A Fool For Love // Dutch Samuel Leijten Fanfiction

16

Picture: Samuel die Adriana's hand vastpakt.

~~~~~~

Samuel

Drie dagen zijn al voorbij en Adriana is nog steeds niet wakker. Waarom voelt het alsof het mijn schuld is dat ze in coma ligt? We hoefden geen ruzie te maken helemaal niks.

Ik kon het der gewoon zeggen. Ik kon zeggen waarom ik het niet zeg. Verdomme! Ik haat dit! Waarom breek ik altijd het belangrijkste in mijn leven? Ze betekent veel voor me.

Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Rode ogen, donkere kringen onder mijn ogen, dikke ogen, stoppels van het niet scheren, haar dat warrig is. Wat doe ik mezelf toch aan? Ik moet toch ooit wel eens gaan douchen?

Ik loop naar de badkamer en stap de douchecabine in. Ik draai de kraan open en laat de warme waterstralen langs mijn lichaam glijden.

Ik voel me zwak. Ik doe geen moeite om er goed uit te zien. Letterlijk niks. Het voelt alsof een deel van mij de pijn dat Adriana lijdt mee lijdt.

Ik loop de badkamer uit en pak snel wat kleding uit m'n kast. Een simpele jogging en een hoodie. Zonder sokken ga ik in mijn schoenen. Als ik maar optijd ben.

___

"Oke dan gaan we nu de choreografie van ik laat je los nog eens herhalen." Zegt Shaker. Ik voel dat mijn ogen waterig worden. "5, 6, 7, 8." Na die tellen gaat het muziek aan.

We dansen allemaal de choreografie. "Oke stop maar. Ik heb me bedacht. Jai, Samuel, Dioni en Kaj jullie gaan daar links staan en zingen gewoon terwijl jullie naar links kijken."

"En Cassius jij danst hier rechts een nieuwe choreografie die jezelf mag verzinnen. Maar het moet op de muziek kunnen." Zegt Shaker. We knikken en doen wat Shaker zegt.

Mijn hoofd zit er helemaal niet bij. "I-Ik moet gaan." Zeg ik en loop de dansschool uit. Ik stap op mijn fiets en fiets naar het ziekenhuis. Ik haast het ziekenhuis binnen.

"Adriana Moreira." Zeg ik. "Sorry haar bezoek uren zijn voorbij." Zegt de vrouw achter de balie. "Mevrouw alstublieft laat me naar haar toe gaan. Over zeven dagen gaat ze dood." Zeg ik.

"Sorry meneer ik kan u echt niet laten." Ik kijk haar met woede aan. "Dus u wilt zeggen dat u haar liever ziet sterven dan dat ze blijft leven?!" Roep ik boos naar der en ren naar Adriana haar kamer.

Ze ligt nog steeds op bed. Ik loop naar der toe en pak der hand. "Wordt wakker. Wordt nou wakker Adriana. Ik kan niet zonder jou, dat hoor je toch. Ik heb je verteld hoe mijn leven is zonder jou. Hoe ik geen oog dicht kan doen. Adriana wordt wakker. Iedereen mist je. Iedereen wilt je zien. We kunnen niet zonder jou. Adriana ik h-"

"Jonge man u moet vertrekken. De bezoek uren zijn voorbij." Zegt een lange brede man. Vast de beveiliger. Ik knik en laat Adriana haar hand los.

Ik loop met de beveiliger mee naar de uitgang van het ziekenhuis. "Laat dit alsjeblieft niet weer gebeuren anders moet ik je verbieden hier te komen. En dat wil ik je niet aandoen. Ik zie hoeveel je om dat meisje geeft." Zegt de beveiliger.

"Het zal niet meer gebeuren." Zeg ik zwakjes. De beveiliger klopt op mijn schouder en verdwijnt het ziekenhuis weer in. Ik stap op mijn fiets en fiets naar huis.

Ik open mijn nachtkastje en zoek of er meer sigaretten zitten. Fuck ze zijn allemaal op. Ik pak mijn telefoon en bel Rico. "Hey Rico, heb je nog wat voor me?" Vraag ik als die opneemt.

"Wees duidelijker Samuel." Antwoord die. "Heb je nog meer klaargemaakte wiet sigaretten?" Vraag ik. "Ja die heb ik. Je kan ze op dezelfde plek ophalen over een kwartier."

"Oke tot over een kwartier." Zeg ik en hang op. Ik loop de deur uit en loop naar het donkere steegje. Een paar minuten later zie ik Rico met twee mannen.

"Fouilleer hem." Zegt Rico. De mannen fouilleren mij en gaan weer weg als ze niks hebben. "Band zanger Samuel vraagt meer," zegt Rico "dat is goed voor op tv."

"Of band zanger Samuel komt in elkaar geslagen thuis." Rico lacht even en kijkt weer serieus. "Jiù tā!" Roept Rico en de mannen vallen mij aan.

"Líkāi tā!" Zegt Rico en de mannen staan weer naast hem. "Daar is je doos met sigaretten. Fijne avond verder." Zegt Rico en loopt weg met zijn mannen.

Ik sta met pijn en moeite op en loop naar huis. Eenmaal thuis aangekomen kijk ik mezelf aan in de spiegel. Een gebroken neus blijkbaar, gescheurde lip en een blauwe oog.

Bedankt Rico. Ik pak een sigaret en steek hem aan. Ik loop naar de badkamer en maakt het bloed schoon. Sinds wanneer is mijn leven zo fucked up?

Je moet het redden Adriana, je moet het. Ik ben niks zonder je, niks. Ik heb eindelijk iemand gevonden waar ik zo veel om geef en dan ligt ze nu in een ziekenhuis bed.

Heer, alsjeblieft, help haar. Laat haar nog een beetje leven. Alsjeblieft, ook al zijn het maar vijf minuten van haar dat ik mag nemen. Ik wil haar nog één keer zien, voordat ze ons verlaat.

~~~~~~
Jiù tā: Sla hem.
Líkāi tā: Laat hem.