DARE TO MOVE ON

CHAPTER 4

MARIE POV

Nakikinig lang ako ng kanta ni yeng at sumasabay sa kanta pero may biglang nag salita sa likod ko.

"Ang ganda ng boses mo."

Natanaw ko kung sino ang may nagmamay ari ng boses na iyon at dali dali akong nag ayos at umalis na.

"Damn! Not now..." bulong ko habang naglalakad.

NIKKO POV

Habang nakatingin sa mga tao sa field. Sumasagi sa isip ko yung nakita ko kanina. Bakit ayaw nyang ipakita kumg sino siya? Natatakot ba siya? Sa kakaisip ko bigla na lang sumakit yung ulo ko.

"Shit! Not now..." Dali dali akong tumayo at pumunta sa kotse at ininum ang gamot ko. Nang nakapagpahinga na ako. Lumabas ako sa kotse pero nakita ko si franz na papunta sa dulo ng parking lot. Sa sobrang curious ko sinundan ko siya at nakita kung kinakausap niya yung lalaking nakaformal suit.

"Bakit?" Bulong ko sa hangin

MARIE POV

Nang papalabas na ako sa gate nag ring yung phone ko.

"Hello? Who's this? " tanong ko sa caller. Hindi ko kasi tinignan kung sino yung tumatawag

"Young lady, This is diego. " nuetral nyang sagot

"Anung kailangam mo?" Tanong ko sa kanya

"Your father tell me that you have to go in his office now "

"What???!! " napalakas siguro yung boses ko kaya nagtitinginan yung mga tao sa akin

"Anu na naman ba kailangan niya?"

"I don't know young lady"

"Asan ka? " tanong ko sa kanya

"Parking lot"

"Ok. Papunta na" pagbaba ko nang tawag ni diego. Dali dali akong pumunta sa parking lot pero sinisigurado kung walang nakakakita. Why? Soon malalaman nyo rin.

"Anu na naman ba kailangan ni tanda? " walang emotion na sabi ko.

"Si master na ang mag papaliwanag sayo young lady" saad niya sa akin. Pinag buksan niya ako ng pinto at pumasok na ako. Habang nasa byahe naiisip ko na naman ang nakaraan. Kailan ba ako makakamove on? Alam ko iisang school lang ang pinapasukan namin. Nag da dare akong mag move on pero kapag nakikita ko siya bumabalik. Tanga siguro ako pero kasalanan ko ba kung mahal ko pa siya at alam ko di nya ako natatandaan because of his fucking amnesia.

FLASHBACK

"FRANZ! " alam ko ang boses na yan

"NIKSSS!! " Masayang salubong ko sa kanya. Lumapit siya sa akin at parang nakikita kung lumulungkot yung mukha niya.

"Franz may sasabihin ako"

"Anu niks? Si stella ba? " tanong ko sa kanya

"Oo" tipid nyang sagot

"Hahahaha, habol ng habol pa rin sya sayo? Ang gwapo talaga ng boyfriend ko" masayang saad ko sa kanya

"Franz sorry...I'm done with you"

Nang marinig ko ang mga salitang yun para akong hinagisan ng isang pana sa dibdib

"Kidding? Niks.. Hahahaha nakakatawa" say that words niks. Nagbibiro ka lang diba. Pero nakita ko syang tumingin sa aking mga mata at nakita kung wala ni isang emosyon ang     nagpapakita dito.

"Sorry" akala ko babawiin nya. Huwag naman niks oh. Nagbabadya na ang mga luha sa aking mata. Tumalikod ako sa kanya at

"Okey, Don't say sorry. Balik ka lang pag nakapa isip ka na ng mabuti"

"Franz! Di kita mahal ! Hindi nako babalik. Sorry for everything. Makaka move on ka rin " sigaw niya sa akin. Diko sya pinansin at dali daling pumunta sa rooftop ng bahay namin. Doon ko binuhos lahat ng damdamin ko

"F*ck you ka niks! Makikita mo kung sinu ang pinakawalan mo! Hinding hindi kita mapapatawag"

"Young laday? " naputol yung pag iisip ko ng biglang nagsalita si diego

"Were here" saad nya. Pinagbuksan niya ako at sinundan ko siya papunta sa opisina ni dad.

To be continue...