The game is over

hoofdstuk 9

(POV May) 

Een hand omvat mijn keel en duwt mij omhoog tegen de muur. Ik slaak geschrokken een gil en kijk op in 2 bijna zwarte ogen. Wie heeft er nou bedacht dat als je ontsnapte dan nog aangevallen werd. Wat voor een malloot is hij wel niet!

Ik hef mijn knie op en die komt in zijn kroon juwelen. Hij zakt kreunend van de pijn op de grond en ik probeer hoestend op adem te komen. 

"May! Wat gebeurd daar!" Hoor ik Heath roepen. 

"Het is goed ik heb hem al gescho-" Ik kan mijn zin niet afmaken door een klap in mijn buik. Ik  maak een 'oef' geluidje en klap voorover. 

"May!" Roept Heath nogmaals en hoor hem bonken tegen de deur. Ik kijk woest op naar de persoon die mij zo net heeft gestompt. Ik kijk recht in zijn ogen en hij kijkt uitdagend terug. 

"Hier krijg je spijt van." Sis ik met op elkaar geklemde kaken. Hij lijkt er even van te schrikken en ik neem er gebruik van. Ik spring de lucht in en trap hard tegen zijn hoofd aan. Hij komt met een harde klap op de grond. Ik ga op zijn buik zitten zodat hij niet meer weg kan en haal een paar keer uit naar zijn hoofd. Na een tijdje beweegt hij niet meer wat aangeeft dat waarschijnlijk bewusteloos is. 

Moet je mij maar niet gaan aanvallen hé. 

Met de woede die ik nog in mij heb trap ik boos de deur i die tot mijn verbazing gelijk open gaat. Ik zie Heath ijsberen met zijn handen in zijn haar. 

"Hey badboy, kom je nog mee of blijf je piekeren in deze kamer?" Vraag ik grinnikend. Hij kijkt verrast op en loopt naar bij toe. 

Net als hij er uit is hoor ik een tikje heel snel achter elkaar afgaan. Voor ik kon reageren komt er een kleine explosie. Door het geluid springt Heath op mij zodat we op de grond liggen en niet heel erg gewond kunnen raken. Hij houd mij stevig vast en wacht een paar tellen totdat de rook een beetje weg is. 

"Wat was dat?" Vraag ik met een trillende stem. 

"G-geen idee. Je was net op tijd, anders was ik nu geëxplodeerd." Zegt hij nog licht in shock. Ik knik enkel en heb dan pas door hoe dicht onze hoofden bij elkaar zijn. 

"Euhm-" Zeg ik ongemakkelijk. Heath blijkt het nu ook pas door te hebben en gaat snel van mij af. Hij steekt zijn hand naar mij uit om mij omhoog te helpen en ik pak hem aan. Behendig word ik ophoog getrokken, maar net iets te snel waardoor ik mijn evenwicht verlies en tegen zijn borst aan knal. Ik kuch even om de ongemakkelijke stilte te doorbreken. Heath kijkt even om ons heen en treft nu pas de man op die ik op de grond heb gekregen.

"Wie is dat?" Vraagt hij verbaasd. 

"Hij viel mij aan toen ik de deur in wilde trappen en dit gebeurt er als je mij op de verkeerde momenten aanvalt. Leer er van." Zeg ik en loop snel door de gang heen. 

Wat moeten we nu doen? Waar zijn de anderen? Moeten hun dit ook doen? Hebben hun ook een bom in hun kamer of waren wij de enige?

"Heath? Heb jij gezien waar de andere heen gingen?" Vraag ik hem. Hij knikt en gaat voor mij lopen. Een gang verder zie ik nog een deur. Ik kijk snel naar de deur en ik hoor voetstappen deze kant op komen. Volgens mij heeft iedereen zo'n man die je aanvalt als je er uit komt. 

"Heath neem jij deze?" Vraag ik hem. Hij kijkt mij eerst vragend aan, maar ziet dan al snel een man onze richting op komen. De man kijkt eerst verrast, maar herpakt zich snel. Hij rent op Heath af en inhoud mij bezig met de deur. Ik pak het mesje uit mijn zak en pruts wat aan het slot. 

Waarom wil het wel bij deze deur? Kregen wij een aparte of zo? Een moeilijkere? Waarom zou hij? 

Als ik hem open heb gekregen komt Amber snel naar mij toe gerent. Ze trekt mij in een knuffel. Ik kijk vragend naar Leon, maar hij zucht alleen maar. Ik knuffel ongemakkelijk terug. 

"Oké Amber genoeg zo. We moeten de andere nog helpen en als deze kamers hetzelfde zijn als die van ons, ontploffen ze zo. We moeten dus opschieten." Zeg ik en loop al naar de volgende gang. 

"Heath?" Vraag ik hem en hij weet al wat ik bedoel. Achter mij hoor ik al wat klappen die aan elkaar worden uitgegeven en Amber die geschrokken gilt. 

"May! Ze vechten!" Roept ze. Ik zucht geïrriteerd.  Kan dat wijf zich niet eventjes stil houden! Tuurlijk weet ik dat ze vechten. Hij kan het heus wel aan. 

Net wanneer ik de deur open heb komt er een vuist tegen mijn hoofd aan. De gil van Amber valt niet te missen, waardoor er nog een pijnlijke steek door mijn hoofd gaat. Ik kreun van de pijn en probeer op te staan maar ik ben te duizelig. Ik voel al snel een trap tegen mijn zij. Ik rol een paar meter verder. Ik wil op staan maar het werkt niet. Als ik kijk naar Heath zie ik dat hij ook niet makkelijk heeft. 

Hij staat aan de verliesende kant en wat doet de rest? Alleen maar met een geschrokken blik staan te kijken. 

"Help hem dan." Sis ik naar hun. Leon lijkt eindelijk uit zijn trans te komen en helpt Heath. Weer krijg ik een trap tegen mij aan. 

"Verdomme." Sis ik van de pijn. Ik wil opstaan, maar voor dat ik op sta word ik alweer op de grond getrapt. De deur wordt geopend en ik zie Nick en roos verbaasd de deur uit komen. Nick bedenkt zich geen seconde en slaat de man die mij nog een trap wou verkopen. Daardoor kan ik nu op staan. Ik leun tegen de muur aan om mijn even wicht te houden. Als ik mijn zicht weer goed heb loop ik naar de man. 

"Waag." Ik haal uit met mijn vuist naar zijn gezicht.

"Het." Nog ene klap komt in zijn gezicht. 

"Ooit." Ik stomp hem  weer tegen zijn hoofd.

"Mij" Ik trap tegen zijn been aan. 

"Nog is" Weer komt er een vuist in zijn gezicht en begint zijn neus te bloeden. 

"Te" Ik stomp hem tegen zijn schouder. Hij begint al vermoeid te raken en je ziet dat hij bijna op wilt geven. 

"Slaan." Ik stomp hard in zijn buik waardoor hij voorover klapt. ik pak zijn hoofd vast en hef mijn knie op. Op het moment dat mijn knie hard zijn hoofd raakt spreek ik de laatste woorden van mijn zin uit. 

"Klootzak."