Unconsciously In Love With You [COMPLETED]

Chapter 28

Winter POV

Now. I finally found the courage to talk to dad. Gusto ko na malaman. Bakit ba siya nag kaka-ganito? Anong meron sakanya??! So I'm finally here at the front door of his office. Sige Winter. Kaya mo yan!

"Dad. I need to tell you something."

"Ano yun anak?"

"Dad. Alam ko po na step sister ko si Carmella."

Nagulat siya. Parang hindi niya alam ang sasabihin niya. Hindi ako galit kay papa. Galit ako kay Carla!

"Dad. Why?! Bakit ganun po yung ugali niya? Ang tagal ko pong tinago na may pinatay siyang tao. Dad, I'm scared."

"Anak. Bakit? Sabihin mo lang kapag may ginawa siyang masama sayo. Anak, may sakit din ang kapatid mo."

Haa? Ano Pa? Naawa ako sakanya. Sana, sana mapagaling pa siya.

"Psychotic thoughts dad?"

"Yes anak. Na trauma siya. Nung 5 years old siya. May nangyari."

Flashback

Bumili ako ng candy ngayon para kay Mommy. Hihi. Huh? Ano yun? Ano ito?

"Aahhhhhh!" Bakit may mga dugo dito? Tumakbo ako papalayo doon ng may lalaking tumayo sa harapan niya.

"Ayaw kita!" Sabi nung lalaki tapos.

*stab

Sinaksak ako ng kutsilyo dito sa kamay ko. Iyak ako ng iyak at sa sobrang takot ko, nahimatay ako.

End of Flashback

"Anak. Ganun siya kasi gusto niya mag seek ng revenge. Na trauma siya na pag sinabing ayaw siya papatayin siya agad kaya pinapapatay niya."

Naluha ako sa sinabi ni dad. Pero hindi tama. Kailangan niya mapunta sa isang mental hospital para magamot siya.

"Dad, bakit hindi niyo siya ipagamot?"

"I tried. But she's too scared."

Flashback (Dad's POV)

"Carla anak. Ito ang makakabuti sayo. Ipag patuloy mo lang ang pag papagamot mo."

"Dad. Ayoko na. Please dad. Patayin niyo na lang ako!!"

Umiiyak ako sa sinabi niya.

"Wag ganyan anak. Pwede pa natin itong ayusin."

"Hindi Dad. Nag papatay ako! Isa akong masamang tao! Pinatay ko ang kapatid ng taong mahal ko!"

Tumakbo siya palayo sakin.

End of flashback

"Dad, Thanks sa pag papaliwanag."

"You're welcome anak. Ikaw anak? Are you taking your meds?"

Yes dad." I smiled weakly as I remember again.

Dali dali akong lumabas ng office ng biglang tumawag si Bryce sa phone ko.

"Hello?"

"Hey."

"Ohh. Carla? Bat ka napatawag?"

"Hindi pako mag papaligiw ligiw pa. Come to warehouse ******, And find out why I called."

"Ano kasi yun Carla?"

"Might want to move a little faster or might die." Tapos tumatawa siya.

"Come here. And see what I did to your one and only Bryce."

*toot toot toot

Sa sobrang takot ko hindi na ako nakapag isip ng iba. Bigla na lang ako sumakay sa kotse ko at pumunta doon. Please Bryce, Sana walang masamang nangyari sayo.

"Bryce, wag mo akong iwan!" Pag iyak ko.

"Bryce mamatay tao yan!" Umiiyak ako habang nagd-drive.

"Please survive."

After ilang minutes nakarating na ako. Pumasok ako sa loob ng warehouse. Pagkapasok na pagkapasok ko naluha ako. Ang dami niya ng sugat sa katawan.

"Bryce! Okay ka lang?" Ako habang tumatakbo papunta sakanya.

Umiiling siya. Ha? Bakit? Natamaan ako sa ulo ng kung anong mabigat at nahimatay ako.
-----------------------------------------------------------------------
~~~~~
-Ms. A