DARE TO MOVE ON

CHAPTER 5

MARIE POV

Nandito na ako sa opisina ni dad. Nakaramdam ako ng kaba. Sana mali yung nasa isip ko.

"Natalie" nabigla ako ng tinawag ako ni dad sa first name ko. Alam ko kung anung ibig sabihin ng pagtawag nya sa pangalan ko. Seryoso na siya.

"Natalie this coming november. We have a party to attend." Sabi niya sa akin pero bakit nya sinasabi yan sa akin. Pwede namang siya lang. Bigla akong napaisip. Tinignan ko si dad at

"Yes natalie. Tama ang iniisip mo. You will be meet your fiance" Walang ganang sagot nya

"Dad! Alam mo naman na ayaw ko diba? Ako lang pwede mamili ng mamahalin ko. Hindi ikaw! " sa sobrang shock ko napasigaw na lang ako

"Natalie. I'm your dad! Tandaan mo yan! " galit na din siya sa sobrang gulo. Gusto ko nang mawala dito sa mundo.  Umalis ako na walang paalam. Paglabas ko sa office ni dad. Dali dali akong naghanap ng taxi at thanks God umaayon sa pagkakataon ngayon ang taxi.

"Manong sa palengke po" sabi ko kay manong driver. Habang nasa taxi napaisip naman ako. Sh*t! Now that you know why i don't respect my dad because of his f*cking business my life for sure will be miserable and i hate that. Kinakalma ko lang yung sarili.

"Andito na tayo ma'am" sabi ni manong driver. Dali dali akong lumabas at nagbayad kay manong driver.

"Keep the change po manong " sabi ko kay manong alam ko naman na wala syang change eh. Pumunta agad ako kay aling chelsea

"Hi aling  chelsea. Narito na po ako" masiglang bati ko sa kanya. Pero parang nag tataka siya.

"Sino ka? " ay tama naka eyeglasses pala ako.

"Hahaha, ako ito aling chelsea! Si marie" masiglang sabi ko sa kanya.

"Marie? Ikaw ba talaga yan? Di naman sira ang mata ni marie namin eh " di parin talaga siya naniniwala. Tinanggal ko amg glasses ko

"Marie!!! Ikaw nga! Pasensya ka na hah! " nakakatuwa talaga dito. Malilimutan mo yung problema mo. Kahit mahirap lang sila pero masaya parin sila. Eh ako? Mayaman nga misirable naman ang buhay.

"Aling marie nakalimutan mo na agad ako"

"San kaba galing bata ka ha? " tanong niya sa akin

"Nabusy lang po aling chelsea pasukan na kasi"

"Oh siya bat ka naparito? Kailangan mo ng pangbayad ? "

"Aling marie hindi po. Itago muna lang yan aling marie " saad ko sa kanya

"Ikaw talagang bata ka "

Oh alam nyo kung bakita palagi akong nasa palengke. Nawawala kasi problema ko dito kahit na maingay at medyo mabaho ang amoy pero masaya yung mga tao dito. Di samin may pera nga wala namang pakialam yung mga katulong sa amin eh. Wala din si tanda pati si momsy.

--------

Nausad ko din. Hahahaha hello readers and writers! Enjoy reading! Ciao.

--rovelyn