DARE TO MOVE ON

CHAPTER 6

NIKKO POV

"Mom! I'm here! " sinigaw ko yun sa buong bahay namin.

"Oh? Baby boy! How's school? " bati ni mommy sa akin

"Fine but, my head hurts earlier" nanlulumong saad ko kay mom. Totoo naman eh.

"We have to call our personal doctor baby" nagaalalang sabi ni mom

"No mom. I'm fine now, I want to take some rest now. Goodnight in advance mom" hinalikan ko si mom sa pisngi then umakyat na ako sa taas. Nang nakarating ako sa kwarto ko ay sumampa agad ako sa kama ko.

"Hay, anu ba tung nangyayari sa akin. " kinuha ko yung picture ni franz sa gilid ng kama ko at tinignan

"Alam mo. Parang matagal na kitang kilala. First pa lang na icounter natin. Bumilis na ang tibok ng puso ko. Mahal na nga siguro kita eh " para akong tanga na kinakausap ang litrato ni franz. Alam ko naman di sya sasagot eh. Takot ko na lang kung sasagot ang litrato nya. Makaidlip na lang nga.

--
MARIE POV

Nakauwi na ako galing palengke at kasulukuyan akong nasa kwarto ko nagpapahinga syempre. Iniisip ko na naman yung pangyayari kanina. I can't believe that my own dad will make my life miserable. Ugh! Sa kakaisip ko sa pangyayari kanina. May kumakatok pala sa pinto

"Young lady kakain na po"

"Sige manang susunod ako" Diko alam kung nasa baba ba si dad o wala pero nananalangin ako na sana wala si tanda doon. Ayaw ko nga siyang kausapin at makita. Naiirita ako sa letcheng arrange marriage na yan eh. Sinu ba nag embento non at mapasalvage nga. Pero syempre joke lang ayaw ko kayang madumiham pangalan ko. Bumaba na ako at nang makita kong wala sumi tanda ay nakahinga ako ng maluwag.

"Hay, salamat wala si tanda" mahinang banggit ko sa sarili ko pero may biglang nagsalita sa likod ko

"Oh. Nandito kana pala marie" tsss, wala picture ko lang toh. Tanga kaba?

"Tss. Wala na kong gana" walang emosyon kong saad

"Wag talikuran ang pagkain. Balik natalie"  oops! Natalie na tawag niya sa akin so? Seryoso na sya nyan. Bumalik naman ako agad at prenteng naka upo.

"Aakyat na po ako" sambit ko.

"Ang liit naman ng kinain mo? " wow! Concern ka tanda? Ang sarap sanang ihampas sayo yang mga salitang yan pero pasalamat ka may kunting respeto pa ako sa iyo. Umalis na ako at pumunta sa kwarto. Habang nakahiga ako sa kama ko. Napatingin ako sa table na malapit lang sa computer ko. Nakita ko ang picture namin

"Sana di na lang kita nakilala, Sana hindi na lang kita minahal pero tanginang kupido yun eh. Tinamaan pa ako ng pana. Di sana di ako nasasaktan ngayon. Mananatiling alaala na lang yun nakaraan natin tutal wala ka namang naaalala" Di ko namalayan may luha na palang pumatak sa aking mga mata. Hanggang ngayon apektado pa rin ako sayo. Nakamove on naman na ako eh pero bakit sa tuwing nakikita kita bumabalik yung sakit at nakaraan natin.

"I love you so much damn nikko, pero ngayon diko alam. Tulungan mo naman akong mag move on sayo. Please! "

-------

To be continue.....