My Beki Husband

Chapter 19

Tatlong araw na 'rin ang nakakaraan mula ng mangyari ang usapan namin ni James. Matapos ang dayalogong 'yon ay hindi ko pa siya nakakausap.

Nagkikita naman kami sa campus. Nagkakasalubong pa nga kami minsan sa corridor at hallway pero parang hangin lang ang ginagawa namin sa isa't-isa. Lampasan 'rin ang mga tingin namin kapag nagkakasalubong o nagkikita kami sa isang partikular na lugar.

From friends to strangers. How good is that?

Hindi ko maisip kung bakit ganito ang nangyayari. Akala ko gagawa siya ng paraan para makabawi sa aken. Akala ko aayusin niya ang mga bagay-bagay. Looks like ako na naman ang dapat manuyo.

My ghad. Nahahagard akes. Ang hairlalu ng dalaga ng inay nai-stress. Paano na akes mekekehenep ng boylet kung sa fezlak pa lang mukhang mandirigma na? Ugh. Sarap jombagin ni James. Siya may kasalanan nito e.

Jeez, kinilabutan ako bigla. Bakit ba ako nagbe-beki language? Ts, kasalanan na naman 'to ni James. Nahawaan na ako ng kabaklaan niya. Kapag naman nagkausap na kami, wawalang-hiyain ko 'yun. Aasarin ko siyang bakla para mabeast-mode para quits na kami.

Matagal na naman kaming nagwawalang-hiyaan. Ulaga lang ang hindi makakapansin 'nun.

Lunch break kaya nagpunta ako sa cafeteria para syempre bumili ng pagkain. Alangan namang sumayaw ako ng horn dance doon bigla? Anyways, matapos kong makabili ng lalamunin ay dumiretso na akong muli sa paboritong tambayan sa school, ang likod na building ng College of Engineering. Sakto't lunch tas vacant na ako hanggang dismissal.

Medyo makulimlim ngayon tapos banayad pa ang simoy ng hangin. Masarap magrelax, matulog, kumain at makapag-isip.

Daglian akong kumain dahil kahit gaano kasarap matulog sa mga panahong ito, kailangan kong hanapin si James.

We need to clear things out.

Baka jinojoke time na naman nya ako.

Dinala ako ng mga paa ko sa field ng school. Only to see James talking to Kenji on one of those bleachers.

Husay!

Parang nagmumukhang extra ako sa love story ng mga 'to. Ang grabe lang ni bakla sa aken. Hindi man lang ako isali sa usapan nila. Jokens only.

Tatalikod na sana ako kaso nga lang nakita 'yata ako ng mga matang lawin ni James. Infairness nasa dugo na nya 'yata ang maging keen observer sa paligid nya.

He locked his gaze into mine. Parang sinasabi niya na puntahan ko sila ni Kenji don sa bleacher.

Pero asa syang pupuntahan ko sila 'don. Baka kung ano lang magawa ko.

Ikinompose ko ang aking sarili at tumalikod na para maglakad. Magsawa sila don.

"ZEEXHIE GUEVARRA! SINASABI KO SAYO, KAPAG DI KA PUMUNTA DITO ISASAKO KITA!"

I raised my right hand and gave him a magic finger. Napa-smirk naman ako sa ginawa ko. Just enough to piss him off.

Hindi pa man ako nakakalayo ay naramdaman ko ang mga paang nakasunod saken. Siguradong si bakla 'to at tatalakan na naman ako sa kapangahasang ginawa ko.

Bigla na lang may kamay na humila sa braso ko at mukhang hindi na bago ito sakin. Medyo touchy na ang baklang ito e.

"What the fuck is your problem, Z? Napaka-unladylike ng ginawa mo!"

Eto na naman siya. Daig pa mudra ko kung magsermon.

"Ay tahan James! Pakialam mo ba? Buhay ko ito so labas ka sa mga bagay na gusto kong gawin," I paused, "Mind your own business."

"Mind your own business?" He scoffed, "You are my damn fvcking business, Z! Now don't be fvcking stubborn and come with me."

I groaned. Ligalig naman ng baklang ito.

"Ayaw ko. Manigas ka dyan."

I chuckled mentally. Ibang matigas tuloy ang pumasok sa isip ko.

Jeez. Erase. Erase.

"Fine. Ayaw mo ng maayos na usapan. Edi paspasan na lang!"

Basta na lang nya biniyabit ang kamay ko at hinigit ako papunta sa gate one ng campus. Napalingon ako sa likod ko only to find Kenji smirking at me.

Wait, what the hell was that?

Parang bangag though hindi na parang kase bangag na talaga siya.

Pilit kong inalis ang pagkakahawak nya sa wrist ko but his grip only tightened. Wala ring nagawa ang pagpupumiglas ko. In the end, hila-hila nga niya ako hanggang gate 1. At talagang doon nya lang binitawan ang wrist ko. Medyo namumula 'to at bakas pa ang hand print ni bakla.

Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita, "Ngayon ka magsalita, pantanga e."

He narrowed his eyes and raised a dark brow to me. "Talaga bang hindi ka marunong maghintay!?"

Uh-oh. Kasalanan ko na naman. Hays, usual.

"Dami mong knows! Marunong akong maghintay."

He groaned. "Bakit ba lagi mong pinapakomplikado ang lahat!?"

"Anong ako!? God! Isisisi mo na naman sakin!" Dyan ka naman magaling, James. Ang sisihin ako.

He groaned again sabay sabunot sa buhok nya. Out of frustration perhaps?

"Ikaw James!" Arg! Pati ako napasabunot na 'rin sa buhok ko.

"Anong ako? Zee! Stop being so hardheaded!" He yelled right infront of my face.

Gags! Hindi naman matigas ulo ko! Pantanga to the 2nd time. Tsk!

"Alam mo walang mangyayari kung daig pa natin ang aso't pusa kung mag-away. Let's chill, beks!" Sabi ko, partida full of cheerfulness.

"Tama ka, Z. I'm sorry."

Napabuntong hininga ako. Thanks the Lord.

Maya-maya'y may naisip akong idea. Brain blast! Ting!

This time ako naman ang humablot sa kamay nya. Biniyabit ko ang kamay nya hanggang makarating kami sa parking lot ng campus.

Hinarap ko sya at inilahad ang palad ko sa kanya, "Car keys? Dala mo?"

Tinaasan naman nya ako ng kilay. "Why?"

"Basta...Akina!"

Hindi na lang sya nagsalita at iniabot sa akin ang susi ng kotse nya.

Papasok na sana sya sa likod pero inutusan ko syang umupo sa unahan katabi ko. Pagmumukhain pa nya akong driver nya. Aba!

"San ba tayo pupunta?"

Kininditan ko lang sya at sinabing sit back and relax. Wala ng thrill kapag sinabi ko sa kanya.

Itinigil ko muna ang sasakyan malapit sa isang convenience store which is 7/11. Bumili ako ng dalawang mogu-mogu at dalawa 'rin na malaking pic-a. Syempre hindi aking pera ang ginastos ko. Kay James na pera ang ginamit ko.

Narating na namin ang LT ng ligtas at payapa.

Dito kami mag-uusap. Kailangan.