Αν Μ' Αγαπάς

Κεφάλαιο 3

Το πρωί που σηκώθηκα οι γονείς μου έλειπαν όπως κάθε πρωί.
Ειναι στην δουλειά.
Η μαμά μου δουλεύει σε ένα αρχιτεκτονικό κέντρο και ο μπαμπάς μου είναι γιατρός.
Αρα λείπουν συχνά απο το σπίτι.
Το πρωί δεν συνηθίζω να τρωω πριν το σχολείο.
Πήγα να πάρω την Σταυρούλα και να πάμε στο σχολείο.
Είχα αργήσει και λίγο να ξυπνήσω.
Ποιος την ακουει την ακούει την διευθύντρια.
Εχει ενα θέμα με το να να αργούμε στο σχολείο.
Πηρα την Σταυρούλα και πήγαμε γρήγορα στο σχολείο.
Ευτυχώς οταν φτάσαμε δεν είχαν τελειώσει ακόμα την προσευχή.
Οταν τελείωσε η προσευχή μπήκαμε στις τάξεις.
Σήμερα θα μπουν μέσα τέσσερεις καθηγητές.
Πρώτη ωρα μπηκε μεσα η φιλολόγους η κυρία Προκοπίου.
Πέρσυ μας έκανε αρχαία και όπως μας είπε θα μας πάρει και φέτος στα αρχαία.
Ωραία.
Είναι πολύ καλή και μας τα εξηγεί καλά.
Την επόμενη ωρα μπήκε μέσα η μαθηματικός η κυρία Αντωνίου.
Καλη καθηγήτρια αλλα το μάθημά της δεν το καταλαβαίνω με τίποτα.
Δεν το χω με τα μαθηματικά.
Την τρίτη ώρα μπήκε στην τάξη ο φιλόλογος ο κύριος Αθανασίου . Έκθεση.
Είμαι καλή στην έκθεση.
Δουλεύει το μυαλό μου οπως λεει και ο Αθανασίου.
Την τετάρτη ωρα μπήκε στην τάξη η κυρία Στρατηγού.
Ειναι φυσικός αλλα θα μας κάνει και χημεία.
Τωρα θα απορείτε πως ειμαι μέτρια μαθήτρια ενώ στα περισσότερα μαθήματα ειμαι καλή.
Το θεμα ειναι απλό.
Ειμαι παρα πολύ καλή στα προφορικά αλλα στα γραπτά είμαι... Χάλια.
Δεν μπορώ να γράψω αυτά που θέλω.
Ξέρω αυτό θα είναι ενα θέμα για τις πανελλήνιες αλλα προσπαθώ να το διορθώσω.
Τέλος πάντων.
Αυτη ειναι η μέρα μου σήμερα.
Μετα πρέπει να πάω να πάρω και δώρο στην Σταυρούλα.
Καθώς κατέβαινα τις σκάλες του σχολείου επεσα πάνω στον Γιάννη.
Κυριολεκτικά τωρα.
"Σορρυ δεν δε είδα που ανεβαινες" του λεω.
"Οχι εντάξει εγω δεν πρόσεχα... Εμμ σε θέλει ο Χρήστος κατω" μου λεει και παμε μαζί στον Χρήστο.
"Πάλι καλά που ήρθες... Έχουμε προβλημα" μου λεει ο Χρήστος.
"Τι πρόβλημα;" τον ρωτάω.
"Εγω σε μια ώρα φεύγω... Με τους γονείς μου και θα γυρίσουμε αύριο το πρωί... Μπορείς να πας να πάρεις την τούρτα;" με ρωτάει.
"Ναι εννοείται... Θα πάω το απόγευμα γιατί θέλω να της πάρω και ενα δώρο" του λέω και μετά φεύγω από το σχολείο.
"Ζέτα.... Είδες τον αδερφό μου;" με ρωτάει η Ευαγγελία.
Η αδερφή του Γιάννη.
"Ναι... Ηταν μαζί με εμενα και τον Χρήστο πρίν λίγο αλλα δεν ξέρω να εφυγε" της απαντάω..
"Ευχαριστώ..  Αν εχει φύγει και τον δεις πες του να έρθει στην γιαγιά μας" μου λέει
"Εντάξει" της λεω και βγαίνω απο το σχολείο.
Πηγαίνοντας στο σπίτι είδα τον Γιάννη και τον Χρήστο.
"Οπ... Η Ζέτα....Που είναι η Σταυρούλα;" με ρωτάει ο Χρήστος
Ήρθε και την πείρε ο μπαμπάς της ειχαν να πάνε κάπου" του απαντάω.
"Εεε.. σε έψαχνε η αδερφή σου" λεω στον Γιάννη μετά.
"Τι ήθελε;" με ρωτάει.
"Είπε να μην πας σπίτι και να πας στην γιαγιά σου" λέω και αναστενάζει.
"Εντάξει ευχαριστώ" μου λέει" τα λεμε ρε" λεει στον Χρήστο και προχωράει δίπλα μου.
"Και εσύ απο εδώ πας;" με ρωτάει.
"Απο δω ειναι το σπίτι μου" του λέω.
"Δεν το ήξερα" μου λεει και συνεχίσουμε να περπατάμε.
Καθώς περπατούσαμε είδα τον αδερφό μου με το αυτοκίνητο.
"Τώρα σχολασες εσύ;" με ρωτάει.
"Ναι... Εσύ που πας;" τον ρωτάω.
"Θα βγω με την Χρυσάνθη" μου λέει.
"Χαιρετίσματα" του λεω και χαμογελάω.
"Θα δώσω μικρό" μου λεει.
Αυτο το μικρό μου την δίνει.
"Γιώργο"λεω οταν παει να φύγει.
"Θα είσαι σπίτι το απόγευμα;" τον ρωτάω.
"Μαλλον ναι... Γιατί;" με ρωτάει.
"Θέλω να με πας κάπου"του λεω.
"Οκ θα σε πάω" λεει και φεύγει..
"Αδερφός σου;" με ρωτάει ο Γιάννης.
"Ναι" λεω μόνο
"Μοιάζετε" μου λεει .
"Σε έχω βρίσει εγώ ποτέ;" τον ρωτάω.
"Ελα μωρέ.. Αφου μοιάζετε.. Τι να πω" μου λεει και γελάει.
Λοιπόν εγώ σταματάω εδώ" του λεω όταν φτάνουμε έξω από το σπίτι μου.
"Οκ... Τα λέμε" μου λεει και φεύγει.
Οταν μπήκα σπίτι οι γονείς μου δεν ηταν εκεί.
Πήγα στην κουζίνα έφαγα και μετά κάθησα στον καναπέ και έβλεπα τηλεόραση.
Μετα απο καμία ώρα ήρθε και ο Γιώργος.

--------------------------------------------------

Χέϋ.

Δεν έχω να πω κάτι για το κεφάλαιο.
Ενα απλο κεφαλαιο.