Hoofdstuk 1

654 38 11
                                    

(POV May)

Ik word wakker en kijk om mij heen. Waar ben ik? Hoe kom ik hier? Wat doe ik hier? Wat is dit voor een kamer? 

Ik schrik als ik plots een vervormde stem door de kamer heen hoor gaan. 

"Welkom May. Eindelijk is onze speciaalste speler wakker. Als je meewerkt zal er niets ergs gaan gebeuren met je. We zullen je testen. Als je weigert iets uit te voeren zullen er nare dingen met je gebeuren. Pas op met wat je doet en zegt. Alles wat jij doet zien wij. Eens kijken of de mensen gelijk hadden over jou. Succes!" Zegt de vervormde stem.

 Het is duidelijk een mannen stem. Wie zijn ze? Wie zijn die mensen die wat over mij verteld hebben. Maar het belangrijkste, wat zeiden ze over mij? Wat willen ze doen? Wat willen ze van mij? Waarom moet specifiek ik hier zijn? Wat is er zo bijzonder aan mij dat ik hier moet zijn?

Verder de tijd om na te denken heb ik niet want ik zie iets mijn richting op komen. Om duidelijk te zijn is het een mes. Al snel volgt een volgende mes. Ik ontwijk ze nel en hoopte dat dat de enige waren. 

What the f*ck is just happened? Wie deed dat? Waarom? Wat doe ik hier? Hoe kom ik hier ooit?!

Ik hoor iets langs mij heen vliegen en achter mij in de muur zit een mes. Oke het was blijkbaar nog niet over. Tientallen messen komen op mij af gevuurd uit het donker. Wie doet dit? Hoe weet die waar ik sta? Ik probeer ze allemaal te ontwijken, maar er snijd een langs mijn arm. 

"Verdomme." Vloek ik door de pijn, maar moet al snel weer een ander mes ontwijken. Wie is er zo gek om dit te doen? Die persoon is echt niet goed in zijn hoofd. Als ik hem te pakken krijg ben ik de gene die de messen naar hem toe werp. Wacht eens. De messen komen van die kant. Hij kan mij zien, maar ik hem niet omdat het bij hem donker is en bij mij licht is. Zou hij dan wel een mes kunnen zien aankomen?

 Er komt een mes op mij af en dit keer ga ik niet aan de kant. Niet voor deze, deze heb ik nodig. Ik pak hem uit de lucht en wil hem gooien, maar merk niet op dat er nog een mes aan komt die lager is. Ik kan net niet op tijd aan de kant, waardoor die langs mijn been snijdt. Ik schreeuw het uit van de pijn. De messen worden gestopt met gooien. Dit is mijn kans.

 Ik sta moeizaam op, maar zodra ik op sta komen er weer messen. Ik maak een sprong over een mes heen waardoor ik vervolgens in een handstand uit kom. Er vliegt een mes tussen mijn armen door. Als ik op mijn voeten terecht kom gooi ik het mes richting de kant waar die vandaan kwam. Ik hoor dat die iets doorboord en dan zie ik plots een licht in het donker verschijnen. En niet veel later hoor ik een knal. Door de explosie vlieg ik een stukje achteruit en beland op de grond. Wat was dat? De messen komen niet meer dus ik heb het gehaald? 

Ik loop met een stevige pas naar het brand toe en tref er een soort van robot aan. Achter hem zie ik bakken met messen liggen. Grote messen, kleine messen, middel grote messen en nog veel meer soorten. Te veel om op te noemen. Als ik hem niet had uitgeschakeld was dit niet goed afgelopen denk ik. 

Zou ik er een paar meenemen? Ik bedoel ze kunnen altijd van pas komen. Maar zei hij nou dat hij alles kon zien wat ik doe? Ik denk niet dat ik officieel aan deze kant hoor te staan, dus misschien ziet hij het niet.

 Ik doe alsof ik van de woede de bakken omgooi. De messen glijden over de grond. Ik pak snel een groot mes en steek hem in de robot. 

"Bravo! Je hebt de eerste test doorstaan. Rust uit. Morgen zal het een zware dag voor je worden. Wees voorbereid. Er kan alles gebeuren. wie weet." Zegt de stem weer en  ik meen dat ik een geamuseerde ondertoon hoor in zijn stem.

"Wie the f*ck ben jij! Wat moet je van me!" Roep ik door de zaal heen en echoën volgen. Het blijft verder stil. Oké, hij negeert mij dus. Goed om te weten.

Er komt een lichtstraal vanuit een hoek die mijn aandacht al snel krijgt. Het lijkt op een deur die open gaat. Ik wil er heen lopen, maar merk nu pas weer die snee op in mijn been. Ik val neer op de grond door de helse pijn die ik op dit moment voel. Ik kerm zacht van de pijn. Oke, laat het niet merken dat je pijn hebt. Dan geef je hem gewonnen, wie hij ook is. 

 Wat is dit voor bullshit! Wie is hij en wat moet hij van mij? Geld? Nou dat heb ik niet voor hem over. En als ik dat wel zou hebben, zou hij het alsnog niet doen. Een ding weet ik wel.

 Hij zal niet winnen met dit 'spel'. Niet van mij. 

The game is overWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu