Perfect Time (KATHNIEL)

Chapter 11

CHAPTER 11

*KATHRYN

Dahil sa pag iyak ko kagabi, hindi ko na napansin na nkatulog na ako, ngayon eto nkahiga padin, pag tingin ko sa orasan 4:30 am pa lang parang ayoko pumasok, ayoko siya makita.. Ayoko.. Bumabalik lahat ng sakit na ginawa niya noon.. Pero kahit gustuhin ko humilata maghapon, kailangan ko padin pumasok, buti nlang training lang kami. Dahil kung may klase, Im sure wala talagang papasok sa utak ko..

Bumangon na ako at pumasok sa CR.. maya-maya lang ay bumaba nko, at parang nagulat sila Mommy sakin dahil ang aga ko nga kasi..

“Oh anak, ang aga mo naman, gusto mo na ba kumain?” Tanong niya habang umiinom ng kape at nagbabasa ng dyaryo..

“Mag Milo lang po ako, wala pa kasi ako gana, dun nalang po ako kakain sa school..” Sagot ko kay Mommy na matamlay ang boses..

“Anong hindi kakain? Kumain ka, dba training niyo? Mas kaylangan mo kumain..” Bungad ni Daddy habang papunta sa kusina.. Pag talaga kay Daddy, hindi pwede hindi sumunod, kaya kahit wala ako gana napilitan akong kumain ng pancake.. At after nun, nag paalam nko Kayla Daddy, sabi ko sakanila wag na nila ko hated kasi mamaya pa sila aalis, gusto ko maaga pumasok ngayon.. Kaya nag commute lang ako, buti nalang pumayag sila...

Maya-maya lang ay nkarating na ako dito sa school..

“Hello Ms. Kath.. Ang aga niyo naman po, 6:20 pa lang po ah” Bati sakin ng guard ng school..

“Hi kuya!” Maiksing sagot ko at pumasok na ako sa campus.. Ang tahimik, nag libot-libot muna ako, nag punta ako sa Gym at ng Makita kung walang tao..

“AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!” Sigaw ko, nag eecho ang sigaw ko, parang nabawasan ang sakit na nararamdaman ko nung sumigaw ako.. Ang sarap sa pakiramdam.. Umupo ako sa gitna ng court at nkayuko.. Nang biglang..

“Pag kailangan mo ng kausap, nandito lang ako.. kami.” Isang boses ng lalaki.. Sabay hawak niya sa balikad.. Tumingala ako para tingnan kung sino..

Si DJ.

*DANIEL

Maaga ako pumasok, at papunta na sana ako sa taas ng may narinig akong sigaw na ng galing sa Gym..

“AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!” Boses pa lang alam kung si Kath yun, kaya dali dali ako nag punta sa Gym at nung nakita ko siya paupo sa gitna ng gym, dahan dahan lang ako naglakad sakanya..

“Pag kailangan mo ng kausap, nandito lang ako.. kami.” Bungad ko sakanya at hinawakan ko ang balikad niya, gusto ko sanang sabihin na.. Kath, nandito lang ako.. pero pinigilan ko ang sarili, Makita ko siya ganyan, nagmumukmok, na parang ang bigat ng problema, hindi ko man alam ang tunay na ngyare pero basta ang alam ko naawa ako saknya.. Hindi ko alam kung bakt ko to nararamdaman pero siguro nga..

Gusto ko na siya.. Pero, may anong pimipigil sa nararamdaman ko..

“DJ?! Anong ginagawa mo dito?” Tanong niya sakin, na parang gulat na gulat.. at kita sa mata niya na umiyak siya kagabi dahil nag mumugto ang mata niya.. Mas lalo ako naawa sakanya..

“Malamang Miss dito ako nagaaral, kaya ako nandto..” Tnry kung patawanin o pangitiin siya, at hindi naman ako nabigo..

“Hindi ko alam, korni ka pala..” Nkangiti niya sabi..

“Tumayo ka na dyan, mag 7:30 na oh. Tara?” Inaya ko na siya, at inalok ko ang kamay ko saknya para maging guide sa pagtayo niya.. at pagtayo niya ay naglakad na kami.. Marami ng estudyante pag labas naming ng gym, busy na yung mga may training para sa Intrams, ihahatid ko lang Si kath sa room at balik narin ako Locker..

*KATHRYN

Dalawang beses na akong tinutulungan ng lalaki na to. Bakit mo ba to ginagwa DJ? Bakit?.. Habang naglalakad kami bigla siya nagsalita..

“Hndi na kita tatanungin kung ano man yang problema mo, pero pag kailangan mo ng kaibigan, o kausap, tandaan mo nandto lang ako..” Sabi niya, at kinagulat ko..

Nandito lang ako..

Nandito lang ako..

Nandito lang ako..

Prang kung anong kuryente ang naramdaman ko nung sinabi niya iyon..

“Ha? Eh..” Reaksyon ko nung sinabi niya ang mga katagang iyon..

“I mean, Nandito lang kami nila Marco, at Miles.. Ah osige, punta na ako sa locker ha? Bihis nko, mag training na kami eh.. Bye!” Habol niya, at napansin kung nandito na ako sa tapat ng room..

Hindi man lang ako nkapag-Thankyou sa sobrang napaisip ako sa sinabi niya.. Dahil training lang naming ngayon, pumasok ako sa room para iwan bag ko at bumaba na din ako para mag bihis para mkapag-training na.. Hindi ko napansin si Miles sa room, nasan na naman kaya yung babaeng yun.. Simula nung nag training ako, twing uwian nlang kami nagkikita, talaga yun oh.

FAST FORWARD..

Natapos ang training, medyo nakakapagod, papunta nko sa locker para magpalit ng damit habang naglalakad ako ay may biglang tumawag sakin..

“KATH!!!”

*DJ

Kakatapos lang ng basketball namin papunta n asana ako sa locker ng makita ko si Kath na papunta rin dapat lalapit ako ng biglang may narinig akong tumawag sakanya..

“KATH!!!” Si Quen, Ang lalaking nanakit kay Kath ng sobra, lalapitan ko padin sana si Kath pero nakita ko ang muka ni Quen na parang gustong gusto niya talaga kausapin si Kath kaya pinabayaan ko muna pero oras na makita kung nasasaktan si Kath hahatakin ko talaga si Kath palayo sakanya..

Nakita kong lumingon si Kath kay Quen, pinapanuod at pinapakinggan ko lang sila..

Magsasalita sana si Quen ng biglang..

“Ano nanaman ang kaylangan mo? Pwede ba Quen tigilan mo na ako, nanahimik na buhay ko nung umalis ka eh, tapos ngayon bumalik ka nanaman? Para ano? Bumalik ka nlang sa states, o di kaya, pumunta ka sa impyerno tutal dun ka bagay!” Kath.. Halatang nasasaktan siya, gusto niyang umiyak pero pinipigilan niya kitang kita sa mga mata niya..

“Please Kath, can you please listen to me first?” Quen.. Hinawakan niya ang braso ni Kath..

“ Don’t touch me! Listen? *Fake laugh* Are you joking? Me? Listen to you? For what? Para pakinggan mga kasinungalingan mo? Damn shit! I don’t need that! Get out! Get out of my life! GO TO HELL!!” Kath.. Sabay talikod kay Quen, alam ko pagkatalikod niya sabay nun ang pag patak ng mga luha niyang kanina niya pa pinipigilan..

“Hindi ako susuko hanggang hindi ko naeexplain sayo lahat!” Sabi ni Quen habang palayo si Kath..

Susundan ko sana si Kath pero may humawak sa balikat ko..

“Pabayaan mo muna siya, ako na bahala sakanya,,” Si Miles. Sabagay, kaylangan ni kath ang Bestfriend niya..

“Osige. Ingat kayo mamaya paguwi.” Sagot ko at umalis na..