SA GARDEN NG MONTENEGRO
ANDIE'S POV
Sa garden kami nagpunta ni Russel para makapag-usap kami ng kami lang dalawa.
"So i'm sure Andie you've been hysterical when you found out".
"Bakit ikaw, hindi?"
"Hindi ko naman alam eh". Sagot ni Russel
"How could your parents not to tell you?"
"Siguro alam nya na papayag ako".
"Gaano naman sila kasiguro?" Balik na tanong ko kay Russel
"They know my type of a woman".
"hahahahaha.... XD
Sabay pa kaming natawa sa sagot nya. Medyo may kahanginan din pala sa katawan itong si Russel eh. Parang siguradong sigurado na sya sa plano ng mga magulang nya para sa kanya. To the point na kahit hindi na ipaalam sa kanya ang mga plano ng mga ito.
"So, type mo pala ako"? panunukso ko kay Russel
"What do you think?"
"Eh ikaw kanina a while ago why didn't you continue to walk out?" balik pang-aasar ni Russel sa akin"Co'z i promised my papa". tipid na sagot ko
"Talking about what happened to your brother?"
"I want you to know na no one is forcing you to marry me". Paglilinaw ni Russel*mahabang katahimikan*
"I know and you know na ayokong maging REBOUND GUY kay Vince".
*tumango lang ako bilang sagot*
Ano ba dila at bibig... makisama naman kyo!!!.
Kahit gustong gusto kong sumagot sa sinabi ni Russel eh mukhang may sariling buhay ang aking bibig at ayaw nyang sumunod sa akin.Hay... ano bang nangyayari sayo Andie? Tanong ko sa sarili ko
"I guess there's just one thing left to do... just tell them". udyok sa akin ni Russel
"Sige magpapaalam lang ako" sagot ko
Sa condo ni Russel...
Paglabas ng paglabas sa elevator hindi ko mapigilan ang sarili ko ng wag halikan si Russel.
Para bang isa syang malaking MAGNET na humihigop palapit ng aking sarili sa kanya.
"Naisip ko lang Andie, nagsimula tayo sa casual sex tapos ngayon fixed marriage".
"What ever happened to falling inlove and making love?" sagot ko
"You know your right! Not because the situation is wrong hindi naten pwedeng itama. We have forever anyway. Let's take our time. Let's get to know each other better". mahabang sabi ni Russel
"Okay. Sige. You go first".
*hmmmm.... (thinking)*
"Favorite food?" tanong ko kay Russel
"Chicken pork adobo. Chicken at pork para malasa".
"Eh ikaw?" balik na tanong nya sa akin
"NOODLES! Kahit ano. Kahit nga instant okay lang sa akin".
"Alam mo ba kung anong pwedeng mangyari sayo sa pagkain ng noodles? tanong ni Russel
"What?" tugon ko
"It's stay in your digestive track for hours. And it takes an hour to process food" paliwanag nya sa akin
"Oh my God!!! Your a GEEK!!! sigaw ko sa kanya nang ipaliwanag nya ang cause ng pagkain ng madalas ng noodles.
"What Geek?!"
"Akala ko lean mean sex machine ka lang yun pala you're certified Geek"!
sabi ko sa kanya*sabay pitik sa ilong nya*.
"Really?" ndi makapaniwalang sagot ni Russel
SA UNIVERSITY
"Hello Andie!"
"I'm sorry? Have we met?"
"You can't remember me?" takang pagtatanong sa akin ng isang estranghero
"Pasensya na ha? Can you refresh my memory? balik na tanong ko sa kanya
*nang biglang eto si bff Sandy humahangos na tumatakbo papunta sa direksyon ko.*
"Ang tagal mo girl ha?" Inis na sabi ni Sandy
"Ay pasensya ka na ha? I have to go. Sorry". Magalang na pagpapaalam ko sa estrangherong iyon
"Sino yun?!" Takang tanong ni Sandy
"Hindi ko nga alam eh" bagot na sagot ko kay bff
A/N:
Special mention sa mga followers q. Please do read my story. Feel free to comment and suggest. If it is not to much to ask please vote na din po my story. 😄😙✌
Thank you.Adventurius_Dhess12
Swissy_Bae
xangnieallones
@akiraxieytolentino
EyaxCruz
@Alfalalala
@mimzkie1011
@sSuzy
@MsEyebags22
@Charotpilapil
@ PenpieChu
XxSuzzyxX
Killerthree
@beshpuhlease
@jvienniceaThank you so much PenpieChu sa votes...
From prologue to Chapter 8. Continue reading. :)
BINABASA MO ANG
You're Mine
Teen FictionBakit kapag tayo ay masaya hindi nawawala ang alak? ? Kapag tayo ay nalulungkot at nasasaktan present din si alak.? Talaga bang ito ang ating paraan at sandigan sa ating nararamdaman at pinagdadaanan? Nakakatulong ba o nakasasama? Paano kung ito pa...