2.Bölüm

406 358 224
                                    

O günü unutup hayatıma döndüm zaten okullarda açılmıştı , bir koleje gidiyordum babam böyle istiyordu benim böyle bir şey istediğim  yoktu derslerinde iyiydi ama babamın isteğini geri çeviremezdim.

Formamı giyip aynanın karşısına  geçtim ve saçımı yaptım saçım siyah ve kalçama kadar uzanıyordu kestirmezdimde saçlarıma çok düşgündüm çünkü annemden kalan bir özellikde  bu anneminde saçları böyleymiş ben tam hatırlamadığım için babam bana hep annemi anlatırdı ona çok benzediğimi söylerdi büyüzden babam  beni çok severdi hemen düşünmeyi bıraktım  biraz daha oyalanırsam geç kalacaktım ilk günden ve hemen  hafif makyaj yapıp kahvaltıya indim .

Babamı görünce güldüm ve "Günaydın babacığım"deyip onu öptüm ve yerine yerleştim. Oda "Günaydın kızım "dedi . Sonra kahvaltımı hızlı hızlı yemeye başladım.

O anda babam dikkat çekmek ister gibi öksürdü kafamı kaldırıp babama baktığımda kaş göz yaparak üvey annemi işaret etti ve bende mesajı aldım ağzımdaki lokmayı bitirip üvey anneme döndümve "Günaydın "dedim .Bunu hiç demek istemiyordum ama sırf babam için dedim oda "Günaydın"dedi yapmacık bir gülümsemeyle çoğu üvey anne iyiydi ama bana şans kıçıyla güldüğü için üvey annem bana kötü davranıyordu sanki benim yüzümden çocuğu olmuyordu ve kıskanıyordu ben böyle olmasını istemezdim ama kader.

Kahvaltımı bitirdim ve kalktım babama sarıldım ve üvey anneme;

"Eline sağlık "dedim ve kapıya yöneldim kolej eve yakın olduğu için yürüyerek gidiyordum.Botumu giyip kapıyı kapatıyordum ki babam

"Cansu beklesene seni okula ben bırakıp" dedi arabaya binip okulun yolunu tuttuk.

Okula vardığımızda inmeden önce babam:

"Cansu bak bu yıl senin son yılın sınava gireceksin derslerine iyi çalış annenin ne isteğini biliyorsun "dediğinde kafamı sallayıp hemen kendimi arabada dışarı attım ve okula girdim annem benim iyi bir yere gitmemi istiyordu ve annem aklıma gelince kötü oluyordum onu özlüyordum .

Bu düşüncelerimi kafamdan silip sınıfa girdim ve sırama geçtim Berrak herhalde daha gelmemişti .Berrak benim sınıf arkadaşım ve sıra arkadaşımdır onunla küçüklükten beri arkadaşız kardeşim gibidir.

Saate baktığımda  zilin çalmasına daha var olduğunu gördüm ve kulaklığımı çıkartıp şarkı dinlemeye başladım .

Birkac şarkı dinledim ve birisi daha bitip yeni bir şarkı başlarken sırtında bir el hissettim ve korktum hemen kafamı kaldırıp baktım gelen Berrak'tı ve katıla katılan gülüyordu.
O gülünce bende güldüm sonra Berrak gelip bana sarıldı ve

"Özür dilerim kuzum seni korkutmak istemezdim bu arada günaydın"dedi ve bende

"Günaydın ve affedildin "dedim sırıtmayıda ihmal etnedim.

Birkaç dakika sonra zil çaldı ve sınıf yavaş yavaş dolmaya başladı bizde Berrakla yeni biri gelmiş mi diye kapıya bakıyorduk  ve sınıftakilerin ne giydikleri hakkında yorum yapıyorduk .

Birden sınıfa yeni birkaç öğrenci girdi ve boş olan sıralara oturdular sanki grup gibilerdi .İki kız ve  uç erkek bir dakika bu erkeklerden biri şu sırıktı olamaz ya .Onu görünce hemen önüme döndüm tanımaz işşallah bide onla uğraşmayayım.

Berrak yeni gelenleri gör ünce ağzı açık kaldı o kadarını söyleyeyim yani .Berrak susar mı hemen konuştu

"Kızım baksana gelenlere resmen  bizden uzak durun havasındalar hele su çocuklar ne öyle "diyince bende

"Ne var kızım bildiğimiz erkek ."diyince içimden tövbe ettim çünkü çarpılabilirdim.Aman umrumda değiller ne yapıyorsa yapsınlar .Biraz sonra hoca sınıfa girdi ve ders başladı.

  *Isn beğenirsiniz oylarırız ve yorularınızı bekliyorum hepiniz öpüldünüz;)*

KARANLIK  YILDIZ  #wattys2017 #wattys2018 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin