Όλα άρχισαν απο...

Κεφάλαιο 13

Άννα'ς POV

Κάθισα στο κρεβάτι βογκώντας. Σήμερα είναι η μέρα, Δευτέρα. Αυτό το πράγμα που είναι ο φόβος και ο τρόμος κάθε φυσιολογικού μαθητή συμβαίνει αυτή την μέρα...

Σχολείο.

Εντάξει για την ακρίβεια είναι πέντε μέρες της βδομάδας αλλά η Δευτέρα είναι σαν αυτό το ένα παιδί που δεν συμπαθεί κανείς. Απλά πρέπει να περάσει. Κάποιος εθελοντής να με βοηθήσει να την ξεφορτωθώ?

Σηκώθηκα και ετοιμάστηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ως συνήθως, άργησα να ξυπνήσω και ακούω τα αδέρφια μου απο κάτω που ήδη τρώνε πρωινό.

"Άννα!" φώναξε ο Δημήτρης.

"Γαμώτο Δημήτρη, ηρέμησε!" του φώναξα πίσω γελώντας. Αυτό είναι τόσο παλιό αλλά εκνευρίζει τον Δημήτρη, και είναι τόσο διασκεδαστικό να τον εκνευρίζω.

"Θα πω στον οδηγό να σε αφήσει εδώ." μου φώναξε.

Ρόλαρα τα μάτια μου, πήρα την τσάντα μου και πήγα κάτω. "Μην κάτσεις, αυτή η βέργα μπορεί να σου μπει και να γίνεις ακόμα πιο ξινός." μουρμούρισα καθώς τον προσπερνούσα και ο Αχιλλέας γέλασε.

"Θα βάλω την βέργα στο στόμα σου αν δεν σκάσεις." με προειδοποίησε.

Ο Δημήτρης γκρινιάζει γιατί δεν γάμησε στο πάρτι και επειδή δεν είναι απο αυτούς που αποκαλούμε 'πρωινοί τύποι'.

Μπήκα στο αυτοκίνητο και ο Αχιλλέας κάθισε δίπλα μου χαμογελώντας. Τραβήχτηκα λίγο παραπέρα και αυτός ήρθε πάλι κοντά μου.

"Θυμάσαι τίποτα απο χτες?" τον ρώτησα.

"Όχι, " απάντησε "αλλά προφανώς θυμάσαι εσύ." πρόσθεσε.

Συνοφρυώθηκα και συνέχισε εξηγώντας "Βλέπω πως είσαι ενημερωμένη και κάτω απο την θάλασσα." Όταν δεν με είδε να αντιδρώ αναστέναξε "Κάτω που είναι το νερό, πάρτο απο μένα. Μπουμ ντα μπα μπουμ." τραγούδησε κουνώντας τα φρύδια του.

Τον κοίταξα άφωνη και ο Δημήτρης γέλασε "Αυτό ήταν ωραίο τραγούδι. Απλά χαίρομαι που εσείς οι δύο δεν φιληθήκατε. Αυτό θα ήταν σαν... ενάντια στον νόμων των κολλητών. Δεν μπορείς να φιλήσεις την αδερφή μου." είπε και έδειξε με το δάχτυλο του τον Αχιλλέα.

Τα δίδυμα άρχισαν να γελάνε και τότε κούνησαν τα φρύδια στον Αχιλλέα , "LOL" είπαν και εγώ ξαφνικά να συζητώ μαζί τους για να τους τραβήξω την προσοχή.

"Για την ακρίβεια, την φίλησα ήδη." είπε ο Αχιλλέας στον Δημήτρη καθώς το αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά απο το σχολείο.