Όλα άρχισαν απο...

Κεφάλαιο 10

Άννα'ς POV

Κάθισα στο κρεβάτι και χασμουρήθηκα. Γύρισα να κοιτάξω δίπλα μου και ούρλιαξα, πέφτωντας απο το κρεβάτι. "Τι στο διάολο Αχιλλέα?" φώναξα.

Ο Αχιλλέας κάθισε μισοκοιμισμένος. "Ε?" είπε συγχισμένος. "Γιατί στο καλό είσαι στο κρεβάτι μου?" ρώτησα. Για την ακρίβεια είναι ο ξενώνας του μπαμπά μου αλλά κοιμάμε σε αυτόν άρα για την ώρα είναι δικός μου και ο Αχιλλέας υποτίθεται θα κοιμόταν με τον αδερφό μου.

Τα μάτια του Αχιλλέαν άνοιξαν και αφού ηρέμησε, χαμογέλασε. Έφυγε απο το κρεβάτι και ήρθε ανάμεσα απο τα πόδια μου αφού ακομα ήμουν πεσμένη στο πάτωμα. Έγυρε το πρόσωπο κοντά στο δικό μου και με φίλησε. Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και πάγωσα. Τι συνέβηκε μόλις τώρα?

Νιώθω πως όταν μου είπε ο Αχιλλέας πως πρέπει να κάτω ότι θέλει θα με έβαζε να κάνω πράγματα που δεν ήθελα αλλά συμπεριφέρεται σαν να είμαι η κοπέλα του εκτός του ότι στην ουσία δεν βγαίνουμε. Ωστόσο μπορεί απλά να μου ζητήσει να γίνω η κοπέλα του. Αυτό θα ήταν καταπληκτικό.

Συνοφρυώθηκα "Τι?"

Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο. Για πιο πράγμα μιλά ο Αχιλλέας? Ίσως είναι καλύτερο το δικό μου κρεβάτι ή κάτι τέτοιο. Δεν είναι δικό μου λάθος μου αποφάσισε να κοιμηθεί στο δωμάτιο μου.

Κοίταξα στον καθρέφτη και άφησα μια σιγανή κραυγή. Ω όχι. Έτρεξα κάτω στις σκάλες και είδα τον Αχιλλέα να μιλά με την Τζένη. Έτρεξα κοντά του και πήδηξα πάνω του ρίχνοντας τον στο πάτωμα.

Η Τζένη ανάσανε και έκανε ένα βήμα πίσω παρακολουθώντας με να είμαι πάνω στον Αχιλλέα. Ουπς. Δεν με νοιάζει αυτή την στιγμή. Αγριοκοίταξα τον Αχιλλέα σπρώχνοντας τους ώμους του στο πάτωμα για να μην μπορεί να κουνηθεί. "Τι στο καλό έκανες στα μαλλιά μου?" φώναξα "Τι?" ρώτησε αθώα.

"Γιατί τα μαλλιά μου είναι πράσινα?" ούρλιαξα.

Ο Αχιλλέας άρχισε να γελά και έβαλα το χέρι μου στο στόμα του για να σιωπήσει. Δάγκωσε το χέρι μου αλλά δεν το έφυγα, αντιθέτως, το σκούπισα στο μάγουλο του και το έβαλα πίσω στο στόμα του. Χα!!!

Άρχισε να μουγκρίζει ενώ συνοφρυώταν. Ξαφνικά τα μάτια του έλαμψαν και άρχισε να τρίβει τους γοφούς του στους δικούς μου. Άρχισε να αφήνει δυνατά βογγητά και κινούσε τους γοφούς του πάνω, κάνοντας με να πάω λίγο πάνω μαζί του.

Γούρλωσα και γλίστρησα πάνω και κατάφερα να καθήσω στο στομάχι του. Δεν θα μου ξεφύγει τόσο εύκολα. Πήρα τα χέρια του βάζοντας τα πάνω απο το κεφάλι του κρατώντας τα με τα χέρια μου. "Αχιλλέα γιατί μου έβαψες τα μαλλιά μου?" είπα σιγανά. Ο Αχιλλέας χαμογέλασε "Τα δίδυμα που έδωσαν πενήντα ευρώ για να το κάνω. Μην ανησυχείς γλυκιά μου,  αυτή η βαφή φεύγει με το λούσιμο, δεν είναι μόνιμη, απλά πήγαινε για κολύμπι ή κάτι."

Έγυρα κάτω και τον φίλησα στον λαιμό κάνωντας τον να μουγκρίσει. Χαμογέλασα και πήγα κοντά στο αυτί του "Θα μου το πληρώσεις αυτό." του ψυθίρισα και σηκώθηκε να φύγω.

"Τι συνέβει? Βγαίνεται ή κάτι?" ρώτησε η Τζένη γεμάτη ζήλια.

Ο Αχιλλέας απλά γέλασε και έφυγε απο κοντά της, ακολουθώντας με στις σκάλες.

Αυτή την στιγμή είμαι και εγώ τόσο συγχισμένη όσο και η Τζένη. Τι συνέβει μόλις?

Υποθέτω πρέπει να πάω για κολύμπι τώρα. Γύρισα προς τον Αχιλλέα "Πρέπει να έρθεις μαζί μου για κολύμπι." του είπα και χαχάνισε "Δεν χρειάζεται να τα κάνεις αμέσως τώρα." μου έκλεισε το μάτι "Δεν μιλάω για την εμφάνιση, λέω ότι θα με δεις χωρίς φανέλα." δήλωσε.

Ρόλαρα τα μάτια μου "Ότι πεις, αλλά θα έρθεις μαζί μου για κολύμπι, δεν αφήνω τα μαλλιά μου πράσινα." του είπα και έγνεψε καταφατικά.

"Εντάξει, θα ρωτήσω και τον αδερφό σου αν θέλει να έρθει και αυτός για κολύμπι." είπε και έφυγε για το δωμάτιο του Δημήτρη.

Πήγα στο δωμάτιο μου, βγάζοντας ένα μπικίνι απο την βαλίτσα μου. Υποθέτω θα πάω για κολύμπι.

Τώρα πρέπει να πάρω εκδίκηση.

-------------------------------

Εκδίκηση. Για να δούμε τι έβαλε η Άννα στο μυαλουδάκι της.

Εσείς τι λέτε να του κάνει.

Μα και αυτός αφού τα τραβάει ο οργανισμός του. Πάντως αν μου έβαφε εμένα κανείς την χαίτη μου πράσινη δεν νομίζω να ζούσε για περισσότερο απο 5 λεπτάκια.

Το επόμενο σύντομα. Πολύ σύντομα.

Kisses xxxxxxxxxxx