My Criminal Boyfriend

Case 11; The Gang- Seven Deadly Sins

Sa mga patuloy pa rin po sa pagbabasa ng story kong ito sorry po at ngayun lang ulit ako nakapag up date. Maging bussy kasi kami masyado ngayung year. Kaya po please understand. At maraming maring salamat po sa patuloy na sumosoporta sa story na to. Yun lang po. Thankies po.

Nagising ako sa sinag ng araw, binuksan ko ang aking mga mata at nakita ko si Gray na nakangiti sakin at pinagmamasdan ang muka ko.

" Good morning" nakangiting bati nya sakin

" Problema mo ?" nagtatakang tanong ko sa kanya

" Wala lang bumangon ka na dyan at umaga na" sabi nya at nagumpisang lumabas ng kwarto.

Problema ng lalaking yun ?

Nagayos ako ng sarili at lumabas ng kwarto, pumunta ako ng kusina at nakita ko dun si Gray.

" Anong ginagawa mo?" tanong ko sa kanya

" Nagluluto" simpleng sagot nya

" Marunong kang magluto?" sabi ko at naupo sa may dinning table.

" Oo naman, anong tingin mo sakin?" nakakunot noon yang tanong.

Cute

" Sa totoo lang akala ko ay hindi ka marunong magluto, like those rich kid na nakukuha ang lahat ng gusto nila ng walang kahirap-hirap"

Simple kong sagot sa kanya, totoo naman kasing ganon yung tingin ko sakanya noon, pero it looks like I'm wrong.

" Hindi naman kasi ako ang mayaman ang mga magulang ko at na aambunan lang ako ng yaman nila, kung hindi ako kikilos wala akong mapapala"

" Ah, you know, you're too practical for your age and status" sabi ko sakanya habang paupo ng lamesa.

" Anong ibig kong sabihin ?" tanong nya habang naglalagay ng itlog sa plato.

" Ano, kasi mayaman ka , may itsura at matalino, normal yang mga katulad mo ay nage-enjoy sa buhay at paeasy-easy lang, anyway ang cute mong tingnan dyan sa pink apron mo"

Pahayag ko habang kumakagat sa isang tinapay. Hindi ako sigurado sa nakita ko pero parang biglang na mula ang kanyang muka.

"T- talaga?"

Bakit naman parang na hihiya ang isang to? Anong nangyari dito?

"Oo nga" paglilinaw ko sa kanya

" S- sabi mo yan ha, wala nang bawian" nauutal nyang sabi, hindi ko na lang ito pinansin

Matapos naming kumain ng umagahan ay naimis kami ng bahay ng maalala kong wala nga pala akong damit dito. Ang taning ginagamit ko lang ay ang mga damit ni Gray.

" Gray " tawag ko sakanya

" Hmmm?" sagot nya habang pinupunasan yun mga baso

" Gray, wala nga pala akong damit dito. Tanging gamit ko lang ay yung pinahiram mo saking damit "

" Oo nga pala no, sige pagkatapos natin dito pumunta tayong bayan at sa palengke na lamang tayo bumili ng damit o mas gusto mong sa mall na lang bumili?"

" Ayos na sakin ang sa palengke, mas mapapamahal pa tayo sa mall"

Mga alas dose na ata noong matapos kaming dalawa, nagpahinga kami ng sandal at agad na nagayos.

Sumakay kami sa kotse nya at mga labing limang minute pa ay makarating din kami sa bayan. Napakalayo pala ng bahay nya sa bayan ng lugar na ito.

Pumarada sya sa tabi ng isang simbahan kung saan maraming nakaparadang tricycle. Nagsimba muna kami bago mamili, humanga pa nga ako at hindi ako na sunog sa damig ng kasalanan ko.