Porwana

Rozdział #9

                                25.10.2016r

Postanowiłam odwiedzić Filipa w domu dziecka. Jestem już umówiona na wizytę. Boję się. Tysiąc myśli przelatuje mi przez głowę. Czy on będzie chciał się ze mną spotkać?
Jak zareaguje na mój widok? Czy będzie zły, że przyszłam albo wręcz przeciwnie będzie się cieszył? Trzęsą mi się ręce. Złapałam za klamkę i lekko przycisnęłam. Weszłam do jego pokoju. Zobaczyłam go. Wstał z łóżka i mnie przytulił.

-Nie sądziłem,że Cię kiedyś zobaczę. Myślałem, że zapomniałeś o mnie.
-Powiedział uśmiechnięty chłopak-

-Jak można zapomnieć takiego wspaniałego chłopaka?! Ja? Ja nigdy nie zapominam.

Usiadłam obok niego na łóżku i zaczęliśmy rozmawiać. Całkiem się od siebie różnimy i to mnie się w nim podoba. Nie jest taki sam jak inni. On jest wyjątkowy. Taki w swoim rodzaju. Chyba się zakochałam, ale nie jestem pewna. Mam mętlik w głowie. Zostało mi dwadzieścia minut. Rodzice się teraz o wiele bardziej troszczą. Mam być na umówioną godzine i ani minuty później. Rozumiem to. Nie wiem jak bym postąpiła na ich miejscu.
Pożegnałam się z chłopakiem.

-Muszę już iść jeszcze Cię odwiedzę, ale pamiętaj ja nigdy o Tobie nie zapomnę. Gdyby nie ty... Nie wiem po prostu co bym bez Ciebie zrobiła.

Pomachałam mu i pobiegłam do domu. Jutro znowu go odwiedzę.