SAG 2

1.2K 79 5
                                    

Adri's POV

We were on our way to our classroom. And then there was a student running towards us and I notice his glares. Hindi ko binigyang pansin iyon ngunit nagulat ako ng nasa harap na namin siya ay bigla niya akong tinulak towards the railing at ngayon ay nahuhulog na ako galing sa isang 6 floored building and to top it all nasa 6th floor kami. I was just staring at the sky while falling. Everything is slowing down, I can hear my heartbeat, I can hear the bird humming, amd I can all hear their screams. I close my eyes as memories start to flash I my mind.

"This is not the time." A mysterious voice said. It's a voice of woman. Her voice made me calm.

"Calm down. I'm here. Just hold on tight." The voice said and I feel the gravity loosing and I'm becoming lighter. I slowly land on the ground. I'm exhausted so I let my self rest in the ground.

"Is she dead?"

"I think so."

"Kung ikaw mahulog sa 6th floor, buhay ka pa kaya?"

"Wala man lang siyang major injuries."

Nag-uusap sila habang ako ay naka-higa dito sa lupa. Pinapaligiran nila akong lahat at wala man pang isang lumapit sa akin hanggang dumating ang mga kaibigan ko.

"Adri... Adri... Adri, wag mo kaming iwan." Sabi sa akin ni Althea habang niyuyugyog ako.

"Calm down, Althea. Nasasaktan si Adriane." Sabi naman ni Nicole  habang pinapaupo niya ako.

"Are you okay, Adriane. Dadalhin namin ikaw sa hospital." Sabi ni Althea habang pilit akong tinatayo.

"I'm fine, don't worry about me." Sabi ko sa kanila at tumayo ng maayos.

"Hindi, dadalhin ka namin sa hospital. Paano kung nabagok ka o kaya may internal bleeding ka. What if makalimutan mo kami dahil ma---" Naputol ang sinasabi niya ng yakapin ko siya. Umiiyak siya ngayon sa balikat ko habang pinapatahan ko siya.

"It's okay, I'm fine. You don't have to worry. Uuwi na lang ako sa bahay para hindi ka na mag-aalala." Sabi ko sa kanya at unti-unti naman siyang tumahan sa pag-iyak.

"Okay, alagaan mo ang sarili mo. Kung kailangan mong lumaban, lumaban ka." Sabi ni Nicole at sumama na sa yakap.

"Alagaan mo ang sarili mo, Adriane. Huwag kang nagpapaapi. I want you to know that we will always love you." Sabi naman ni Althea. Nagtataka ako sa mga sinasabi nila dahil parang nagpapa-alam na sila. Hindi ko muna pinansin yun, kumalas na kami sa yakap at pinunasan naman ni Althea ang kanyang mga luha.

"Sige, pumasok na kayo. Late na kayo sa first class." Sabi ko sa kanila at nagpaalam naman sila. Dahan-dahan akong naglakad habang tinatawagan ko si Manong Jerry. Naka-ilang ring pa bago may sumagot.

"Young Lady, ano pong kailangan niyo?"

"Magpapasundo sana ako Mang Jerry dito sa school."

"Ganon po ba? Osige po hintayin niyo na lamang ako sa gate."

Pinatay ko na ang tawag at nagsimula na ulit maglakad. Kagaya ng sinabi ni Mang Jerry ay naghintay ako sa gate. Habang nasa gate ay nilabas ko ang headphone ko at pinasak ito sa Ipad ko. Nagsimula na ang tugtog at sinasabayan ko lang ito ng pag-humm. Nakapikit ako habang pinapakinggan ang tutog nang biglang may kumalabit sa akin. Iminulat ko ang aking mga mata at nakita ko ang isang lalaking maputi, matangkad, at nakangiti. Agad kong tinanggal ang headphone ko at tinignan ang lalaki.

"Miss, alam kong gwapo ako, pero wag mo naman akong tignan ng ganyan." Nakangising sabi ng lalaki. Antipatiko.

"Anong kailangan mo?" Malumanay na tanong ko sa kanya.

"Itatanong ko lang sana kung saan ang Dean's Office." Sabi niya at hindi pa rin nawawala ang ngisi sa mga labi niya.

"See that building over there?" Tanong ko sa kanya at tumango naman siya. "That's the Administration building. Doon ka na lang magtanong kung saan yung Dean's Office." Sabi ko sa kanya.

"Thank you, Miss or Mister." Sabi niya habang tumatawang naglalakad palayo. Arrogante. Ang yabang at ang hangin. Hindi ko na lang pinansin ang kayabangan niya at sinuot na ulit ang headphone. Maya-maya pa ay nakita ko na ang kotse namin kaya lumabas na ako ng gate. Sumakay na ako ng kotse at hinayaan ang sarili ko na makatulog.

"Young Lady, nadito na po tayo." Sabi ni Mang Jerry na siyang nakapagpagising sa akin. Imunulat ko ang aking mga mata at bumaba na sa kotse. Pumasok ako sa bahay namin at dumeretso ako sa kwarto ko. Humiga lang ako doon hanggang sa makatulog ulit ako.

"Keith..."

"Keith..." Tawag sa akin ng isang tinig.

"Keith..." Tinawag ulit ako ng tinig na iyon. Hinanap ko siya ngunit wala akong mikita dahil sobrang dilim ng paligid.

"You need to go home Keith." Sabi ng tinig.

"What do you mean?" Tanong ko dito.

"You need to go home." Sabi ulit ng tinig.

"But I am home." Sabi ko sa tinig.

"You are not. But soon you will be." Sabi ulit ng tinig.

"What does that mean?" Tanong ko sa tinig.

"You're going home, where you truly belong." Sabi niya at nawala na ang kaniyang tinig.

"Loraine.. Baby... Gising na..." Narinig ko ang boses ni Mom kaya iminulat ko ang aking mga mata.

"It's dinner time, baby. You were asleep the whole day." Sabi ni mommy.

"Masama lang po ang pakiramdam ko, Mom." Sabi ko sa kaniya at bumangon na.

"I heard what happen but wait your Dad is waiting for us at the Dining Table. Let's just talk about it while having dinner." Sabi ni Mom at lumabas na kai ng kwarto ko at nagtungo sa Dining Table. Pagkarating namin ay umupo na kami at nagsimula ng kumain.

"We heard what happen." Pagsisimula ng usapan ni Dad.

"It's not my fault Dad. I---" Hindi ko naituloy ang sasabihin ko dahil nagsalita na ulit si Dad.

"We know, Princess. What I want to discuss with you is that you are transferring to another school." Sabi ni Dad. Hindi na ako nagulat ng sinabi nilang ililipat nila ako ng school dahil alam kong ito ang mangyayari.

"What's School Dad?" Tanong ko sa kanya.

"Light Academy." Sabi ni Mom. Nagtaka naman ako sa sinabi niya.

"There is no such school in the Philippines, Mom. Neither in other countries." Sabi ko sa kaniya na nagtataka.

"It's not located in the Philippines nor in other countries. It's located in a place where you belong." Sabi ni Daddy.

"Remember the things I taught you when you were young?" Tanong sa akin ni Mom.

"Yes, Mom." Sagot ko sa kanya. Mom used to teach me how to use spells and to summon creatures.

"They are going to enhance that." Sabi ni Mama. Pinagusapan pa namin ang ibang bagay na kakailanganin ko at mga bagay na dapat kong gawin at iwasan habang na sa Academy. After the long dinner ay natulog na kami.




Vote and Comment!
I need suggestions....
Please po.....

She's A Goddess (Revised Edition)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon