Chapter 39

184 4 1
                                    

CHAPTER 39

*KATH

Dalawang araw.. Dalawang araw lang ang ibibigay ko sa sarili ko.. Pag katapos neto, gagawin ko na ang dapat gawin.. Yung makakabuti saming lahat... 

Nandito ako ngayon sa kwarto at nag aayos ng gamit, kinausap ko na sila mommy na pupunta ako sa Baguio tutal may bahay naman kami dun.. Nung una nagulat sila nung nag paalam ako pero sabi ko dalawang araw lang naman.. At pag balik ko aayusin ko na lahat.. Lahat.. 

*knock* *knock* *knock* 

"Anak?" Tawag ni Mommy habang kumakatok..

"Pasok Mommy.." Sabi ko habang tinitiklop ko yung mga damit ko.. Mamaya na kasi ako aalis eh..

"Anak, sigurado kabang wala kang problema?" Hindi kasi alam ni Mommy na alam ko na yung about sa konpanyang naka-sanla.. Ayoko naman kasi na isipin nila na kaya ak aalis dahil don, gusto ko lang talaga makapagisip isip..

"Yes mom, Im okay.. Gusto ko lang talaga mamasyal mag isa.." Sabi ko kay Mommy.. Habang nilalagay ko yung mga damit ko sa maleta hinawakan niya yung kamay ko kaya napatigil ako..

"Anak, nag away ba kayo ni DJ?" Speaking of DJ.. Simula nung iniwan ko siya sa Office na natutulog, palagi na niya ako kinukulit.. Kagabi nag punta siya dito sa bahay at medyo nag kasagutan kami..

FLASHBACK..

Gabi na nung nakauwi ako galing Opisina, ipapasok ko na sana yung sasakyan sa gate namin, nakabukas na kasi yon pero biglang humarang sa gitna si DJ kaya na pa-break ako..

SHIT! Muntikan ko na siya mabangga!! Ano ba kasi nasa utak netong mokong na to.. Bumababa ako ng sasakyan at hinarap siya..

"DJ ANO BA MAG PAPAKAMATAY KBA?! HA?!" Sigaw ko sakanya pero nanatili siyang nakatitig sakin ng walang emosyon.. Nkakatakot yung titig niya. Punong puno ng lungkot.. At parang may namumuong luha sa gilid ng mata niya..

"ANO? GABING GABI NA DJ! UMUWI KNA SAINYO!!" patuloy parin ako ng kakasigaw sakanya.. Ayokong makita niyang naawa ako saknya kahit anong totoo gusto ko na siyang yakapin.. Pigil na pigil ako... Ang sakit sakit na makita ko siyang ganyan pero alam ko..

Eto lang yung paraan para hindi ako mahirapan kung sakaling mag desisyon ako para sa pamilya ko.. Hindi siya nag sasalita.. Nakatitig lang siya sakin.. Umiwas ako ng tingin.. Ayoko.. Hindi ko kaya na makita siyang ganyan..

Tatalikod na sana ako para sumakay ulit sa sasakyan ko para pumasok na sa gate pero bigla niya akong hinatak papunta sakanya, niyakap niya ko ng mahigpit..

"D-DJ.." Naiiyak ako pero kaylangan kong pigilan.. Ayokong mas masaktan siya lalo pag naging okay kami tapos biglang wala akong choice para iwan siya at mag pakasal sa iba.. Para sa pamilya ko.. Kaylangan ko munang mag isip... 

"Ka-kath... *sob* Kath.. *sob* Sorry na *sob* kung hindi *sob* kita *sob* natawagan *sob* nung nasa Singapore ako.. *sob* Sorry na.. Hindi *sob* na ako aalis.." SHIT KATH!!! Umiiyak si DJ!!! Nasasaktan siya... Hindi naman ako ganun ka-babaw eh para magalit sakanya ng ganun katagal dahil lang dun pero kasi.. 

Yun lang yung naisip ko na dahilan para maiwasan siya... Pero hindi ko alam na ganito... Sobra ko siyang nasasaktan...

"D-DJ.. Umuwi kna.. Pagod ako.. So-sorry.." Kumalas ako sa pag yayakap niya sakin at sumakay na sa sasakyan ko.. Pag pasok ng sasakyan ko sa gate tumakbo nko sa kwarto ko at dun ko na nilabas at kanina ko pang tinatogong mga luha..

Perfect Time (KATHNIEL)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon