüyordu.
''Hiç olmadığı kadar.'' yanaklarımı şişirdim ''Bana inanmıyor musun?'' ellerini hemen havada salladı ve,
''Hayır, hayır öyle değil. Yani inanıyorum sadece, şey şok oldum ve ah ne diyorum..'' bakışlarını yüzümden elleri arasında ki ellerime indirdi ve devam etti ''Ben de seni..'' Gözlerime bakamıyordu ve bu hali çok hoşuma gitmişti ve kollarımı çekip boynuna sardım.
''Bunu duymak güzel..'' bunu diyebilmiştim ve hemen ardından sorumu yapıştırdım ''Peki biz.. Tam olarak Ne oluyoruz'' Koltukta diz çökmeyi sürdürürken anlamadığım bir hızla beni koltukta altına aldı. Yanımızda duran masaya uzanıp peçete aldı ve dondurma bulaşmış ağzımı silmeye başladı.
''Sen benim küçük sevgilimsin. Bu soruna yeterli bir cevap olur mu?'' Utancımdan yanıt veremedim ve başımı salladım. Gülümsedi ve koltuktan kalktı masadaki dondurma kabını ve kaşıkları aldı ve mutfağa bıraktı. Bunu fırsat bularak kolidora çıktım ve aynaya baktım neden bu kadar çok kızarıyordum ki? Belki alışık olmadığımdandır? Yada genetik mi? Her neyse sonuç olarak Chanyeol artık sevgilim.. Yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamadım.
Salona tekrar geçtim ve Chanyeol'u bekledim. Oda gelince televizyonu açtı ve bir film başlattı. Rattatoille adında bir animasyon. Güzel bir filmdi, günün geri kalanında evin biraz ilerisinde ki parka gittik. Hava baya güzeldi, banka geçtik ve koşuşturan çocukları izledik. Chanyeol'a baktığım da yüzünde ki gülümseme çok iç ısıtıcıydı.
''Çocukları seviyor olmalısın.'' bana baktı ve cevapladı,
''Evet, çok saf ve masum oluyorlar. Senin gibi'' kahkağa attığı zaman kaşlarımı çattım. Bana saf demişti. Kollarımı göğsümde birleştirip yanaklarımı şişirdim.
''Hey, hey sadece bir şakaydı.. Hadi gel'' Kolumdan tutup beni salıncaklara çekti. Beni kahverengi tahta bir salıncağa oturttu ve arkama geçip salladı. Ne yalan söyleyeyim çok eğlendim. Akşam olunca da eve gittik, akşam yemeğinde köfte ve pilav hazırladım. Baya sevmiş olmalı ki tabağın da tek bir pirinç tanesi bırakmadı Chanyeol.
Yatak odasına geçince pijamalarımızı giydik. Doğrusu bir tek ben giydim. Chanyeol yine çıplak uyumak istediğini söyleyip beni utandırdı.
''Hadi ama..''
''Olmaz Chanyeol utanıyorum. Hem hasta olacaksın!''
''Bu yaz gününde! Abartıyorsun sevgilim.''
''Aish.. Peki nasıl istersen.'' Yatağa geçtik ve ince pikeyi üstümüze örttük. Ellerim ve kafam onun çıplak göğsüne geliyordu ve karın kaslarına minik öpücükler bırakıyordum.
Chanyeol'den:
Böyle yapmaya devam ederse sertleşebilirdim ve çoktan tahrik olmuştum bile. Ona dur diyeceğim sırada uyuduğunu gördüm. Yarın onun ilk iş günü bu yüzden iyi bir uyku çekmesi iyi olur. Onun gövdesine sardım kaslı kollarımı ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim...
Bazılarınız smut bekliyodunuz dimi , bende kfhjgvlkdj
Üzülmeyin canlarım belki yarın belki yarından da yakın...
Yb atmayı çok seviyorum belki daha sık atmalıyım hm?
Medya kskxjsbjcbdjv
Bi de bunu bırakıp gidiyom kskxnbfjc;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ratatouille ||Chansoo||
De TodoHani şu farenin bir aşçının hayatına girip harika yemekler yapmasını sağlayan animasyonu biliyorsunuz diymi? Adı... Ratatouille! Ama bu sefer karakterler değişiyor... Minik ve sevimli fare adam Kyungsoo ve beceriksiz aşçı Chanyeol... Kulağa çok tatl...