Αν Μ' Αγαπάς

Κεφάλαιο 2

Τι ήθελα και το μελεταγα;
Ειναι και αυτός εδώ στην καφετέρια και παει και κάθετε στην παρέα που ειναι και ο Χρήστος.
Δεν κάνει πολύ παρέα μαζί του αλλα έχουν κοινούς φίλους οπότε βρίσκονται όλοι μαζί.
Ο Γιάννης έχει και μια μικρότερη αδερφή την Ευαγγελία.
Είναι στο τμημα μου.
Κάνουμε καλή παρέα.
Είναι πολύ καλο κορίτσι και πολύ όμορφο.
Σαν τον αδερφό της.
Ειχε να μοιάσει το κορίτσι.
Ααχχ.
Οταν τον βλέπω να γελάει πεθαίνω.
Αυτό το χαμόγελο.
Γιατί να εισαι τοσο ωραίος ρε Γιάννη;
Γιατί να μην μπορώ να σε βγάλω στιγμή απο το μυαλό μου;
Γιατί κάθε μέρα σε θέλω όλο και πιο πολύ;
Ξαφνικά εκει που τον κοιτούσα γυρνάει με κοιτάει και χαμογελάει.
Μετα γύρισε και μιλούσε παλι στους φίλους του
Τι ηταν αυτό;
Ιδέα μου θα ήταν δεν παίζει.
"Ζέτα.. Θα πας να πείς στον Χρήστο να έρθει να μιλήσουμε;" με ρωτάει η Σταυρούλα οταν ετοιμαζόμασταν να φύγουμε.
"Γιατί δεν πας εσύ;" την ρωτάω
"Ντρέπομαι... Ελα πήγαινε σε παρακαλώ"μου λεει και παω.
Τι να κάνω..
Μια την έχω.
Πηγα στήν παρέα που ήταν ο Χριστός..
"Γειά σας παιδιά" λεω και παω κοντά στον Χρήστο...
"Χρήστο θα έρθεις λίγο απο κει σε θελει η Σταυρούλα" του λεω στο αυτί.
"Γιατί δεν ήρθε αυτή να μου το πει;" με ρωτάει και την κοιτάει.
"Ντρεπόταν... Ελα πηγαινε" λέει και σηκώνεται.
"Παίδες έρχομαι σε λίγο" λεει και παμε μαζί στην Σταυρούλα..
"Ήρθα"λεει στην Σταυρούλα ο Χρήστος.
"Να παω πιο περα εγω να τα πείτε οι δυο σας" λεω και φεύγω.
Να τους αφήσω λίγο μόνους.
Μετά απο δέκα λεπτά είδα την Σταυρούλα και τον Χρήστο να αγκαλιάζονται.
Τα γλυκούλια.
Τα βρήκαν σίγουρα.
Μετά η Σταυρούλα ηρθε σε εμένα και ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε στο σπίτι.
"Τα βρήκατε εε;" την ρωτάω.
"Ναι... Λύσαμε την παρεξήγηση και τώρα είμαστε μαζί" λεει χαρούμενη η Σταυρούλα.
"Εσενα κατά τα αλλα δεν σου άρεσε πια και τον ειχες ξεπεράσει" της λεω και γελάμε.
Άφησα την Σταυρούλα σπίτι της και μετά πήγα στο δικό μου.
Οταν έφτασα στο σπίτι οι γονείς ηταν εκεί.
Η μαμά μου ηταν στην κουζίνα και έστρωσε το τράπεζι για να φαμε και ο μπαμπάς έβλεπε τηλεόραση.
"Καλώς την" λεει ο μπαμπάς μου και παω κοντά του και του δίνω ένα φιλί.
Μετά παω στην κουζίνα να χαιρετήσω την μαμά μου.
"Καλώς το κορίτσι μου" λεει και της δίνω μια αγκαλιά.
"Τι καλό φτιάχνεις παλι μαμα;" την ρωτάω.
"Το αγαπημένο σου" μου λεει.
"Σνίτσελ" λεμε και οι δυο μαζί και γελάμε
Πηγα στο δωμάτιο μου έβαλε κάτι πιο άνετο έπλυνα τα χέρια μου και πηγα στην κουζίνα να φάω.
Οταν φάγαμε βοήθησα τήν μαμά μου να μαζέψει τα πιάτα και μετά πήγα στο δωμάτιο μου.
Μίας και δεν έχω τι να κάνω ειπα να συνεχίσω εκεινο το βιβλίο που είχα ξεκινήσει το καλοκαίρι αλλα δεν το τελείωσα.
Καθώς διάβαζα χτύπησε το κινητό μου.
Ο Χρήστος;
Τι θέλει;
"Ελα Χρήστο" λεω οταν σηκώνω το τηλέφωνο.
"Ελα... Θελω να σε ρωτησω κατι" μου λέει.
"Ρώτα με" του λεω εγώ.
"Πότε είναι τα γενέθλια της Σταυρούλας;" με ρωτάει.
Αμαν...
Ειναι σε δυο μερες.
Το ειχα ξεχάσει τελείως 
Πάλι καλα που μου το θύμησε.
"Σε δυο μέρες.. Γιατί;" τον ρωτάω. "Θέλω την βοήθεια σου για κατι" λεει και αρχίζει να μου εξηγεί τι εχει στο μυαλό του για τα γεννέθλια της Σταυρούλας.
"Εντάξει θα σε βοηθήσω" του λεω και κλείνουμε.
Πωω παλι καλα μου με πηρε και μου το θύμησε.
Θα με σκότωνε η άλλη αμα ξεχνούσα τα γενέθλιά της.
Τοσο αφηρημένη που είμαι πως να μην τα ξεχάσω τα γενέθλια της.
Πρέπει να της πάρω και δώρο.
Θα πάω αύριο το απόγευμα να της πάρω κάτι.
Συνέχισα να διαβάζω το βιβλίο μου και κατα τις 11 ξάπλωσα να κοιμηθω.