Sonsuz Aşk

Bölüm 3 : Son Öpücük

1 ay sonra :

İçimi ısıtan Mayıs sıcagıydı okuldan sonra yurda gelmek bu geniş bahçede oturarak ders çalışmak çok hoşuma gidiyordu kızlar artık sanki beni dışlamıyor azda olsa yalandanda olsa çoğu zaman beraber oturuyorduk.Bugun yine beraber oturmuş ders çalışıyor dedikodu yapıyorduk daha dogrusu bu ay tam 7 kişi yurttan ayrılıyordu onları konuşuyorlardı aslında çokta umrumda değildi ama taaki Kemal ismini duyana kadar :

'Kemalde gidiyormuş çocuklar dedi az önce agladıgını görmüşler'

'Ciddi misin kız o aglamaz yalandır ya '

'Yemin olsun ki hem bavul hazırlıyor hemde aglıyormuş'

'Demek burayı bu kadar çok seviyor'

Sena son cümlesini bana bakarak söylemiş ardından kahkaha atmışlardı.Yalaka köpekler Kemal gelin şimdi yiyişelim deseler hepsi koşardı zaten bu Senanın anasıda hayat kadını değilmiydi kızıda öyle olacaktı doğru ya pekı ya ben ben sanki öyle değildim ya benim annem kimdi ki bu düşünceler beni derinlere götürmüşken Senanın lafıyla kan beynime sıçradı:

'Tabi aramızda en çok Melek üzülüyordur değilmi Melek !'

'Ben neden üzüleyim ki aksin seviniyorum bu lanet yerden kurtuluyor'

'A öyle deme burası sizin aşk yuvanız aşk'

'Sen fazla oldun lan artık kaşar!!!'

Senanın saçına dalmamla çimenlerde sürüklemem bir oldu kızlar benim hiç bu yüzümü görmedikleri için ileri giderim diye salya sümük aglayan Senayı uzaklaştırmışlar susturmaya çalışıyorlardı.Hızla odaya çıktım allahtan odada kimse yoktu allahın belası Kemal git git ve bir daha karşıma çıkma git camın önüne gelip hıçkıra hıçkıra aglamaya başlamıştım gücüm kalmamıştı zaten ben kin tutamazdımöfkem kinim acım biterdi unutuverirdim şimdi onu özlüyordum ve gitmesini istemiyordum yine uzaktan kaçamak bakışlar atsaydık birbirimize kin dolu bazen anlam veremesemde aşk dolu garipte olsa bakışları üstümde olsaydı.

Arka bahçedeki elma agacına öyle bir dalmıştım ki odaya birinin girip benii seyr ettiğini fark etmemiştim bile hızla arkamı döndüğümde nefesimi kesecek kadar yakışıklı olan Kemalin beni izlediğini sessizce beklediğini gördüm:

'Ne o son darbeni vurmadan gitmek istemedin mi?'

'Melek buraya senden helallik almaya geldim '

'Dalgamı geçiyorsun be sen hayatımı mahfettin be bütün okul bütün yurt benimle yatmak için sıraya girmiş duruyor senin yüzünden hergün aglamaktan yoruldum ben beni kullandın hayallerimi olmayan umutlarımı tamamen yok ettin tabii eger bu senin vicdanını rahatlatacaksa tamam helal olsun ama sakın bir daha karşıma çıkma olurmu sakın !!'

Kemal söylediklerim karşısında canı yanmış gibiydi kapıya yaslandı ve içini çekerek acıyla yüzüme baktı:

'İntikam yeminine ne oldu hani beni aglatmadan ölmeyecektin?'

Bu iğrenç hali gözümde iyice düşmesine neden oluyordu özür dileyip yalvaracagı yere hala dalga geciyordu.

'Ben seni Allaha havale ettim Kemal umarım o sana belanıda cezanıda verir lafı uzatma nediyeceksen de ve defol '

'Bak Melek hakkını ister helal et ister etme olurmu benim bundan sonra zaten seninle yada yurttakilerle işim yok okuldan tanıştıgım abiler var onlar ünivertiseyi bitir sana güzel işler ayarlayalım dediler tehlikeli işler senin o güzel kafan bunları anlamaz o yüzden okulu bitirip işimin başına geçmem lazım umarım bir daha karşılaşırız ve ozaman hakkını helal edersın bana'

Gözümden akan yaşa inat güldüm hemde sesli olarak güldüm ve ona dogru yaklaştım:

'Çok yumuşak ve aptal bir kalbimin oldugunu bildiğin için bunu yapıyorsun ama rabbimen tek dileğim bir daha yollarımız kesişmesin ama olduda kesişirse seni gebertirim Kemal! şimdi defol bu kadar saçmaladıgımız yeter bence hem senin burda ne işin var biri görecek hadi çık lütfen

'Tamam ama sana son kez birşey söylemem gerek sonra gidicem söz '

'Uzatma söyle '

'Sana ait birşeyi senden izinsiz götürüyorum ama bunu yapmak zorundayım biliyorum beni hiç sevmiyorsun ve affetmeyeceksinde ama böyle olmak zorunda benim yanımda olursan canın yanar hep üzülür ve aglarsın bizim yolumuz baştan çizilmiş o yüzden benimle olursan hep kötü şeyler yaşacaksın şimdi izninle bunu yapıcam '

Ne yapacak diye beklerken o bana dogru yaklaştı ve beni belimden tuttu ne oluyor diye düşünürken kalbim hızlı hızlı atmaya başladı hayır hayır olamaz bunu yapamaz ne yapmaya çalıştıgını anladıgımda artık çok geçti ve boşa debeleniyordum dudakları dudaklarımdaydı o ateş gibi kor dudaklar beni son kez yakıyor kavuruyor ve hazzın içinde parçalıyordu. Ah Kemal neden böyle olmak zorunda neden ki Kemal kendini çekmek şöyle dursun beni kendıne daha çok çekiyordu ben ise çırpınmaktan vazgeçmiş kendimi ona bırakmış hatta inleme sesleri çıkarmaya başlamıştım ama sonra bir anda Melek ne yapıyorsun kızım sen oldum ve onun boşlugunu değerlendirip ittim bir anda şaşırdı ama mutluydu hemde çok mutlu

' Bu sana veda ederken son bakış, son gülücük,
Bu sana kalbimden kopan son öpücük. '

Kemal bu sözleri söyledikten sonra odadan çıktı ve gitti...Bu onu son görüşümdü son öpüşüm son dokunuşum son hissedişim son kokusunu alışımdı herşey bitmişti ve ben tekrar tek başıma kalmıştım yalnız yapayalnız ama bundan sonra kendıme söz vermiştim güçlü olacak ve hiç birşey için aglamayacak üzülmeyecektim onun peşinede düşmeyecek ne olursa olsun onun adını bile agzıma almayacaktım...

Haziran sonu:

Bu yurda ilk gelişimi hatırlamıyorum nasıl geldim kim getirdi en ufak bir bilgim yok.Burdaki her çocuk gibi bende istenmeyen sevilmeyen çocuktum yada öyle sanıyorum yani hikayemin nerede nasıl başladıgını hiç bilmiyorum ama şuanda 18 yaşında ve çok büyük acılarla karşı karşıya kalan bir kız olarak olgunum hemde çok.

Bir kaç defa siyah takım elbisesi ve yanındaki garip adamlarla okula gelen Kemal arkadaşlarıyla konuşmuş sonra beni görmek istediğini söylemişti ama cevabım cok netti kesinlikle onu görmek istemiyordum hatta ondan nefret ediyor midem bulanıyordu.

Şimdi ise elimde bavulum nefret ettiğim sevdiğim kim varsa vedalaşıyor yurttan öyle gidiyordum.Merveyle Senaya gelince sahte bir gülücükle onları birazdan bekleyen sürprize inat onları sevdiğimi söyledim ve Ayten annenin yaşlı gözlerine inat gülümseyerek yurttan ayrıldım şimdi çok mutlu olacak dimdik olacaktım önümüzdeki dört sene nasıl geçerdi bilmiyorum ama üstümdeki yetimhane çocugu kimliği artık olmayacaktı.Arkamı dönüp baktıgımda bebekliğ genç kızlıgım ve kadınlıgımı burda harcadıgımı ve kaybettiğimi hatırladım icimdeki derin acı ve Kemale olan öfkem cok taze değildi ama her an aklımdaydı Elveda eski hayatım elveda...

Merveden :

Büyük dram içeren vedalaşmamızdan sonra kahkahalarla odaya girmiştik oh be o sürtükten kurtulmuştuk yalandan akıttıgı o gözyaşlarıyla anca Kemali kandırırdı zaten oda yemedi ya neyse.Kızlarla güle eglene yataklara oturdugumuzda popomun baştan aşağıya ıslandıgını hissettim hayır olamaz yatak ıslaktı :

'Sena bu ne yaaa!!!'

'Kızım ne bileyim baksana herkesin yatagı böyle !'

'Allah kahretsin yaptı yine yapacagını nefret ediyorum bu kızdan nefret!'

.............